به واژه دلنوشته که میاندیشم، پی میبرم که دل چه کوله بار پری دارد.
دل میبیند، میشنود، مینویسد، میشکند، میسوزد، تنگ میشود و حتی پرواز میکند، اوج میگیرد و همسفر میشود.
همسفر میشود در بهشتی کوچک برای رسیدن به مقصدی بس عظیم، با انسانهایی بزرگتر از تصور ما. سفری تا بینهایت با پای دل...
بهشت من و دل، باغهای طربانگیز، نهرهای روان و ساقیانی با جامهای بلورین ندارد، در عوض فرشتگانی سفیدپوش با شالهای مزین به الوان رنگینکمانی دارد که هنر درست زندگی کردن را با قلم عشق به من میآموزند، هنری که در هیچ مکتبی تدریس نمیشود.
فردوس برین من و دل، چیزی نیست جز عشق، بخشش، فداکاری، صبوری و رفتن تا رها شدن.
دنبال بهشت در فراسوی آسمانها نگردید، بهشت همینجاست، همین نزدیکی کنار دلهای کوچک ما امّا به وسعت کنگره جهانی۶۰.
نویسنده: همسفر فرح رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر فاطمه دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی رفسنجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
73