ترکیب DST و اوتی است که معجزه می کند

یازدهمین جلسه از دوره شصت و نهم کارگاه‌های آموزشی و خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی ابن‌سینا با استادی راهنمای محترم علی آقا، نگهبانی مسافر امیر حسین و دبیری  مسافرصادق و با دستورجلسه « DST,OT» چهارشنبه 7 آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به‌ کار کرد.

در آغاز، لازم می‌دانم از آقای مهندس و خانواده محترم ایشان سپاسگزاری کنم که چنین بستری را برای من فراهم نمودند تا بیایم و به آرامش برسم. این هفته، هفته‌ی «اوتی» است. خدمت آقای مهندس عزیز و بزرگوار، آقای محمد بابکی و دیده‌بان روابط عمومی و دیده‌بان اوتی که بسیار زحمت می‌کشند، تبریک می‌گویم. همچنین به بچه‌های شورای اوتی تبریک می‌گویم و یک «خداقوت» به تمامی خدمتگزاران، به‌ ویژه خدمتگزاران امسال، عرض می‌کنم. امسال دستور جلسه، اوتی و DST با هم ادغام شدند و جلسه واحدی را تشکیل دادند. این دو در کنار هم واقعا قابل توجه است.. در سال‌های قبل اگر استاد بودیم، حتماً این دو را در کنار هم بیان می‌کردیم. واقعاً داروی اوتی در کنار متدی که در کنگره هست، می‌شود «دارو». وگرنه، به قول آقای مهندس، اگر در دست فرد حاذقی قرار بگیرد، دارو می‌شود و اگر در دست فرد نابلدی باشد، خانمانسوز خواهد بود. امروز در خدمت بچه‌های اوتی بودیم که واقعاً با نظم و انرژی بسیار بالا خدمت می‌کنند. انشاالله از این خدمتی که می‌کنند، برکات لازم را ببرند. نکته‌ای که فکر می‌کنم همه‌ی ما در بیرون از کنگره با ترکهای متعدد با آن روبرو بوده‌ایم، این است که شاید بسیاری از عزیزانی که به کنگره می‌آیند، مصرف «آنتی‌اکس» آن‌ها شربت تریاک است. مشخص است که به بچه اوتی می‌گوییم: کسانی که داخل کنگره می‌آیند و می‌خواهند سفر خود را شروع کنند، در اوایل بسیاری شربت «اوتی به عنوان آنتی ایکس» می‌نوشیدند، اما آقای مهندس گفتند: «نگویید اوتی‌، بنویسید شربت تریاک» چون واقعاً آنتی‌اکس است.من فکر نمی‌کنم در بیرون از کنگره کلینیکی دیده باشید که به آن مراجعه کنید و به آن‌ها اجازه داده شود دارویی – چه اوتی و چه متادون – روی کاهشی داشته باشد؛ همیشه روی افزایشی است. از جمله خود من، یک زمانی به کلینیک رفتم. آن زمان در کلینیک‌ها زیاد شربت اوتی نبود. دکتر کلینیک به انتهای سالن منتظرانش گفت: «این‌جا بنشین». مقداری به من داد و گفت: «این‌جا بنشین، ۵ دقیقه، ۱۰ دقیقه بخور. بخور تا ببینی کجا نشعه میشوی». این روش بود. اما اکنون که متد DST دارد در کنار اوتی قرار می‌گیرد، ما اندازه داریم، دوز را تا میلی‌گرم حساب می‌کنیم و به بچه‌ها با سرنگ به راحتی تزریق می‌شود. اگر این نبود، واقعاً بچه‌هایی که در زمان قدیم سفر می‌کردند، چقدر به مشکل می‌خوردند. واقعاً یک «خداقوت» باید به تک‌ تک بچه‌ها و مبسرینی که در کلینیک‌ها کار می‌کنند، گفت. آن‌ها واقعاً زحمت می‌کشند.من نزدیک ۱۳ ماه در کلینیک «مبسر» بودم. یک روز یک بنده‌خدایی آمد و گفت: «اجازه می‌دهید از شما عکس بگیرم؟» گفتم: «برای چه؟» گفت: «والله، من آمدم ببینم شما چطور این‌جا نشسته‌اید و دارومی‌ریزید، اذیت نمی‌شوید؟» گفتم: «نه، مشکلی ندارم. اگر از یک کوچه رد شوم و بوی [ماده مخدر] بیاید، باید برم بزنم». به او گفتم: «بیا در کنگره سفر کن، متوجه می‌شوی چه اتفاقی می‌افتد که دیگر وسوسه نداری در کنار [محل تهیه] قرار بگیری، اما وسوسه ای در کارنیست.واقعاً مقالاتی که آقای مهندس امروز می‌دهند، به واسطه متد DST است، نه فقط به خاطر داروی اوتی. اگر آزمایش به صورت جانوری انجام می‌دهند و اگر درمانی اتفاق می‌افتد، به خاطر متد DST است که با شربت اوتی – که به عنوان مثال به حیوان بیمار می‌دهند – آن درمان اتفاق می‌افتد.
بخش بچه‌های اوتی که خدمت می‌کنند، خیلی فکر می‌کنند که اوتی فقط با مسافران  سفراولی در ارتباط است، در حالی که اصلاً این‌طور نیست. بسیاری از مسافران سفر دومی در زمانی که تا یک سال از رهایی‌شان گذشته است، [از آن استفاده می‌کنند].اگر این متد DST ، داشت به قولی به تاریخ می‌پیوست و در گوشه‌ای خاک می‌خورد، چه شد که این داروی اوتی در چرخه درمان قرار گرفت؟ اکنون خدمتگزاران به قریب ۲۰۰۲۴ نفردر بخش اوتی در تمام شعب کنگره شصت خدمت می‌کنند. و کنگره واقعاً این دارو را زنده کرد. به واسطه چه؟ به واسطه اینکه مدرک ارائه دادند به دانشگاه‌ها و به جاهایی که نیاز بود و ثابت کردند که این متد DST با آن «فالو آپ»هایی که ما انجام می‌دهیم، بسیار بسیار ارزشمند است.
فکر می‌کنم دو سال پیش بود، مشکلی برای شربت اوتی پیش آمد (فکر می‌کنم بسیاری از عزیزان یادشان هست). در بعضی از شهرستان‌ها به هیچ وجه وجود نداشت و اینجا هم شاید باید یک تا دو ماه در انتظار می‌ماندند تا به کلینیک معرفی شوند. از ستادمبارزه با مواد مخدر و سازمان غذا و دارو آمدند خدمت آقای مهندس در ساختمان آکادمی. آقای مهندس دانه‌دانه فالوها را به آن‌ها نشان دادند . اما آن فالوهایی که ما انجام دادیم و در آن‌جا سند هست، این متد را طوری کرد که هیچ حرفی در آن نباشد و دوباره به چرخه درمان برگرداندش. واقعاً اگر این داروی اوتی نبود... من شخصاً فکر می‌کنم اگر عینک نداشتم خوب نمی‌دیدم... واقعاً اگر داروی اوتی نبود، من به شخصه فکر نمی‌کنم می‌توانستم سفر کنم. حتی با [داروی جایگزین] «داده» اوتی هم مشکل داشتم. بچه‌هایی که می‌آیند، واقعاً اگر صبر و تحمل داشته باشند، مطمئن باشند به نتیجه می‌رسند. من بعداً سم‌ زدایی کردم. فقط سه روز پاک بودم. آن زمان – نمیدانم چه سالی بود – ۵۰۰ هزار تومان هم از من گرفتند در یک بیمارستان مثلاً خوب. سه روز هم خوابیدم.من ابتدا در مصرف اوتی  [مشکل داشتم].. به قدری [سرفه می‌کردم که] وحالت تهوع داشتم که – تمام گلویم زخم شده بود و نمی‌توانستم چیزی بخورم. یعنی همسفرم انقدر کمکم کرد، بلند می‌شد یک لیوان آب جوش درست می‌کرد، خنک می‌کرد و به من می‌داد. دم و پشت سرش [آب] می‌خوردم. این‌طوری توانستم سفر کنم و خدا را شکر. کوتاه بگویم، با اجازه نگهبان... من به آقای مهندس می‌گویم، متد DST اگر کسی خوب سفر کند، واقعاً بسیاری از بیماری‌ها را رفع می‌کند، از جمله خود من. پزشکان به من می‌گفتند: «شما نمی‌توانید به طور طبیعی بچه‌دار شوید». به لطف خدا، به واسطه اینکه سفر منظمی داشتم – یک تا دو ساعت قبل از بلند شدن می‌رفتم، ورزش می‌کردم، دوباره ورزش می‌کردم (نه خیلی سنگین)، بعد می‌آمدم خانه و صبحانه‌مان را می‌خوردیم – این‌طوری سفر کردم و بعد از ۶ ماه متوجه شدیم، خدارا شکر، داریم بچه‌دار می‌شویم.واقعاً یک بیماری بسیار بسیار نادری هم داشتم که بالاخره تا حدی توانستم [کنترلش کنم]. ممنون و متشکر که به صحبت‌های من گوش دادید.

تنظیم و تایپ: مسافر احسان لژیون بیست و یکم

عکس: مرزبان خبری
نگارنده: مسافر مهدی لژیون  دوازدهم