پایه و اساس محبت، آگاهی و دانش است

عشق به کل هستی، جوهره حیات است و برای انسان، آسایش به ارمغان می‌آورد؛ اگر شما عاشق باشید و مسیر زندگی‌تان بر پایه عشق باشد، دیگر رفتارهای انسان‌ها را منفی، عیب‌جویانه یا کینه‌توزانه نمی‌بینید. عاشق، زبانش چون حریر نرم و لطیف است. او هرگز واقعاً عصبانی نمی‌شود و ممکن است ادای عصبانیت را درآورد؛ اما در جوهر وجودش، خشم و عصبانیت هیچ مفهومی ندارد. عاشق به خود اجازه نمی‌دهد پشت سر دیگران نقد کند؛ زیرا می‌داند ایرادهای انسان‌ها ریشه در جهل و عدم آگاهی آن‌ها دارد.

انسان‌ها دو چهره دارند: یکی منفی و دیگری مثبت. این رفتار و کردار ماست که مشخص می‌کند آن‌ها چهره خوب یا بدشان را به ما نشان دهند؛ اگر کسی دائماً روی منفی خود را به ما نشان می‌دهد، باید بدانیم که در کار ما نقصی وجود دارد. این ما هستیم که ناخواسته، انسان‌ها را به آستانه آشوب هدایت می‌کنیم؛ اگر عشق عام شما به تمام هستی مستحکم و قوی شود، عشق خاصتان نیز به همان میزان قوی و محکم خواهد شد. این رابطه برعکس هم صادق است؛ اگر عشق عام قوی نباشد، دیگری هم قوی نخواهد بود. محال است که ادعا کنید عشق خاص را به مرحله اعلاء می‌رسانید و با عشق عام کاری ندارید؛ چنین امری امکان‌پذیر نیست.

پایه و اساس محبت، آگاهی و دانش است. هرچه دانایی و آگاهی انسان بالاتر رود، زنجیره محبت او محکم‌تر می‌شود. تمام هستی بر پایه عشق بنا شده است؛ عشقی که هم شیرین چون عسل و هم تلخ چون زقنبوت است. رسیدن به آن، مسیر راحتی نیست؛ راه عشق، سختی‌ها و دشواری‌هایی دارد که برای پیمودن آن، تحمل و استقامت نیاز است. خوشا به حال کسی که در عشق می‌بخشد و همانند قدرت مطلق، منتظر باز پس‌گرفتن نمی‌ماند؛ بلکه تنها ناظر است.

کسی که درست حرکت کند در بهشت برین قرار می‌گیرد؛ زیرا بهشت جاری است و پس از مرگ هم وجود دارد. می‌گویند: «خواب مؤمن هم عبادت است.» منظور خوابی است که در آن، چشم‌هایش می‌بیند. ما در زمین با حواسی که داریم تنها بخشی از آفریده های قدرت مطلق را می‌بینیم؛ اگر انسان به این مرحله برسد، در خواب نیز چیزهایی را که خداوند خلق کرده است را رؤیت می‌کند. بیننده هر لحظه شاکر قدرت مطلق می‌شود و سجده می‌کند، خواه خیر یا شر باشد؛ زیرا ریشه همه را در محبت، لطف و مهر می‌بیند.

فرد عاشق، ارزشمندترین سرمایه وجودی‌اش را می‌بخشد و هرچه بیشتر ببخشد، سرمایه‌اش بیشتر می‌شود. سرمایه او زمین و مغازه نیست؛ بلکه آن چیزی است که در وجودش است. اگر سرمایه شما دکان و زمین باشد، هرچه ببخشید تمام می‌شود؛ اما  عشق را هر چقدر ببخشید، زیادتر خواهد شد.

منبع: وادی چهاردهم بخش ۶
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس