برای همه ما در زندگی اتفاق میافتد با مشکلاتی روبهرو شویم و احساس کنیم تمام درها بسته است و به دنبال راه گریزی باشیم. در چنین مواقع یکی از اولین مسائلی که به ذهن ما میرسد چلهنشینی، روزهداری یا رفتن نزد دعانویس است تا شاید از شدت مشکلات کاسته شود؛ اما متأسفانه هیچکدام از این کارها راهحل واقعی نیستند ما؛ باید مشکل را بهدرستی بشناسیم و برای حل آن اقدام کنیم زیرا هیچ راه میانبُری غیر از «صراط مستقیم» که کوتاهترین و مطمئنترین مسیر است، وجود ندارد. انسان عامل بروز بسیاری از مشکلات زندگی خویش است و نمیتوان با دعانویسی یا اعمال عبادیِ صرفاً آنها را برطرف کرد و تنها با کار، تلاش و اصلاح رفتار میتوان به نتیجه رسید.
«عنان مال خویش به دست کس مسپار
که مال خود طلبیدن کم از گدایی نیست.»
به این معنا میباشد که اختیار دارایی و اموال خود را نباید حتی به نزدیکترین افراد زندگی سپرد؛ زیرا ممکن است رویدادهای ناخوشایندی پیش آید. برای مثال: پدری وکالت اموالش را به یکی از فرزندان میسپارد و پس از مرگ او، دیگر فرزندان، از حق و حقوق خود محروم میمانند.در این سیدی به رفتار و کردار انسانها اشاره شد؛ باید با هر فردی به اندازه ظرفیت او رفتار کنیم و بسنجیم از محبتی که میکنیم، استفاده یا سوءاستفاده می شود.
برخی افراد برای حل مشکلات خود به دعانویسی پناه میبرند؛ باید بدانند در میان انسانها موجودات دیگری نیز زندگی میکنند که میان ما و آنها حجابی وجود دارد و هیچیک اجازهی عبور از این حجاب را نداریم. دعانویسی در واقع نوعی اجازه ورود این موجودات به حریم شخصی انسان است که میتواند به نابودی زندگی او بینجامد.در جهان هستی هیچ چیز رایگان به ما داده نمیشود.
متأسفانه برخی میخواهند در مدت زمانی کوتاه به انرژیهای جهان هستی دست یابند؛ اما این کار نیز موجب بروز مشکلات میشود. فردی که کابوس میبیند، باید بداند کابوسها زاییده رفتار و کردار خود ما هستند انسان؛ باید از دروازهی کابوسها عبور کند؛ اما با دعانویسی یا دارو نمیتوان آنها را متوقف کرد؛ زیرا در آن صورت تنها آتش را زیر خاکستر پنهان کرده است و کابوسها دوباره بازمیگردند. تنها با تزکیه و اصلاح رفتار میتوان سیستم عصبی را بهبود داد تا کابوسها از بین بروند. گاهی انسان با رفتارهای نادرست، سیستم عصبی خود را تخریب میکند برای بازسازی آگاه باشد القائات مثبت و منفی همیشه وجود دارند.
افکار منفی تا زمانی ادامه مییابند که به آنها فکر کنیم پس، از تمرکز بر افکار منفی پرهیز کنیم؛ زیرا همین تمرکز آنها را نیرومندتر میکند. یکی از بدترین بیماریها، بدخواهی نسبت به دیگران است این خصلت باعث نابودی انسان و از بین رفتن شخصیت او میشود. آشفتگی افکار انسان معمولاً به دلیل تعلل در کارهایش است. به عنوان مثال: اگر فردی نتواند در زمان مشخصی بخوابد یا بیدار شود دچار بینظمی خواهد شد. کمخوابی نیز باعث بر هم خوردن تعادل فکری و جسمی میشود و میتواند به بیماریهایی مانند: پارکینسون، سرطان، لرزش، فراموشی و بسیاری بیماریهای دیگر منجر گردد.
زمانی که قاضی حکمی صادر میکند آن حکم باید قابل اجرا باشد برای مثال: ترک فوری موادمخدر یا کاهش شدید وزن در مدت زمان کوتاه، احکامی غیرقابل اجرا هستند؛ نباید این مسائل را شوخی گرفت؛ باید به فرمان الهی راضی باشیم و در برابر مشکلات، با تفکر و یافتن راهحل مناسب به نتیجه برسیم. همچنین به حسهای خود توجه کنیم؛ زیرا هنگامی که حسهای بیرونی درست عمل کنند، حسهای درونی نیز قدرت میگیرند. برخی میگویند: من خدایی را که این همه ظلم و ستم را میبیند و کاری نمیکند قبول ندارم.
اما نبود سختی و رنج ظاهراً خوب است، همین مشکلات و چالشها سبب پویایی زندگی و رشد انسان میشوند. اگر زندگی بدون درد و رنج باشد یکنواخت و خستهکننده خواهد شد. در واقع ادامه حیات ما وابسته به وجود مشکلات و تلاش برای حل آنهاست. نتیجه میگیرم، دعا و توکل باید در کنار حرکت و تلاش باشد. دعا کردن بدون عمل بیثمر است؛ نباید از دعانویسی بهعنوان ابزاری برای رفع مشکلات استفاده کرد؛ زیرا این کار ریشه در جهل انسان دارد و از حقیقت دور است. بهترین دعا رفتار صحیح و تزکیه و پالایش درونی است. اگر انسان در مسیر عقل و دانایی گام بردارد نیازی به دعانویسی و طلسم نخواهد داشت.
تایپیست و ویرایش: همسفر ساجده رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون بیستویکم)
ارسال همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما سمیه ( لژیون هفتم)
نمایندگی سلمانفارسی
- تعداد بازدید از این مطلب :
193