انسان گاهی اوقات در مخمصه میافتد و این گاهی در اثر مسائلی پیش میآید که خود مسبب آن هستیم، همه درها بسته است و دنبال یک گریزگاه هستیم، یکی از این کارها چله نشینی، روزه سکوت، نزد دعانویس رفتن و... ؛ولی هیچ کدام جواب نمیدهد. مشکل را باید حل کرد، هیچ راه میانبری وجود ندارد. برای حل این مسائل؛ نباید نزد دعانویس بروید, وقتی نزد دعانویس میروید؛ شما به اجنه و شیاطین اجازه میدهید که وارد حریم شما شود، آنها با انسان دشمن و در تضاد هستند؛ چون انسان مخلوق بهتری است . کابوسها زائیده رفتار و کردار ما میباشند؛ باید با تزکیه و پالایش از دروازه این کابوسها بگذریم؛ باید با تغییر در رفتار ذرهذره در مسیر مستقیم حرکت کنیم، کسی که کابوس میبیند، پیش پرده جهنم را میبیند. همیشه ما در معرض القا مثبت و منفی قرار داریم.
هر مشکل که پیش میآید؛ باید به فکر راه حلش باشید، راجعبه آن فکر کنید تا راه گریز را پیدا کنید، آن موقع قضیه حل میشود و به نتیجه میرسید. به حسها توجه کنید، حس بینایی و شنوایی؛ اگر حسهای درونی کار کند به حسهای بیرونی هم کمک میکند، با کسی حرف می زنید نگاه کنید چه عکس العملی نشان میدهد؛ اگر ناراحت شد سعی کنید او از آن حال در بیاورید. اگر کاری انجام میدهید و فکر میکنید جواب نمیدهد؛ باید استراحت کنید تا دریچه اندیشه باز شود، باز شدن دریچه اندیشه از القائات است. در حل مسائل باید کمک طلبید، بدون سلاح نمیشود، سلاح اسلحه و تفنگ نیست، سلاح افکار و اندیشه، قلم و بیان ما است. چیزی که باعث حیات میشود مشکلات است که دائما در حال حل کردن آن هستیم. زندگی عین بازی است، هم مثبت و هم منفی، خداوند اینگونه خلق کرده است که حیات ادامه دار باشد.
منبع: سیدی دعانویس
نویسنده: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر شهناز (عضو لژیون سردار)
عکس: راهنمای تازه واردین همسفر منیره (عضو لژیون سردار)
رابطخبری: راهنمای تازه واردین همسفر ژیلا (عضو لژیون سردار)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر زهرا (عضو لژیون سردار)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صفادشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
75