*به نام قدرت مطلق الله*
سلام دوستان، حسین هستم یک مسافر. عرض ادب و احترام دارم خدمت همه عزیزان. هدف از سیدیها، حضور در جلسات و آموزشهای جهانبینی در کنگره ۶۰، ساختن یک انسان عارف، فیلسوف یا دیندار نیست؛ بلکه هدف این است که درست زندگی کنیم، از زندگی خوبی برخوردار باشیم و از آن لذت ببریم. آنچه اهمیت دارد، نتیجهی کار است؛ نه داشتهها و نداشتههایمان. مهم این است که چگونه با موضوعات، مشکلات و مسائل زندگی برخورد کنیم. به عبارتی، بتوانیم تمام آموزشها را در زندگی کاربردی و عملی کنیم. البته در این مسیر، تلاش، پشتکار و حرکت نقش اساسی دارند. برای رسیدن به آرامش، باید حرکت کرد. افرادی که همیشه در حالت سکون هستند، چیزی دریافت نخواهند کرد. در کنگره یاد گرفتیم که از طبیعت الهام بگیریم و الگو برداری کنیم. در جهانی که در حرکت است، باید از سختیها عبور کرد تا به نتیجه رسید. مسافران کنگره باید نیروهای از دسترفته خود را جبران کنند؛ البته با آموزش، کسب آگاهی، تزکیه، پالایش و تلاش مستمر. باید در برابر مشکلات، مانند ستونی استوار باشیم. درخت نخل، در برابر گرمای سوزان مقاوم است و نماد ایستادگیست. تکامل آن به گونهایست که از تمام اجزایش میتوان بهره برد.
ایستادگی در برابر مشکلات کمک میکند تا به آنچه در ذهن و جسم داریم پی ببریم و رشد کنیم.
ترس، همراه با نابودیست؛
ترس، تفکر را از بین میبرد.
بنابراین، در مواجهه با مشکلات نباید عجله کرد؛ باید تفکر کرد، تمام جوانب را در نظر گرفت تا بتوان راهحلی منطقی پیدا کرد.
مشارکت مکتوب و برداشت از سی دی هفتگی ایستاده از مسافر حسین لژیون چهارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
84