گاهی افکار را نمیشود متمرکز کرد. آیا با عبادت و روزه گرفتن موفق خواهم شد؟ آیا باید روزها روزه بگیرم و شبها به عبادت بپردازم یا به دعانویس مراجعه کنم؟ بالا و پایین رفتن افکارِ انسان ناشی از مسائلی است که گاهی ما باعث آن هستیم و گاهی از چیز دیگری نشأت میگیرد و از کنترل ما خارج است. اگر مشکلی پیش میآید، باید بدانیم با چلهنشینی و دعانویسی گرهی باز نمیشود.
گاهی انسان در مخمصهای قرار میگیرد و برای همه پیش میآید که شرایطی باشد که همه چیز به هم ریخته باشد و دنبال راه فرار باشیم؛ اما باید مشکل را حل کنیم. چرا که هیچ راه میانبُری وجود ندارد. راهحلهای درست این است که اختیار مال خود را کاملاً در اختیار دیگران نگذاریم. مواظب رفتار و کردار خود باشیم و محبت کنیم. در کار دیگران دخالت و فضولی نکنیم و برای جلب توجه دعانویسی نکنیم؛ زیرا این کار ناخواسته شیاطین و جِنها را وارد حریم شخصی ما میکند.
با تزکیه نفس ذرهذره کابوس را از ذهن خارج کنیم تا به آرامش برسیم. به حسهای درونی خود توجه کنیم و در کارها و مشکلات کمی استراحت کنیم تا سلولهای عصبی از آشوب خارج شوند. در پایان زندگی در کنار بدی و خوبی میگذرد. باید مشکلات باشد تا قویتر شویم و پیروز میدان زندگی باشیم.
منبع: سیدی هفته (دعانویس)
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی
- تعداد بازدید از این مطلب :
77