مبحثی که گفته میشود، مربوط به ماه آبان سال ۱۳۷۵، درست زمانی که هنوز سفر DST آقای مهندس شروع نشده است برمیگردد. شاگرد با استاد چنین صحبت میکند: من نمیتوانم افکار خود را متمرکز کنم، گاهی تصور میکنم برای بهتر شدن افکار و کارهای خود دست به اقداماتی بزنم. برای مثال؛ اگر چلهنشینی کنم و یا روزها را روزهداری و شبها را به عبادت بپردازم موفق خواهم شد؟ نظر شما چیست؟ استاد میگوید: در مورد بالا و یا پایین بودن افکار خودتان باید بگوییم که این گاهی در اثر مسائلی پیش میآید که خود مسبب آن هستید و گاهی از قوه دیگری است و تحت کنترل شما نمیباشد؛ اگر احساس میکنید که خللی در تمرکز شما به وجود میآورد باید از اندیشه برانید.
شما در بعضی مسائل که خود میدانید؛ باید رعایت نمایید. لازم نیست در مورد روزه یا نماز شبانه، بیشتر از حد معمول سختگیر باشید؛ اگر بنا بر گرسنگی و بدون قوت باشد، تفکر شما به چند روز از ایام دوام نمیآورد. انسان گاهی اوقات در مخمسه میافتد و در یک شرایطی قرار میگیرد که همه درها بسته است و مشکلات متعددی در پی او هستند و دنبال یک راه گریز میگردد. یکی از این کارها این است که میگوید: چلهنشینی کند، روزه سکوت بگیرد، پیش دعا نویس برود و خیلی از این قبیل کارها که بتواند مشکلات را حل کند، متأسفانه اینها هیچکدام جواب نمیدهد. مشکل را باید حل کرد، هیچ راه میانبری وجود ندارد. صراط مستقیم کوتاهترین راه است. در مسائلی که پیش میآید خود ما مسبب هستیم؛ یعنی اگر من بدهکار هستم و افکار به هم ریخته دارم و به دنبال راه حلی میگردم، با دعانویسی و چله نگهداشتن و روزهداری حل نمیشود. باید تلاش و کار کنم تا قرض خود را پرداخت نمایم.
یک جملهای است که میگوید: عنان مال خویش، از دست مده که باز ستاندن، کم از گدایی نیست. یعنی: اختیار مال و اموال خود را حتی به برادر، همسر و ... ندهید. مشکل بعدی که به وجود میآید، رفتار و کردار خودمان است. با انسانها در حد ظرفیت آنان باید رفتار کنیم و برای محبت کردن و دوست داشتن؛ باید بدانیم که آن شخص از محبت شما استفاده میکند یا سوء استفاده میکند.
موجودات زیادی در هستی وجود دارد؛ ولی بین ما یک حجاب است و ما از این حجاب نمیتوانیم عبور کنیم و آنها هم اجازه عبور به حجاب ما را ندارند. وقتی شخصی پیش دعا نویس میرود و از او میخواهد دعا بنویسد، کتباََ اجازه میدهد شیاطین و اجنه وارد زندگی او شوند. آنها دشمن انسان هستند و مقابل انسان قرار گرفتهاند. شیاطین و اجنه با انسان رقیب هستند؛ زیرا انسان مخلوق خاص خدا است. در جهان هستی هیچ چیز را مجانی به کسی نمیدهند. کسانی که به دنبال دعانویسی و رمالی هستند همیشه از نظر روحی دچار مشکل میشوند.
توهم یک فرد مصرفکننده شیشه را یک عارف هم دارد؛ اما عارف از طریق سیر و سلوک وارد ابعاد و جهانهای دیگر و همچنین وارد طبقات بالا شده و بر روی حسهای درون خود کار میکند؛ ولی کسی که شیشه مصرف میکند در اثر مواد مخدر حسهای او باز میشود و به جهانهای تحتانی سفر میکند و تعادل ندارد. در مورد آداب و معاشرت باید بگویم؛ اگر در کارهای مردم دخالت کنم ضربه میخورم، پشتسر مردم حرف بزنم مشکل درست میکنم و بعد میبینم که تمام مشکلات را خودم درست کردم؛ پس باید طریقه برخورد را یاد بگیرم. وقتی مشکلی برای شما پیش میآید ساعتها راجع به آن فکر و راهحل را پیدا کنید. خود، جوینده راه باشید آن وقت خواهید دید که خودبهخود راهحل بیشتر مسائل باز میشود و به نتیجه میرسید. به حسهای درونی و بیرونی خود بیشتر توجه کنید؛ اگر حسهای درونی کار کنند به حسهای بیرونی هم کمک میکنند.
بعضی اوقات ما گویی که در خواب هستیم و متوجه نمیشویم که با حرفهای خود کسی را ناراحت و به راحتی او را قضاوت میکنیم، در حالیکه با این کارها خود را خراب کردهایم؛ پس باید در تمام مسائل هوشیار باشیم. نکته مهم این است که، محور و شاه کلید همه چیز ما هستیم. انسانهایی که جاهل هستند دیگران را مقصر میدانند؛ اما انسانهای آگاه میدانند که محور اصلی خودشان هستند، شاید گاهی اوقات دیگران هم مقصر باشند؛ ولی این ما هستیم که این اجازه را به آنها دادهایم و باید مشکلات پیش آمده را خود ما حل کنیم.
منبع: سیدی دعا نویسی
نویسنده: مرزبان همسفر سهیلا
رابط خبری: مرزبان خبری همسفر معصومه
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر پروین (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی قیدار
- تعداد بازدید از این مطلب :
243