انسان تجلی نور خداوند میباشد؛ یعنی خداوند نور و صفات خود را در زمان آفرینش در انسان دمیده است. ایمان یعنی تجلی نور خدا در انسان؛ یعنی صفاتی که خداوند دارد، باید در انسان باایمان هم وجود داشته باشد. صفاتی مانند: محبت، بخشندگی، علم و ...
کسی که ایمان دارد، حاضر است از عصاره جان خود به دیگران ببخشد؛ بدون اینکه از دیگران توقع بلاعوض داشته باشد؛ اما کسی که ایمان ندارد، معمولاً انتظار دارد، اگر ۱۰۰ تومن میبخشد چندین برابر به او بازگردد. ایمان یعنی باید بکاریم تا برداشت کنیم؛ هرچه بکاریم، همان را برداشت میکنیم.
من قبل از ورود به کنگره ایمان را بیشتر به معنی انجام عبادت ظاهری مانند: روزه و نماز میدانستم؛ امّا پس از آموزش مفهوم واقعی ایمان در کنگره برداشتم از ایمان تغییر کرد؛ ایمان یعنی توکل به خدا و نگرانی نداشتن برای آینده و افراد بیایمان ناسپاس و فراموش کار هستند.
ریشه تمام بیماریها و ناراحتیها را میتوان در بیایمانی دانست و میتوان گفت که ایمان باعث توانایی کنترل نفس میشود. ایمان و بخشیدن مانند رودخانهای جاری است؛ امّا بیایمانی و نبخشیدن مانند یک مرداب است که آب در آن حرکت نمیکند و در نهایت تبدیل به گندآب میشود.
در نهایت ایمان واقعی باعث میشود که انسان از منیت خود عبور کرده و در مسیر عشق و خدمت قرار بگیرد.
منبع: سیدی ایمان
نویسنده: همسفر وحیده رهجوی راهنما همسفر رؤیا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر رؤیا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی علی عصارزاده مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
71