نباید برای حل مشکلات به دعانویس‌ها پناه برد

برداشت از سی‌دی «دعا نویس»

گاهی انسان در تنگناها و شرایطی قرار می‌گیرد که احساس می‌کند همه‌ی درها به رویش بسته شده‌ است. در آن لحظات، مشکلات یکی پس از دیگری پدیدار می‌شوند و افکار انسان آشفته می‌گردد. در چنین وضعیتی، بسیاری به‌دنبال راهی برای فرار می‌گردند؛ اما نباید به دعانویس‌ها، چله‌نشینی‌ها یا روزه‌ی سکوت پناه برد. تنها راه رهایی از مشکلات، حرکت در مسیر صراط مستقیم است و نه هیچ چیز دیگر.
نباید اختیار اموال و دارایی‌های خود را به‌دست دیگران بسپاریم و با واگذاری مال یا وکالت‌های بی‌دلیل، زمینه‌ی سوءاستفاده را فراهم کنیم. در رفتار و کردارمان نیز باید دقت داشته باشیم، به دیگران در حد توان و ظرفیتشان محبت کنیم تا محبت ما وسیله‌ی سوءاستفاده نگردد. وقتی برای حل مشکلات به سراغ دعانویس می‌رویم، در واقع به او اجازه می‌دهیم تا وارد حریم شخصی ما شده و این می‌تواند راهی برای نفوذ نیروهای منفی و شیاطین باشد؛ زیرا آنان دشمن انسان‌ هستند و با فطرت پاک انسانی در تضادند. در معاشرت نیز باید ادب را رعایت کنیم؛ دخالت در کار دیگران نشانه‌ی بی‌فرهنگی و بی‌شخصیتی است.
افکار پریشان و ناپایدار ما معمولاً نتیجه‌ی اعمال و رفتار خودمان است. اگر گرفتار اعتیاد یا مصرف الکل باشیم، گاهی کنترل از دستمان خارج می‌شود؛ اما باید بدانیم که این مرحله نیز بخشی از تقدیر الهی است و باید از آن عبور کرد؛ همان‌گونه که کابوس‌ها زاییده‌ی افکار و رفتار نادرست ما هستند و باید آن‌ها را از خود دور ساخت. ما همیشه در معرض دو نوع القاء هستیم: مثبت و منفی، راه درست آن است که با تمرکز بر رفتار، گفتار و اندیشه‌ی خود و با تزکیه و پالایش درون، مسیر زندگی را روشن‌تر کنیم. نباید بدخواه دیگران باشیم؛ زیرا حکم قاضی، در حقیقت فرمان خداوند است و باید به آن راضی بود و بر اساس آن عمل کرد. در همه‌ی امور باید هوشیار و بیدار بود.
گاهی در کار و زندگی دچار رکود می‌شویم و احساس وقفه می‌کنیم؛ در چنین مواقعی نباید به خود سخت بگیریم. کمی استراحت ذهنی لازم است تا دریچه‌ی اندیشه باز شود و الهامات الهی در وجود ما جاری گردد.
برخی مسائل را نمی‌توان به‌تنهایی حل کرد؛ پس باید از دیگران یاری خواست. در حقیقت، همین مشکلات و دشواری‌ها هستند که به زندگی معنا می‌بخشند. خداوند حیات را چنین آفریده است تا انسان با حل چالش‌ها، به رشد و آگاهی برسد. این سختی‌ها و مشقت‌ها در کنار یکدیگر، هماهنگی و هستی را می‌سازند و در مرکز این چرخه، خودِ انسان قرار دارد. انسان‌های ناآگاه همواره دیگران را مقصر می‌دانند؛ اما انسان‌های آگاه می‌دانند که محور اصلی همه‌چیز، خودِ آن‌ها هستند.

منبع: سی‌دی دعانویس
تایپ: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
ویرایش و عکاسی: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر معصومه رابط خبری (لژیون اول)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد