English Version
This Site Is Available In English

او تی دارویی تلخ با داستانی بسیار شیرین

او تی دارویی تلخ با داستانی بسیار شیرین

ششمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی بردسکن با استادی مسافر حسن، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه « Dst  ،ot» در روز یک‌شنبه 4 آبان ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۶ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسن هستم یک مسافر. از نگهبان جلسه آقا رضا، ایجنت محترم، گروه مرزبانی و راهنمای خودم تشکر می کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم
دستور جلسه این هفته (OT ،DST) می باشد، دارویی تلخ با داستانی بسیار شیرین.
اگر به گذشته های دور برگردیم، می‌ بینیم که از OT به عنوان دارو در درمان برخی بیماری ها و همچنین در زمان جنگ‌ ها نیز استفاده می ‌شد، اما کم‌ کم از چرخه ‌ی دارویی خارج شد و تقریباً به فراموشی سپرده شد. تا این ‌که مهندس دژاکام در کنگره ۶۰ با تحقیق و تلاش فراوان، دوباره این دارو را احیا کردند و به آن اعتبار و آبرو بخشیدند. به‌ واسطه‌ ی روش DST دوباره ot زنده شد و در کنگره 60 به‌ عنوان بهترین، کامل‌ ترین و ارزان ‌ترین دارو برای درمان اعتیاد به کار گرفته شد.
برای ما مسافران کنگره ۶۰، او تی یک داروی ساده نیست؛ بلکه ابزاری است برای بازگشت به زندگی. اما متأسفانه گاهی بعضی از مسافران با دارو شوخی می‌ کنند یا آن را جدی نمی‌ گیرند. این کار نه‌ تنها به خودشان آسیب می‌ زند، بلکه باعث اتلاف وقت راهنما، خانواده و حتی خود کنگره می ‌شود و هر مسافری که با داروی خود شوخی کند، در واقع با درمان خود شوخی کرده است.

من بارها دیده‌ ام کسانی که در قسمت او تی یا کلینیک خدمت می‌ کنند، چقدر با عشق و دقت مراقب هستند زیرا خدمت در  بخش ot مثل شنا در دریاست؛ باید شنا بلد باشی تا غرق نشوی.
در این مسیر، راهنمایان، مسئولین کلینیک و خدمتگزاران زحمات زیادی می ‌کشند. از آقای مهندس و آقای بابک گرفته تا سایر خدمتگزاران، همه با عشق و مسئولیت کار می‌ کنند و من از این عزیزان سپاسگزارم.
من این هفته را به تمام کسانی که با دقت و احترام از دارو استفاده می ‌کنند، تبریک می ‌گویم، چون دارو، فقط مایع داخل شیشه نیست؛ نوری است که ما را از تاریکی به روشنایی می‌ برد. اما کسانی که هنوز داروی ot را به عنوان مواد مخدر می‌ بینند، باید بدانند که در مسیر درمان نیستند چون او تی وسیله ‌ای برای رهایی است، نه سرگرمی.
ما در کنگره باید آگاهی همسفران ‌مان را بالا ببریم. بسیاری از آن‌ ها هنوز نمی‌ دانند که ما در کنگره ترک نمی‌ کنیم، بلکه درمان می ‌شویم. باید برایشان توضیح دهیم که اینجا مقصد، رهایی است نه ترک موقت.
در پایان، امیدوارم همه ی ما حرمت دارو را بدانیم، با ایمان و احترام از آن استفاده کنیم و قدر نعمت حضور در کنگره ۶۰ را بدانیم. از این که با سکوت به صحبت های من گوش کردید از شما سپاسگزارم.
تایپ و ویراستار: مسافر امیر لژیون سوم راهنما مسافر سعید
عکاس: مسافر حسین لژیون یکم راهنما مسافر حمید
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون یکم راهنما مسافر حمید
مرزبان کشیک: مسافر محمد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .