سفر، حرکتی به صورت DST

و هر یک از این رها یافتگان، پرندهای خواهند شد که از ناباوری مطلق به باور واقعی، دست خواهند یافت. در نتیجه؛ وجود آنها مانند غرّش رعد، خواهد بود. در سپاس از این عملِ بسیار عظیم.
رعد، کتاب عبور از منطقه ۶۰درجه زیرصفر

سلام دوستان امین هستم یک مسافر، مدت تخریب 10 سال، آنتی‌ایکس مصرفی تریاک، مدت سفر 10 ماه و 10 روز، روش درمان DST، داروی درمان OT، راهنمای درمان مسافر مرتضی لژیون 20 شفا، ورزش در کنگره شنا، رهایی 15 ماه.

مقدمه
در سراسر گیتی، هیچ گاه نمی توان موجودی را پیدا کرد که میل به تکامل و حرکت به سمت جلو برای رسیدن به کمال نداشته باشد؛ به عبارتی تمامی انسانها همواره در حرکت می باشند برای پیشرفت و در نهایت برای رسیدن به حال خوب. حالا اگر بخواهیم به این حال خوب برسیم، می بایست از یک نقطه شروع کرده و به نقطه بعدی برسیم؛ به عبارتی، باید در حرکت باشیم تا بتوانیم به چیزی که می خواهیم، برسیم؛ در غیر این صورت، در حال سکون که نمی توان به مقصود رسید. این حرکت از یک نقطه به نقطه دیگر را می توان "سفر" نامگذاری کرد.

پارامترهای تاثیر گذار در سفر
1-  نقطه آغاز و پایان (تعیین مبدا و مقصد)
تغییر کردن، همواره مستلزم حرکت است و زمانی که از حرکت کردن صحبت می شود، به تبع آن تغییر از یک نقطه به نقطه دیگر مطرح می شود. ما با هر قدمی که برمی داریم (در واقع با هر حرکتی که می کنیم)، از یک نقطه به نقطه دیگر تغییر جایگاه می دهیم. زمانی که با اتومبیل خود شروع به حرکت می کنیم، مدام در حال تغییر از یک نقطه به نقطه دیگر هستیم. نکته ای که می بایست در این مورد بسیار به آن دقت کرد، این است که ما به عنوان کسی که می خواهیم حرکتی را انجام دهیم، باید بدانیم که در آغاز مسیر، کجا قرار داریم.  پس نکته بسیار بسیار مهم تعیین جایگاه فعلی خودمان است.
برای سفر در کنگره و رسیدن به حال خوب، باید بدانیم که در شروع سفر، در کجا قرار داریم؛ اگر نقطه شروع سفر خود را ندانیم یا اشتباه تعریف کنیم، قطعا نه سفر خوبی خواهیم داشت (به بیراهه می رویم) و نه پایان خوبی خواهیم داشت.
2-  پارامتر زمان
زمان، یکی از پارامترهای مهمی است که در سفر مطرح می شود؛  به طور کلی، تغییر کردن هر موجودی (تغییر از یک حالت به حالتی دیگر) مستلزم صرف زمان است. به عنوان مثال، یک دانه گیاه، حتما می بایست زمانی را صرف نماید تا به یک درخت تبدیل شود؛ یا یک فردی می بایست حتما زمانی صرف نماید تا از منزل به محل کار خود برسد و بالعکس. من به عنوان یک مسافر باید و باید زمانی را صرف کنم تا درمان شده و به حال خوب برسم. من مسافر، یک روزه و یک شبه بیمار نشده ام که بخواهم در مدت کوتاهی هم به درمان و رهایی برسم. (در صورتی که حتی اگر یک روزه هم باشد، باز هم مستلزم صرف زمان است). بنابراین، باید زمان بگذرد تا یک مسافر به حال خوش برسد.
3-  پارامتر انرژی
تمامی کارهایی که در جهان پیرامون ما انجام می گیرد، حتما و قطعا یک انرژی هست که آنها انجام می شوند.
-  انرژی باید باشد تا یک اتومبیل حرکت نماید.
-  انرژی باید باشد تا یک خمیر، تبدیل به نان شود.
پس برای حرکت کردن و انجام دادن کارها، باید یک نیرو و بطور کلی یک انرژی باشد تا آن کار به سرانجام برسد.
من به عنوان یک مسافر باید برای رسیدن به رهایی، انرژی صرف کنم. باید انرژی صرف کنم تا سر ساعت در جلسه حضور داشته باشم. انرژی داشته باشم تا در جلسات، مشارکت کرده و صحبت کنم. انرژی داشته باشم تا جزوه بنویسم و به CD ها گوش دهم. باید انرژی باشد تا در ورزش ها شرکت کنم و ...
بنابراین باید بپذیریم که بدون انرژی، قادر به انجام دادن هیچ کاری نخواهیم بود.
4-  پارامتر هزینه
هر زمان صحبت از هزینه می شود، اولین گزینه ای که به ذهن انسان می رسد، بحث مالی است. باید دانست که بحث مالی هست و اتفاقا گزینه بسیار مهمی هم هست؛ اما، هزینه را می توان به موارد خیلی بیشتری بسط داد. گذشتن از خیلی لذت ها برای رسیدن به یکی از خواسته های خودمان، یک نوع هزینه است. به طور کلی، گذشتن از بعضی از خواسته ها، برای رسیدن به یک خواسته ای که مورد هدف است، صرف هزینه است.
من به عنوان یک مسافر علاوه بر صرف هزینه (از نظر مالی)، باید خیلی چیزهای دیگر هزینه کنم.
-  در درجه اول برای رفت و آمد به کنگره، خرید کتاب و جزوه، خرید CD و ... مستلزم صرف هزینه مالی خواهم بود.
-  باید گاهی از شرکت در مراسم های مختلف (شادی و عزا)، بگذرم.
-  باید گاهی از مسافرت رفتن بگذرم.
-  ... .
نتیجه گیری:
سفر، همیشه مستلزم گذراندن پارامترها و سختی هایی است. اما در نهایت با رسیدن به هدف و مقصد، همواره انسان به لذتی می رسد که آن سختی ها را می تواند به دست فراموشی بسپارد. سفر در کنگره هم از این قاعده مستثنی نیست و ما با رعایت پارامترهایی و تحمل بعضی مسائل، نهایتا به هدفی می رسیم که ارزش آن به مراتب چندین برابر سختی ها خواهد بود. 
بنابراین، باید این را بدانیم که هدف، رسیدن به حال خوب است. برای رسیدن به حال خوب، شاید ابتدا به ظاهر ما دچار چالش هایی بشویم (وارد جهنم شویم)، اما در نهایت درب خوبی ها و خوشی ها به روی ما باز خواهد شد. (وارد بهشت می شویم)

مرزبان خبری: مسافر علی‌اصغر
ارسال: مسافر محمدرضا ل7