نام هرویین از واژه یونانی هیرو به معنای قهرمان گرفته شده است. این ماده برای اولین بار در سال ۱۸۹۶ میلادی توسط داروسازی آلمان به‌عنوان داروی ترک اعتیاد ساخته شد. هرویین از ترکیب مرفین خالص و انیدرید استیک ساخته می‌شود که به آن دی استیل مرفین نیز گفته می‌شود.
هرویین‌هایی که در حال حاضر وجود دارند بیش از ۹۰ درصد مواد اضافی، قرص و داروهای روان‌گردان و شیمیایی و کمتر از ۱۰ درصد خلوص دارند. مصرف‌کنندگان این نوع هرویین پس از مصرف در وضعیتی قرار می‌گیرند که قادر به کنترل مقدار مصرف نیستند و از حالت تعادل طبیعی خارج می‌شوند؛ به همین دلیل برای درمان نمی‌توان آن را به‌صورت تدریجی کاهش داد و تیپر کرد.
برای درمان هرویین با هر میزان مصرف و به هر شکل اعم از کشیدنی، استنشاقی یا اسنیف و تزریق، بلافاصله مصرف هرویین قطع و مصرف OT سه وعده در روز (TDS) در هر وعده 2 سی‌سی (مصرف روزانه ۶ سی‌سی) آغاز می‌شود. سپس در قالب پله‌های ۲۱ روزه با تقسیم به ضریب ۰٫۸ تا سقف حداکثر ۳٫۵ سی‌سی در هر وعده؛ یعنی ۱۰٫۵ سی‌سی در روز افزایش می‌یابد. این مقدار مصرف یک پله تکرار شده و عملیات تیپرینگ با استفاده از ضریب ۰٫۸ (ضرب) آغاز می‌شود.
منبع:
جزوه راهنما و راهنمایی، علی خدامی
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پانزدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
135