متد DST نگرشی نو برای درمان نیکوتین است

جلسه لژیون ویلیام‌وایت همسفران کنگره۶۰ در پارک طالقانی به استادی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر لیلا، با دستور جلسه «DST و OT» و تولد اولین سالروز رهایی مسافر نیکوتین سارا در روز جمعه ۲ آبان ماه ۱۴۰۴، ساعت ۷ صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

متد DST نگرشی نو برای درمان اعتیاد است که توسط آقای مهندس دژاکام کشف شد. سفر مسافرم با متد DST و داروی OT در کنار صبر، بردباری، تلاش و عمل سالم بود که به من امکان سفر نیکوتین را داد. اعتیاد در همسفرها شبیه به هم است. اعتیاد می‌تواند افکار منفی، ناامیدی و نیکوتین باشد. خدا را شاکرم و قدردان آقای مهندس دژاکام هستم که این بستر امن را برای درمان فراهم کردند.

در ادامه اولین سال رهایی همسفر سارا است. قبل از ورود  ایشان به لژیون‌ویلیام‌وایت از من می‌پرسیدند بوی قلیان را دوست دارم و باید چه کار کنم؟ در جواب می‌گفتم اگر حس دوست داشتن است موردی ندارد؛ ولی اگر مصرف‌کننده نیکوتین باشید، باید سفر کنید و درمان شوید. این‌ها مقدمه‌ای برای شروع سفر نیکوتین و کنار گذاشتن ترس از قضاوت شدن بود.

همسفر سارا با خواسته درمان به لژیون‌ ویلیام‌وایت وارد شدند، با تلاش و پشتکار سفر خوبی را گذراندند و ثابت کردند که خواستن، توانستن است.خداوند را شاکرم امروز تولد رهجوی دیگری را تجربه می‌کنم و این چیزی جز لطف و عنایت الهی نمی‌تواند باشد.

سلام دوستان سارا هستم مسافر نیکوتین

از نظر من زندگی سراسر متد DST است، زیرا که اندک اندک همه آموزش‌ها را به ما می‌دهد. کشف متد DST، توسط آقا مهندس دژاکام به ما یادآوری می‌کند که انسان عالم به همه علوم است؛ ولی باید در شرایطی قرار بگیرد که موارد به او یادآوری شود. همان گونه که در لوح تقدیر لژیون سردار بیان شده است که «فر انسان‌های بر باد رفته و در خاکسترها مدفون شده، مانند گنجی به صاحبان اصلی آن پس داده خواهد شد، مشروط بر اینکه خود را طلب نمایند.»

امیدوارم مسافران در طول سفر اوتی، نیکوتین و جونز از سفر لذت ببرند، ارزش خود را بدانند و سخت‌گیر نباشند؛ زیرا که زندگی محل گذر است. گذر از خود تا رسیدن به خداوند، یعنی رسیدن به حق، یعنی رسیدن به توحید باشد.

چراغ راهی که در لژیون همسفر مرضیه مسیر را برای من روشن کرد به من آموخت که نامزد اعتیاد بودن یعنی مصرف تفریحی داشتن و اعتیاد با مرگ از بین نمی‌رود؛ بلکه از جهانی به جهان دیگر انتقال پیدا می‌کند.

راهنمای ویلیام‌وایت همسفر لیلا به من چگونه گام برداشتن در این مسیر، دوست داشتن خود، کجا و چگونه صحبت کردن، زن بودن و سکوت به موقع را آموختند.در نهایت به خود یادآور شدم که سیگار یا قلیان، پناه بی‌پناهی‌های من نبوده و نیست؛ بلکه دست‌های خداوند بوده که بالای همه دست‌ها است. خداوند را شکر گزار هستم؛ زیرا که استاد امین می‌فرمایند: «بنده بودن، شاکر بودن است.» ان‌شاءالله خداوند همیشه انسانهای درستی را در مسیر زندگی من قرار دهد.

تایپ: اعضاء ویلیام‌وایت
رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر لیلا(نمایندگی‌ ستارخان)
ارسال و ویرایش: مسافر نیکوتین مهری رهجوی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا (نمایندگی حر)

گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰