English Version
This Site Is Available In English

هدف اصلی ما در کنگره آموزش جهان‌بینی است

هدف اصلی ما در کنگره آموزش جهان‌بینی است

هفتمین جلسه از دوره بیست و سوم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان با استادی دستیار محترم دیده‌بان اوتی،مسافر بهمن، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر علی با دستور جلسه"جهان‌بینی‌ در ورزش"پنج‌شنبه ۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

 

سخنان استاد:

سلام دوستان بهمن هستم مسافر.

در خصوص دستور جلسه‌ی «جهان‌بینی در ورزش»

جهان‌بینی در ورزش،همانند هر فعالیت دیگری در کنگره،اهمیت ویژه‌ای دارد. در واقع، هدف اصلی ما از حضور در کنگره، آموزش جهان‌بینی است؛ زیرا هر کاری که انجام می‌دهیم، نیازمند جهان‌بینی است. همان‌گونه که مهندس دژاکام می‌فرمایند: حتی فردی که قصد انجام کار نادرستی دارد، دارای نوعی جهان‌بینی است؛ چه برسد به کسی که در مسیر درمان یا ورزش قرار گرفته است.

ورزش در نگاه بیرونی ممکن است صرفاً وسیله‌ای برای درمان تلقی شود، اما در کنگره، ورزش «مکمل درمان» به شمار می‌آید و هدف نهایی آن، ایجاد حال خوش در انسان است. در حال حاضر، در کنگره حدود هزار تیم ورزشی فعال هستند؛ از فوتبال و والیبال گرفته تا بدمینتون. اگر مجموع تیم‌ها را در سراسر شعب محاسبه کنیم، عددی فراتر از هزار تیم به دست می‌آید. تنها بخش مسافران شامل ۱۵۶ شعبه است، و هر کدام چندین تیم در جام سردار دارند. بخش همسفران نیز همین‌گونه است.

برگزاری این حجم از مسابقات و تیم‌های ورزشی بدون حضور حتی یک مربی رسمی، در دنیای بیرون تقریباً غیرممکن است. این همان نکته‌ای است که مهندس دژاکام همواره بر آن تأکید دارند: اینکه وجه بیرونی کنگره ۶۰ چگونه باید دیده شود.

ایشان بارها به ما یادآوری کرده‌اند مسائلی وجود دارد که ممکن است خودمان متوجه آن نباشیم. برای نمونه، وقتی من درمان اعتیادم را آغاز کردم، مهندس فرمودند: «اکنون باید درمان سیگار را هم شروع کنی.» در حالی که در درون خود فکر می‌کردم سیگار مشکلی ندارد، اما ایشان تأکید کردند باید آن را نیز درمان کنم.

اکنون برای افرادی که دچار اضافه‌وزن هستند، دوره‌ی سه‌ماهه‌ای در نظر گرفته شده تا بهترین نسخه‌ی وجودی خود را نشان دهند؛ زیرا هدف کنگره، بیرون کشیدن بهترین و متعالی‌ترین وجه انسان است.

از نگاه جامعه، ممکن است مصرف‌کنندگان پیشین هنوز با دید گذشته قضاوت شوند، اما مهندس دژاکام تأکید دارند که اگر در یک فضای عمومی مانند پارک حضور داریم، باید آن‌گونه رفتار کنیم که دید جامعه نسبت به افراد مصرف‌کننده تغییر کند.

در کنگره، با جهان‌بینی صحیح، مفهوم «برد-برد» را آموخته‌ایم؛ یا می‌بریم یا می‌آموزیم. جمله‌ای ساده اما بسیار عمیق است. همان‌گونه که مهندس فرمودند، حتی تیمی که در مسابقه آخر می‌شود، در واقع برنده است.

خود من تا چند سال پیش ساعت پنج صبح تازه می‌خوابیدم و بعدازظهر خمار بیدار می‌شدم. اما امروز ساعت پنج صبح در پارک حضور دارم، صبحانه می‌خورم و ورزش می‌کنم. آیا بردی بالاتر از این وجود دارد؟

اکنون اشاره‌ای کوتاه به هفته‌ی OT و DST داشته باشم. خدا قوت و تبریک عرض می‌کنم به همه‌ی عزیزانی که در بخش OT خدمت می‌کنند. امسال تعداد OTها از دو هزار و بیست‌و‌چهار واحد نیز فراتر رفته و این افتخاری بزرگ است. این بخش نیز جلوه‌ای از وجه بیرونی کنگره است؛ جایی که افرادی که روزی مصرف‌کننده بودند، امروز در کنار خطرناک‌ترین داروی جهان زندگی می‌کنند بدون آنکه وسوسه شوند. این یعنی درمان واقعی.

بچه‌های OT هر روز دفترهای مربوط به مصرف آنتی‌ایکس را ثبت می‌کنند: میزان دارو، مقدار مصرف و دفعات آن. کاری که در بیرون شاید بسیاری از افراد حتی جرات نزدیک شدن به آن را نداشته باشند. اما در کنگره، با درایت و علم مهندس دژاکام، توانسته‌ایم به درمان واقعی برسیم و این هفته را با شکرگزاری جشن بگیریم.

همان‌گونه که آقای لطفی اشاره کردند، اعتبار بخش OT در واقع به روش DST بازمی‌گردد؛ زیرا داروی OT به‌تنهایی شفابخش نیست، بلکه روش DST باعث شفابخشی آن می‌شود. دارویی که پیش از ورود به کنگره برای من صرفاً ماده‌ی مصرفی بود، با روش DST به داروی درمان تبدیل شد. مهندس دژاکام توانستند حیثیت این دارو را احیا کنند و امروز می‌توان ثابت کرد که OT می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها مؤثر باشد، به شرط آنکه جهان‌بینی همراه آن باشد.

دیروز در جلسه‌ی لژیون پزشکان یکی از پزشکان پرسید: «آقای مهندس، شما می‌گویید با روش DST و داروی OT توانسته‌اید موش‌های صحرایی را از اعتیاد یا سرطان نجات دهید. پس چرا برای انسان‌ها نیاز به جهان‌بینی است؟ مگر با مصرف منظم دارو در سه وعده، درمان حاصل نمی‌شود؟»

مهندس پاسخ دادند: «انسان تنها موجودی است که اگر به حال خود رها شود، خود را نابود می‌کند؛ در حالی که موش صحرایی چنین نمی‌کند. بنابراین، انسان نیازمند جهان‌بینی است.»

اکنون که در اواخر مهرماه هستیم و جشن گلریزان نیز در پیش است، اشاره‌ای کوتاه به این موضوع داشته باشم. در جلسه‌ی OT شعبه‌ی ارگ برای ایجنت‌ها و مسئولان OT استان، بررسی‌هایی انجام شد. ما در سفرهای اخیر به شیراز، بندرعباس، اراک و مشهد آمار استان‌ها را بررسی کردیم. انتظار می‌رفت با توجه به وسعت و جمعیت شیراز، تعداد شعب بیشتری داشته باشد، اما در عمل استان‌هایی مانند مشهد و اصفهان رشد قابل‌توجه‌تری داشتند. البته کرمان نیز رشد خوبی داشته است، اما با توجه به اینکه زادگاه مهندس دژاکام است، انتظار می‌رود پیشرفت بیشتری حاصل شود.

با توجه به گفت‌وگو با آقای علیرضا دژاکام، نماینده‌ی روابط عمومی استان، تعداد مصرف‌کنندگان در کرمان بسیار زیاد است و این فرصتی است تا با تلاش بیشتر، تعداد شعب افزایش یابد.

می‌دانم بخشش در جشن گلریزان کار ساده‌ای نیست؛ زیرا گذشتن از مال خود دشوار است. اما تجربه‌ی شخصی من این است که مهندس در واقع راه ثروتمند شدن را به ما می‌آموزد. هر بار که در چنین مسیرهایی قدم گذاشته‌ام—چه در لژیون سردار و چه در جشن گلریزان—احساس کرده‌ام وارد مرحله‌ای تازه از زندگی شده‌ام.

ما در این بخشش‌ها برای کسانی می‌بخشیم که هنوز نمی‌دانیم چه کسانی هستند، اما روزی خواهند آمد تا درمان شوند. زیباترین نوع بخشش همین است. وقتی شما هزینه‌ای پرداخت می‌کنید تا شعبه‌ای ساخته شود، در حقیقت در نجات انسان‌هایی سهیم می‌شوید که هنوز نامشان را نمی‌دانید. چه زیباست که هر یک از ما حتی به اندازه‌ی یک آجر در این مسیر سهمی داشته باشیم.

پیشنهاد من این است: در این میدان بازی کنید، نه اینکه فقط تماشاگر باشید. هیچ‌کدام از کسانی که دنور یا پهلوان شدند، در ابتدا همه‌ی هزینه را در اختیار نداشتند، اما وارد میدان شدند و نتیجه‌ی آن، گسترش و برکت امروز است.

در پایان، بار دیگر خدا قوت می‌گویم به همه‌ی کسانی که با عشق خدمت می‌کنند، می‌بخشند و تلاش می‌نمایند تا حتی یک نفر به رهایی برسد.

سپاسگزارم که به سخنانم گوش دادید.

 

عکس:مسافر علی لژیون هشتم 

تایپ:مسافر آیت لژیون هشتم 

ویرایش و ارسال:مرزبان خبری مسافر مجید 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .