DST، OT

به نام قدرت مطلق الله

دستور جلسه این هفته: DST، OT

OT
سخنان بنیان و نگهبان کنگره ۶۰، روز چهارشنبه در خصوص دستورجلسه هفتگی DST، OT که در همین سایت در دسترس همه ما قرار دارد، حاوی نکات ارزشمند و آخرین دستاوردهای علمی و تحقیقاتی کنگره ۶۰ می‌باشد که به همه عزیزان پیشنهاد می‌کنیم، مطالعه یا شنیدن آن را از دست ندهند.
هر کدام از اعضای کنگره۶۰ که در گذشته مصرف‌کننده مواد مخدر بوده‌اند، کوله باری از تجربیات گوناگون از ترک‌های مختلف با داروها و متدهای متفاوت دارند. حکایت روش‌های مختلف ترک اعتیاد با قرص‌ها، داروها و روش‌های مختلف، حکایت تلخی است که نشان‌دهنده عمق عدم شناخت انسان از بیماری اعتیاد می‌باشد. گفته‌ها و تجربیات ما در قالب دستور جلسات می‌تواند در جهت آگاه‌سازی انسان‌ها از روش‌های بی‌نتیجه و بیهوده و داروهایی که نه‌تنها داروی درمان اعتیاد نیستند، بلکه خود به وجود آورنده اعتیادی جدید می‌باشند، بسیار مؤثر و مفید باشد.

تجربیات ما از درمان با OT زمانی که در کنار تجربیات ما از قرص‌ها و داروهای شیمیایی ترک اعتیاد قرار می‌گیرد، تفاوت را آشکار می‌نماید. تفاوتی که قضاوت در مورد آن را به عهده شنوندگان و خوانندگان مطلب می‌گذاریم. در اینجا می‌پردازیم به مقاله‌ای که  تفاوت داروهای شیمیایی و داروهای گیاهی زا بیان می‌کند. از آنجایی که داروی اپیوم و اپیوم تینکچر نیز دارویی گیاهی می‌باشد، این مطلب می‌تواند ما را بیش از پیش با قدرت شگفت‌انگیز اپیوم در درمان اعتیادهای مختلف آشنا کند. آن‌گونه که تاریخ طب و داروسازی حکایت می‌کند، از زمانی که بشر با مسئله بیماری و استفاده از دارو برای مقابله و یا درمان بیماری‌ها آشنا شد تا سال ۱۸۵۱ میلادی تمامی داروها طبیعی بوده و بشر بدون تغییر در ساختار آن‌ها از این داروها که در طبیعت در دسترس او بوده استفاده می‌کرده است. در سال ۱۸۵۱ اولین فراورده و داروی سنتتیک یا شیمیایی به دست انسان ساخته شد و آن فراورده، اوره نام داشت.

به بیان دیگر تمامی داروهای شیمیایی و سنتتیک که امروزه در دسترس ما قرار دارد حاصل یک و نیم‌قرن گذشته می‌باشد. در ابتدا تصور می‌شد انسان به کشف و موفقیت بزرگی دست‌یافته و دیگر نگرانی چندانی برای مقابله و درمان بیماری‌ها نخواهد داشت زیرا به‌راحتی می‌توانست انواع داروها را بدون محدودیت تولید کند، اما با گذشت سه یا چهار دهه از ورود داروهای شیمیایی به عرصه طب و طبابت، عوارض زیان‌بار مصرف داروهای شیمیایی چهره خود را آشکار کرد. عوارض و زیان‌های مصرف داروهای شیمیایی تا جایی پیش رفت که دیگر واژه عارضه و زیان، بیان کاملی از حالات ایجادشده در اثر مصرف داروهای شیمیایی نبود و واژه فاجعه نیز در بیان این نتایج به کار گرفته شد.

تالیدومی فاجعه‌ای بود که به‌وسیله داروهای شیمیایی به وجود آمد و حاصل آن ۲۵ هزار کودک ناقص‌الخلقه بود که هنوز هم در صورت زنده‌بودن آن‌ها، کارخانه‌های سازنده داروهای مسبب، به آن‌ها غرامت می‌پردازند. دانش فارماکولوژیک و داروشناسی معتقد است هیچ داروی شیمیایی وجود ندارد که بدون عارضه و زیان باشد. داروهای شیمیایی اثرات مفید بسیاری نیز دارند و خدمات زیادی به بشریت ارائه داده‌اند اما دانش داروسازی به دنبال راه‌هایی است که بتواند به داروهایی دست یابد که حداقل عوارض را داشته باشند. در همین راستا در حال حاضر استفاده از داروهای گیاهی و طبیعی به‌جای داروهای شیمیایی، موضوعی است که اهمیت به سزایی یافته، زیرا تجربه ثابت کرده است که داروهای گیاهی هرگز عوارض و زیان‌های داروهای شیمیایی را ندارند. این‌که چرا داروهای گیاهی عوارض خطرناک داروهای شیمیایی را ندارند، موضوعی است که تا حد امکان به آن اشاره می‌کنیم.

اصولاً، داروی گیاهی به دارویی گفته می‌شود که کل گیاه به‌صورت کامل مورداستفاده قرار گیرد. داروها و گیاهانی که ما آن‌ها را تحت عنوان دارو و یا داروی گیاهی می‌شناسیم دارای ترکیبات بی‌شماری هستند. این ترکیبات در کنار یکدیگر وضعیت متعادلی را به وجود می‌آورند که در این وضعیت و تعادل حساس، هیچ‌یک از ترکیبات دارای عوارض و زیان نخواهد بود، زیرا خواص یکدیگر را تعدیل می‌کنند و بعضی از ترکیبات دقیقاً وظیفه خنثی کردن عوارض دیگر ترکیبات را بر عهده دارند. زمانی که ما کل گیاه را به‌صورت کامل مورد استفاده قرار می‌دهیم، دارای عارضه‌ای نخواهد بود و یا این‌که حداقل عوارض را خواهد داشت؛ ضمن این‌که اثربخشی دارویی خود را نیز خواهد داشت. به‌عنوان‌مثال: چای ماده‌ای است که طبق آخرین تحقیقات انجام‌شده، دارای ۱۳۰۰ نوع ترکیب و ماده مختلف می‌باشد و تا سال ۲۰۰۲ حدود ۵۱ اثر دارویی آن شناخته‌شده است.

میلیون‌ها انسان در طول روز بارها و بارها چای می‌نوشند بدون این‌که عارضه منفی به‌جای بگذارد، زیرا ترکیبات چای همه در کنار هم مصرف می‌شوند. حال اگر با استفاده از علم سنتز و تکنولوژی داروسازی، ترکیبات چای را از یکدیگر جدا کنیم و جداگانه مورداستفاده قرار دهیم، قطعاً دارای عوارض خطرناک خواهند بود، زیرا در به‌کارگیری ترکیبات به‌صورت جداگانه، حالت تعادل اولیه که ناشی از در کنار هم قرار گرفتن ترکیبات مختلف و تعدیل خواص و عوارض آن‌ها می‌باشد، دیگر وجود ندارد. دانش داروسازی به این نکته مهم پی برده است و بر همین اساس امروزه یکی از مهم‌ترین تبلیغات شرکت‌های داروسازی دنیا، طبیعی بودن محصولات آن‌هاست و مصرف‌کنندگان دارو نیز به این مهم توجه دارند به‌گونه‌ای که در کشور آلمان که بزرگ‌ترین تولیدکننده داروهای شیمیایی دنیاست، ۷۰% درصد داروهایی که در این کشور مصرف می‌شود گیاهی است و یا در کشور ژاپن بیش از ۵۰% درصد داروهای مصرفی گیاهی می‌باشد و به‌طور کل در دنیا حدود ۴۰% درصد داروهایی که مورداستفاده قرار می‌گیرد گیاهی است و ۶۰% درصد شیمیایی؛ این در حالی است که مصرف داروهای گیاهی روزبه‌روز افزایش می‌یابد.

دانشمندان معتقدند داروهای درمان‌کننده مهم و اساسی که بشر در اختیار دارد گیاهی هستند . ازجمله داروهایی که به‌عنوان داروی ضد سرطان و یا درمان‌کننده قطعی بسیاری از بیماری‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرند کاملاً گیاهی هستند. به گفته بعضی از متخصصین، برای درمان کامل سرطان اساساً داروی شیمیایی وجود ندارد و تنها داروی درمان‌کننده کامل سرطان، دارویی است به نام تاگزوتر که کاملاً گیاهی است. آتروپین نیز که یکی از داروهای اساسی مورداستفاده در پزشکی امروز می‌باشد، دارویی است کاملاً گیاهی. جالب است بدانید پس از گذشت ۷۰ سال از علم و دانش ساخت داروهای ضد درد، تاکنون هیچ دارویی نتوانسته است با تریاک و ترکیبات آن رقابت کند.

دیدگاه کنگره ۶۰
تریاک ازجمله داروهای گیاهی است که به‌صورت گیاه کامل در طبیعت وجود دارد و بسیاری از ترکیبات آن را به‌خوبی می‌شناسیم مانند مورفین، کدئین، نارسئین، نارکوتین، پاپاورین و غیره که تاکنون دانش بشری موفق به شناخت کامل این ترکیبات و خواص دارویی آن‌ها نشده است. تمامی این ترکیبات در دانش داروسازی جایگاه بسیار مهمی دارند و داروهای بی‌شماری که بسیار حیاتی نیز هستند، از تریاک ساخته می‌شوند. سوءمصرف و یا استفاده بی‌حد و حصر و نا به‌جا از تریاک، دارای عارضه‌ای می‌باشد به نام اعتیاد که همه با آن آشنا هستیم؛ اما این را هم بدانیم که بعد از جدا کردن ترکیبات تریاک و استفاده جداگانه از آن‌ها، عوارض بسیار خطرناک مصرف بی‌رویه آن‌ها آشکار شد و اعتیادهای جدیدی پا به عرصه وجود گذاشت که به‌مراتب خطرناک‌تر و مخرب‌تر از اعتیاد به تریاک می‌باشند.

مواد مخدر ویرانگر و خطرناک عمدتاً موادی هستند که از ترکیبات جداشده تریاک ساخته‌شده‌اند درحالی‌که اعتیاد به خود تریاک هرگز چنان تخریب‌هایی به‌جای نمی‌گذارد. در اواخر قرن نوزدهم، دانشمندان آلمانی با استفاده از مورفین که یکی از ترکیبات تریاک است و ترکیب آن با انیدرید استیک برای درمان اعتیاد به تریاک، دارویی را ساختند که هرویین یا استیل مورفین نامیده شد و نه‌تنها کمکی به درمان اعتیاد به تریاک نکرد بلکه فاجعه‌ای را رغم زد که هیچ‌گاه بشریت آن را از یاد نخواهد برد. از آن زمان تاکنون داروهای بی‌شماری برای درمان اعتیاد به مواد مخدر پا به عرصه وجود گذاشته است که هرکدام از آن‌ها برای جبران و پوشش زیان‌ها و تخریب داروهای قبلی ساخت بشر برای درمان اعتیاد، ساخته شدند اما هرکدام عوارض، اعتیاد و تخریب‌های جدیدی را به وجود آورد. متادون یکی دیگر از فراورده‌هایی شیمیایی است که برای درمان اعتیاد ساخته شد اما خود اعتیادی را به وجود آورد که عملاً راهی برای خروج از اعتیاد به متادون پیدا نشده است.

طبق آخرین تحقیقات انجام‌شده در یکی از کالج‌های لندن (سال ۲۰۰۰) بیشترین آمار خودکشی در بین مصرف‌کنندگان مواد مخدر متعلق به مصرف‌کنندگان متادون بوده است. مصرف‌کنندگان متادون دچار افسردگی می‌شوند به‌گونه‌ای که از چهره و رفتار آن‌ها قابل‌تشخیص است . در گستره وسیع دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم، علم و دانش فارما کولوژیک، داروهای شیمیایی رنگارنگ با تبلیغات آن‌چنانی و ساخته‌شده در پیشرفته‌ترین آزمایشگاه‌ها و صنایع داروسازی دنیا، تاکنون هیچ دارویی برای درمان قطعی اعتیاد بدون ایجاد اعتیاد جدید، ساخته نشده است.

هر داروی جدیدی که برای درمان اعتیاد معرفی می‌شود، خود اعتیاد جدیدی را به وجود می‌آورد و معلوم نیست که این تراژدی غم‌انگیز تا کجا ادامه خواهد داشت. مگر این‌که بشر متوجه موضوعی که در ابتدا به آن اشاره کردیم بشود و آن چیزی نیست جز استفاده از گیاه کامل تریاک (Opium) برای درمان انواع اعتیاد به مواد مخدر. گیاه کامل تریاک (Opium) دارای خواص شگفت‌انگیزی است که ناشی از در کنار هم قرار گرفتن ترکیبات مختلف آن می‌باشد که در کنار یکدیگر معجون شگفت‌انگیز، متعادل و قدرتمندی را در درمان اعتیاد به انواع مواد مخدر به وجود آورده است که بشر نظیر آن را تاکنون ندیده و نخواهد دید.

ترکیبات ضد درد، آرام‌بخش، خواب‌آور و درعین‌حال ضدافسردگی و نشاط‌آور تریاک تعادلی است که برای درک و پی بردن به اثرات قدرتمند درمانی آن به سال‌ها کاوش و تحقیق نیازمند است. این درحالی‌که است که هیچ‌کدام از داروهایی که تاکنون از ترکیبات تریاک به‌صورت جداگانه ساخته‌شده‌اند هرگز چنین اثربخشی را نداشته‌اند. ما در کنگره ۶۰ پس از ۲۵ سال تحقیق و کاوش که سرآغاز آن با حرکت بنیان کنگره ۶۰ مهندس حسین دژاکام در درمان اعتیاد خود، با استفاده از متد DST  در پله‌های ۲۱ روزه و در مدت ۱۱ ماه با استفاده از تریاک (Opium) به‌عنوان دارو شکل گرفت، با علم، تجربه، تفکر و مشاهدات عینی و نتایج مسلم و قطعی که صدها و هزاران نمونه حی و حاضر که در حد حرف و سخن نیست بلکه قابل‌ارائه و مشاهده برای طالبان علم و حقیقت می‌باشد، دریافتیم که داروی OT بهترین، کامل‌ترین، سالم‌ترین، کم عارضه ترین و با راندمان ترین داروی درمان اعتیاد در تمام دنیا برای تمام اعتیادها از هر نوع و با هر نوع ماده مخدر می‌باشد.

قدرت شگفت‌انگیز OT نه‌تنها برای درمان اعتیاد به خود تریاک و مشتقات آن نظیر شیره، بلکه برای درمان اعتیاد به داروهای شیمیایی، هرویین و شیشه حیرت‌انگیز است و بسیار خوشحالیم که مسئولین و متولیان امر درمان اعتیاد در کشور ما با درک عمیق و آگاهانه از صورت‌مسئله اعتیاد در حرکتی پیشگامانِ و کاملاً علمی و بسیار جلوتر از محققان و دانشمندان دنیا پی به اهمیت دارویی تریاک برده و استفاده از OT که فرآورده گیاه کامل تریاک می‌باشد و بهترین گزینه دارویی برای درمان اعتیاد به انواع مواد مخدر می‌باشد را در دستور کار سیستم درمانی کشور قرار داده‌اند.

البته بایستی بگوییم که موفقیت کنگره ۶۰ در درمان انواع اعتیاد به مواد مخدر با استفاده از داروی اپیوم، نقش کاملاً تعیین‌کننده‌ای در تولید داروی OT داشت و به قول یکی از مسئولین وقت، موفقیت آقای مهندس دژاکام و شاگردان او در استفاده از تریاک به‌عنوان داروی درمان اعتیاد، مهر تأییدی بود برای تولید و رسمی شدن داروی OT. اعضای قدیمی کنگره ۶۰ که با اپیوم یا همان تریاک سفر کرده‌اند می‌دانند که برای تهیه تریاک چه سختی‌ها و چه مکافاتی وجود داشت و رهجو ها برای تهیه تریاک با چه مشکلاتی مواج بودند.

از سال ۱۳۸۶ که داروی شربت تریاک یا اپیوم تینکچر وارد نظام دارویی کشور شد و مراجعان کنگره ۶۰ می‌توانند از آن استفاده کنند، کار بسیار راحت شده است. در حال حاضر درمان اعتیاد با متد DST و داروی OT نه‌تنها کار سختی نیست بلکه برای سفر اولی‌های منظم بسیار شیرین و لذت‌بخش است و دیگر آن سختی‌ها و مشکلات وجود ندارد. دوستان سفر اولی در نظر بگیرید که الآن برای انجام سفر اول و درمان اعتیاد مجبور بودید از ساقی‌ها و موادفروشان تریاک بخرید آن‌هم تریاکی که با افزودنی‌های مختلف دیگر اثری از تریاک در آن یافت نمی‌شد و بعد با ترازوی دیجیتال آن را به قطعات ریز مثلاً برای مقطع یا پله (یک گرم  ۱۰ روز) تقسیم می‌کردید.

ببینید با مشکلاتی مواجه می‌شدید. درگذشته سفر اولی‌ها به این شکل سفر خود را انجام می‌دادند؛ اما حالا شما با نامه و مجوز کنگره ۶۰ به کلینیک مراجعه می‌کند و داروی استاندارد و فراورده شرکت‌های داروسازی معتبر را دریافت می‌کنید و با خیال راحت استفاده می‌کنید؛ بنابراین بایستی قدر این نعمت و موهبت را  بدانیم و سپاسگزار کسانی باشیم که قبل از ما این راه سخت را پیمودند و اکنون راه را برای ما به این‌گونه باز کرده‌اند. در اینجا لازم می‌دانیم قبل از همه از بینان و نگهبان کنگره ۶۰ آقای مهندس دژاکام تشکر کنیم که با درایت و تدبیر توانستند شرایط را طوری پیش ببرند که ما اکنون داروی OT را در اختیار داشته باشیم و همین‌طور از کلیه عزیزانی که در بخش OT در مرکز و در تمام نمایندگی‌های کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند، تشکر کنیم.

DST
دستور جلسه این هفته، ازجمله دستور جلساتی است که مستقیماً به تجربیات ما مربوط می‌شود. در اینجا موضوع دستور جلسه، فراتر از تجربیات شخصی، موردبررسی قرار می‌گیرد؛ اما در کارگاه‌های آموزشی، همه ما فرصت داریم با بیان تجربیات شخصی، موضوع را  بررسی نماییم.

«همه انسان‌ها تصور می‌کنند بهترین راه کوتاه‌ترین راه است، درنتیجه، به‌درستی یا نادرستی آن تفکر ندارند، راهی را می‌روند که زودتر به خواسته‌های خود برسند؛ لذا، مشق‌هایشان همیشه ناتمام و بی‌محتوا باقی می‌ماند و مجبورند دوباره بنویسند؛ غذای نیمه‌پخته و یا به عبارتی خام، قابل‌خوردن نیست»
کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر

از زمانی که بشر، پدیده‌ای به نام اعتیاد به مواد مخدر را شناسایی کرد تا به امروز، همواره به دنبال راهی برای از بین بردن این وابستگی بوده است. در سده‌های اخیر، آن‌گونه که تاریخ حکایت می‌کند، روش‌ها و رویه‌های مختلف و متفاوتی برای رفع این وابستگی به کار گرفته‌شده است. در زمان‌های قدیم، حکما و طبیبان از داروهای گیاهی زمان خود برای از بین بردن علائم ناشی از قطع مصرف مواد مخدر، استفاده می‌کردند. باگذشت زمان و ظهور داروهای شیمیایی در قرن ۱۸ میلادی، استفاده از این داروها به‌تدریج جایگزین داروهای گیاهی گردید. اولین دارویی که برای درمان اعتیاد به‌صورت تخصصی، ساخته و عرضه شد، دارویی به نام انیدرید استیک یا دی استیل مرفین یا هروئین بود که در سال ۱۸۹۶ توسط کمپانی داروسازی بایر آلمان ساخته شد. در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی، در اروپا استفاده از تریاک برای درمان بعضی از بیماری‌ها مرسوم بود. در آن زمان، عمدتاً به دلیل بیماری‌های ناشی از ضعف سیستم‌های بهداشتی و فاضلاب، بیماری‌های عفونی در شهرهای بزرگ اروپایی مثل لندن، شیوع زیادی داشت و استفاده از تریاک برای درمان این بیماری‌ها رواج داشت. درنتیجه؛ اعتیاد به تریاک نیز گسترش می‌یافت و کسی نمی‌دانست برای درمان این وابستگی چه باید کرد. با ورود هروئین به‌عنوان داروی ترک اعتیاد، طولی نکشید که اعتیاد به هروئین معضلی شد شدیدتر و بزرگ‌تر از معضل اعتیاد به تریاک. همزمان با جنگ جهانی دوم و مسدود شدن راه‌های ورود تریاک به اروپا، دانشمندان آلمانی، سخت در تلاش بودند تا جایگزینی دارویی برای تریاک پیدا کنند. آن‌ها موفق شدند با الگوبرداری از ساختار مولکولی مخدرهای گیاهی، دارویی شیمیایی به نام متادون را ساخته و عرضه نمایند. در ابتدا تصور می‌شد که این دارو می‌تواند جایگزینی مناسب برای مواد افیونی ازجمله تریاک و هروئین باشد و نقش داروی درمان‌کننده را به عهده گیرد، اما گذشت زمان نشان داد که متادون از عهده وظیفه خود برنیامده است. تجربه سال‌ها و دهه‌های متوالی استفاده از متادون نشان داد که این دارو، خود اعتیاد سنگینی به دنبال دارد، آن‌هم به‌گونه‌ای که مصرف‌کننده متادون، دیگر نمی‌تواند به مصرف قبلی خود بازگردد به‌عبارت‌دیگر، مخدر مصرفی او درگذشته، دیگر جوابگوی او نیست. این مسئله به این مفهوم بود که متادون نه‌تنها کمکی به درمان نکرد، بلکه اعتیاد سنگین‌تری را به وجود آورد و معلوم نبود با این اعتیاد جدید، چه باید کرد. اگر بخواهیم با زبان ساده، عملکرد متادون را تشریح کنیم، باید بگوییم، متادون آستانه تحمل را نسبت به مصرف اپیوییدها بالا می‌برد، طوری که ماده مصرفی قبلی، دیگر جوابگوی فرد نخواهد بود و شخص مجبور است مصرف متادون را ادامه دهد و مصرف متادون او نیز به‌تدریج بالا می‌رود. البته اگر از زاویه کاهش آسیب به موضوع نگاه کنیم، متادون از این نقطه‌نظر، موفق بوده است. برای مثال: اگر مصرف‌کننده هروئین که در روز چندین بار هروئین یا کراک تزریق می‌کند، با مصرف متادون، تزریق هروئین را کنار بگذارد، باید بگوییم متادون در اینجا نقش یک داروی نگه‌دارنده و کاهش‌دهنده آسیب را خیلی خوب به عهده گرفته است و از این بابت دارویی موفق به شمار می‌رود. اما برای درمان اعتیاد به متادون، هنوز پروتکل و روش خاصی ارائه نشده است و مصرف‌کنندگان متادون در کاهش آن، دچار مشکل می‌شوند و پس از قطع مصرف نیز با مشکلات متعدد روبرو هستند و از عدم تعادل رنج می‌برند.

در برهه‌ای دیگر بر اساس یک تعریف اشتباه از بیماری اعتیاد که گفته می‌شد، اعتیاد وابستگی دارویی و مسمومیت مزمن است، تب سم‌زدایی مجامع علمی اعتیاد را در سراسر دنیا فراگرفت و یکی از مزخرف‌ترین و غیر علمی‌ترین روش‌های درمان اعتیاد تحت عنوان سم‌زدایی سریع و فوق‌سریع یا UROD به اسپات لایت ویترین روش‌های درمان اعتیاد تبدیل شد. در این روش سعی می‌شد با استفاده از داروهای آنتاگونیست مثل نالتروکسان و یا آمپول نالوکسان که بااتصال به گیرنده‌های مواد افیونی، مانع از اتصال مولکول‌های مواد مخدر به این گیرنده‌ها می‌شود و درنتیجه شخص در یک حالت خماری شدید و طولانی قرار می‌گرفت، اصطلاحاً بدن را از بقایای مواد مخدر یا سم، تخلیه یا سم‌زدایی می‌نمودند. طبق تحلیل بنیان کنگره ۶۰، این روش یعنی سم‌زدایی، از پایه و اساس غلط و غیرعلمی بود؛ زیرا مواد مخدر برای یک انسان سالم سم است و کشنده است، اما برای یک مصرف‌کننده که در روز چندین برابر دوز کشنده، مواد مصرف می‌کند و تازه سرحال می‌شود دیگر سم نیست. در اینجا مواد مخدر بیرونی جایگزین مخدرهای درونی شده است و ما نمی‌توانیم این جایگزین را به‌صورت ناگهانی حذف کنیم، زیرا شوک فیزیولوژی مخربی به سیستم‌های حیاتی ما وارد می‌کند. خوشبختانه این روش بااطلاع رسانی‌های کنگره ۶۰ و مشخص شدن نتایج فاجعه‌بار آن تقریباً منحط شده است. به‌هرحال با نگاهی گذرا به سیر تاریخی ظهور و استفاده از داروهای ترک اعتیاد و روش‌های ترک اعتیاد می‌بینیم که این روش‌ها عمدتاً بی‌نتیجه و داروهای ترک اعتیاد نیز، خود به وجود آورنده اعتیاد جدید بوده‌اند. روش‌های ترک اعتیاد، از قطع ناگهانی مصرف گرفته تا طب سوزنی، آب‌درمانی، شوک برقی، تعویض خون، ماتریکس، سم‌زدایی سریع، استفاده از داروهای شیمیایی و گیاهی و عطاری، همه و همه، مصرف‌کننده را به‌جایی می‌رسانند که چند صباحی را در قطع مصرف مواد سپری می‌نماید، آن‌هم با وضعیت نامتعادل و حال نامناسب، به‌طوری‌که هرروز ممکن است به مصرف بازگردد.

این نتایج باعث شده است تا بعضی متخصصین، صریحاً بگویند؛ اعتیاد درمان مشخص و شناخته‌شده‌ای ندارد، اعتیاد درمان قطعی ندارد، اعتیاد بیماری لاعلاج، عودکننده و پیش‌رونده است و پس از قطع مصرف، شخص بایستی همیشه تحت نظر و کنترل باشد و هیچ‌گاه بی‌نیاز از پیگیری درمان نخواهد بود، مثل بیماری فشارخون یا دیابت، فقط می‌توان آن را کنترل کرد نه اینکه قطعاً درمان کرد. امروزه هر وقت صحبت از روش‌های ترک اعتیاد یا  درمان اعتیاد می‌شود، بی‌درنگ گفته می‌شود که تنوع روش‌های درمان اعتیاد یک امر ضروری و اجتناب‌ناپذیر است و بایستی روش‌های گوناگون وجود داشته باشد و هر فردی با توجه به شرایطی که دارد با استفاده از یکی از این روش‌ها بتواند اقدام به ترک یا درمان کند. البته کنگره ۶۰ مخالف با این دیدگاه و نظریه نیست و اعتقاد دارد که قرار نیست همه مصرف‌کنندگان مواد مخدر با استفاده از یک روش به درمان و رهایی برسند؛ اما نظر علمی، کنگره ۶۰ اعتقادی به تنوع روش‌های درمان اعتیاد ندارد. اگر کنگره ۶۰ در مورد بعضی از روش‌های ترک یا درمان اعتیاد از دیدگاه مخالف صحبت می‌کند، این مخالفت یک بحث علمی و چالش علمی است و موضوع  ازنظر علمی موردبررسی قرار می‌گیرد. اکنون با دلایل علمی و متقن  می‌گوییم که دوران این سخنان به سر آمده است. این تعابیر مربوط به زمانی بود که صورت‌مسئله اعتیاد، کشف نشده بود؛ مربوط به زمانی بود که مثلث درمان اعتیاد تشریح نشده بود؛ مربوط به زمانی است که سیستم تولیدکننده مخدرهای طبیعی یا سیستم ایکس شناسایی نشده بود؛ مربوط به زمانی است که پروتکل DST با استفاده از داروی اپیوم تینکچر OT تدوین نگردیده بود؛ مربوط به زمانی است که کنگره ۶۰ وجود نداشت؛ مربوط به زمانی است که مهندس حسین دژاکام روش خود را ابداع نکرده بود. از آن زمان، یعنی از زمانی که اولین فرد توانست با استفاده از داروی اپیوم و متد DST اعتیاد خود را درمان کند، معادلات درمان اعتیاد دگرگون شد.

اکنون سال‌هاست که ما درمان قطعی اعتیاد را می‌بینیم، خودمان با این روش درمان شده‌ایم. صدها و هزاران نفر با این روش درمان شده‌اند و برگشت نکرده‌اند. برای ما، اعتیاد؛ مرموز، لاعلاج، پیش‌رونده و عودکننده نیست. برای ما، وسوسه یا کریوینگ و ریلپس، معنا و مفهومی ندارد. برای ما  فراری بودن، معنا و مفهومی ندارد. ماتحت کنترل و مراقبت نیستیم، کسی مواظب ما نیست. در فکر این نیستیم که ممکن است فردا برویم و مصرف کنیم؛ دیگر تمام شد. به قول آقای مهندس اگر یک هروئینی که در کنگره ۶۰ درمان شده است برود و در لابراتوار هرویین کار کند، حسی نسبت به این ماده نخواهد داشت. همین حالا اعضای کنگره ۶۰ در کلینیک‌های درمان اعتیاد که به‌عنوان مبصر و نماینده کنگره خدمت می‌کنند، در کنارشان مقدار زیادی شربت تریاک وجود دارد اما آن‌ها حسی نسبت به آن ندارند؛ جز اینکه به این ماده به‌عنوان یک داروی بسیار ارزشمند و آفریده شگفت‌انگیز خداوند در درمان انواع اعتیاد و بیماری‌های دیگر، به آن به دید احترام نگاه می‌کنند. ما اعضای کنگره درمان شده‌ایم؛ زیرا جسم، روان و جهان‌بینی ما به درمان و تعادل رسیده است؛ زیرا سیستم ایکس یا سیستم تولیدکننده مخدرهای طبیعی ما در دستگاه عصبی و هورمونی به عملکرد مطلوب خود رسیده است. ما دیگر نیازی به مصرف مواد مخدر نداریم که به دنبال آن، وسوسه یا میل به مصرف داشته باشیم. ما درمان شده‌ایم. با متد DST و داروی اپیوم تینکچر OT درمان شده‌ایم و خوب می‌دانیم که OT اپیوم تینکچر یا شربت تریاک، تنها داروی درمان اعتیاد است که اعتیاد ما را سنگین‌تر نمی‌کند. با اطمینان می‌گوییم که تمام مواد مخدر اعتیادآور، اعتیادشان از تریاک سنگین‌تر است و با اطمینان می‌گوییم که OT، سبک‌ترین، کم عارضه‌ترین، سالم‌ترین، با راندمان‌ترین داروی درمان اعتیاد است که اعتیاد سنگین‌تری به دنبال خود ندارد و تاکنون بشر نظیر آن را ندیده است و نخواهد دید. بهترین راه، همیشه کوتاه‌ترین را نیست، متد DST با استفاده از داروی اپیوم تینکچر یا شربت تریاک، اصل زمان را در درمان اعتیاد بسیار مهم می‌داند و معتقد است حداقل زمان برای درمان اعتیاد ۱۰ ماه است.

متد DST در کنار اصل زمان، از بهترین داروی موجود نیز استفاده می‌کند، یعنی OT.
متد DST با استفاده از زمان مناسب و داروی مناسب، پروسه درمان را همزمان با تمرکز روی سه مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی پیش می‌برد.
متد DST عملیات درمانی و کاهش پله‌ای مصرف را طوری پیش می‌برد که شخص نه‌تنها با مشکل مواجه نمی‌شود، بلکه بدون نیاز به استراحت  و یا داروی کمکی، به امور زندگی خود رسیدگی می‌کند.
متد DST در کنار زمان مناسب و داروی مناسب، آموزش مناسب را برای تغییر جهان‌بینی و تفکرات و دیدگاه‌ها نیز به کار می‌گیرد.
متد DST در کنار همه این‌ها، ورزش را نیز به‌عنوان مکمل درمان اعتیاد به کار می‌گیرد.

این‌ها مشخصات بهترین راهی است که ما با آن درمان شده‌ایم. ما تعصب نداریم و از خودمان تعریف نمی‌کنیم، این‌ها حقایقی است که ما درک کرده‌ایم و این پیام را با تمام وجودمان به همه انسان‌های دربند اعتیاد و نیازمند به راه درمان خواهیم رساند. از زرد و سفید و سرخ سیاه و در هر گوشه‌ای که از این عالم باشند. به شما عزیزان پیشنهاد می‌کنیم ضمن گوش کردن صحبت‌های آقای مهندس در روز چهارشنبه، کتاب چهارده مقاله و همین‌طور سی دی DST را مطالعه و گوش فرمایید. مقالات علمی کتاب چهارده مقاله با توضیحات مستند و علمی و بر اساس سال‌ها تحقیقات میدانی کنگره ۶۰ بهترین راهنمای ما در تجزیه‌وتحلیل روش‌های ترک و درمان اعتیاد می‌باشد.
با احترام: دیده‌بان تحقیقات، مسافر علی خدامی

ارسال مطلب: دستیار مرزبان خبری مسافر بهنام لژیون دوم