در گذشته تصور میکردند که اعتیاد یک عادت است بههمیندلیل از واژه ترک استفاده میکردند؛ ولی امروزه به این نکته پیبردند که اعتیاد یک وابستگی ساده نیست؛ بلکه یک بیماری است؛ باید درمان شود. حال این سوال مطرح میشود که اعتیاد چیست؟ چه نوع بیماری است؟ چه قسمتهایی از بدن را درگیر میکند؟ پزشکان متخصص برای این سوالات جوابها و درمانهای متفاوتی ارائه میدهند و هنوز تعریف مشخصی از اعتیاد نشده است. از یکسو میگویند: اعتیاد درمان ندارد و بیماری مرموز و پیشرونده است. از طرف دیگر هر قشر و گروهی یک راه حل برای درماناعتیاد میدهند.
اعتياد سه بخش اصلی (جسم، روان و جهانبینی) فرد را تخریب کرده و از تعادل خارج میکند. در قسمت جسم يا فيزيولوژی، اعتیاد؛ یعنی مواد مخدرهای خارجی بهجای مخدرهای طبیعی بدن یا مواد شبهافیونی بدن انسان جایگزین شده است. هر شخص مصرفکننده به هر دلیلی مصرف خود را قطع کند یا مواد به او نرسد عکسالعملهای نسبتاً شدیدی در جسم او ظاهر میشود که شامل دو بخش عمده است و نقطه کور درمان یا ترکهای ناموفق و متداول امروزی در آن نهفته است. اول عکسالعملهای آشکار: همان سندرم محرومیت از مواد است و همه روشهای متداول امروزی فقط روی این علائم تمرکز دارند. دوم عکسالعملهای پنهان: یاس، ناامیدی، گریهکردن، گوشهگیری، افسردگی و.. است. همه تصور میکنند این علائم به دلیل بیماری روانی فرد است؛ درصورتیکه اصلاً ریشه روانی ندارد و همه به دلیل تخریب در سیستم شبهافیونی و عدم ترشح هورمونهای مورد نیاز بدن است.
روشهای درمانی که امروزه انجام میشود: ۱) ترک یا سقوط آزاد: در این روش بیمار یکمرتبه مواد را قطع می کند بدون اینکه دارو یا ترکیبی را جایگزین مصرف خود کند و به علت قطع یکباره مصرف مواد تحمل عوارض عکسالعملهای آشکار که بین ۱ الی ۲ هفته طول میکشد، بسیار سخت و طاقتفرسا خواهد بود؛ اما نشدنی نیست. ۲) سم زدایی خیلی سریع(lUROD): در این روش با بیهوش کردن فرد مقدار زیادی نالوکسان یا نالترکسون به بیمار تزریق میکنند. این داروها گیرندهای اپیوییدیمغز (گیرندهای مواد افیونی) را اشغال میکنند و باعث عدم تمایل به مصرف مواد میشود؛ ولی با قطع شدن دارو میل به مصرف مواد دوباره برمیگردد. در مدت ۷ الی ۸ ساعت مواد از طریق ادرار و مدفوع دفع میشود. بهدلیل عدم جذب مخدرها در بدن شخص قادر به انجام امور روزمره خود نیست و در زمان بروز عکسالعملهای پنهان برای فرد داروهای مختلفی تجویز میکنند.
۳) روش ROD: در این روش بیمار هوشیار است و در مدت طولانیتر و با دوز کمتر به شخص نالوکسان یا نالترکسون تزریق میکنند و حدود ۴ الی ۷ روز مقدار مصرف دارو را به صفر میرسانند. ۴) روشهای سمزدایی تدریجی: سم زدایی مواد؛ یعنی قطع یا کاهش مصرف مواد مخدر که در اثر آن علائم ترک ظاهر میشود و هدف از دارو درمانی در این مرحله، کاهش شدت علائم یا کاهش دورهٔ سمزدایی است. بعد از سمزدایی، بیمار تحتدرمان با یک دارو قرار میگیرد که هدف آن جلوگیری از بازگشت فرد به مصرف موادمخدر است. این روش را میتوان به صورت کوتاه، میان یا بلندمدت با کلونیدین و سمزدایی با داروهای آگونیست مثل متادون و بوپرنورفین انجام داد.
۵) روش جایگزینی: در این روش داروهای ضداعتیاد مثل نالترکسون، بوپرنورفین و دیسولفیرام برای بیمار تجویز میشود تا با کاهش و کنترل وسوسه به فرد کمک کند. این داروها میتوانند علائم خماری را کاهش دهند، همچنین داروهای جایگزینی برای مادهمخدر مانند متادون، بوپرنورفین و شربت تریاک استفاده میشود. ۶) کاهش تدریجی مصرف مواد: در این روش فرد به مرور زمان میزان مصرف مواد را کاهش میدهد تا در نهایت به صفر برسد.
تمام روشهای فوق نگهدارنده هستند و فرد بهطور قطع درمان نمیشود؛ چون درماناعتیاد به معنی این است که شخص هروئینی بعد از درمان بتواند در آزمایشگاههای هروئینسازی مشغول به کار شود و دچار وسوسه و مصرف مجدد مواد نشود. همانطور که آقایمهندس پس از سالها مصرف و ترکهای متعدد راه درمان را یافتند و نام این روش را DST گذاشتند و با تحقیقاتی که بعد از آن انجام دادند، پیبردند که اعتیاد و سایر بیماریها با هم یک نقطه مشترک دارند که آن نقطه را سیستمایکس نامگذاری کردند. هر نوع مادهای که انسان را از تعادل طبیعی خارج کند، از هر خانواده و هر دستهای که باشد تخریبکننده سیستمایکس یا آنتیایکس محسوب میشود که برای ترمیم این سیستم نیاز به ۱۰ الی ۱۱ ماه زمان لازم است.
روش DST کاملاً علمی است و زبان بدن را اجرا میکند که بر سه اصل (داروی مناسب، زمان مناسب و دوز مناسب) استوار است. داروی مناسب در این روش OT است که با داشتن مجموعهای از ترکیبات و آلکالوییدهای قدرتمند دارویی نظیر ضددرد، آرامبخش، ضدافسردگی و نشاطآور میتواند پوششدهنده کامل علائم خماری باشد.
تریاک یک ماده کاملاً گیاهی و عوارض آن نسبت به داروهای شیمیایی بسیار کمتر است. به همین دلیل بهترین، کاملترین، سالمترین و موثرترین دارو برای درمان اعتیاد به هر نوع ماده مخدر است. در این روش عملیات درمان و کاهش مصرف با پلههای ۲۱ روزه و طی ۱۰ الی ۱۱ ماه انجام میشود؛ بهطوریکه بدن در حالت متابولیسم طبیعی خود باشد، بتواند در طی این مدت تمام سیستمهای تخریب شده را ترمیم کند و مصرف کننده بتواند در طول سفر به زندگی عادی خود ادامه دهد.
در تمام روشهای فوق یک شوک مخرب فیزیولوژی به بدن وارد میشود و فرد پس از درمان نگهدارنده علاوه بر مصرف مواد به مصرف قرصهای دیگری نیز اعتیاد پیدا میکند؛ همچنین سیستمایکس ترمیم نشده و شخص همچنان به زندگی خود ادامه میدهد؛ ولی این سیستمها جوابگو نیستند؛ به همین دلیل مجدد به مصرف مواد روی میآورد؛ اما در روش DST سیستمایکس کاملاً ترمیم شده و علاوه بر اعتیاد به انواع مواد مخدر و سیگار، بیماریهای زمینهای مانند افزایش وزن، کولیت الستراتیو، صرع، سرطان، MS و... نیز در این روش درمان میشوند.
منابع: سیدی نامه پنجم، نامه دهم، تحقیقات و نوشتارهای کنگره، کتاب چهارده مقاله
نویسنده: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون اول)
عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر طاهره(لژیون هفتم)
ویراستار و ارسال: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
156