یکی از مؤلفههای مهم و تأثیرگذار دررسیدن به تعادل و آرامش در کنگره ۶۰ مسئله جهانبینی است. همانطور که از خود کلمه پیداست جهانبینی یعنی دیدن جهان؛ اما چگونه دیدن مهم است. برای داشتن نگاه زیبا به دنیای پیرامون ما نیازمند تغییر در عقاید، تفکرات، ارزشها، باورها و برخی صفات خود هستیم تا بتوانیم نوع نگاه خود را به مسائل پیرامون تغییر دهیم و این مهم، یکمرتبه حاصل نمیشود بلکه ذرهذره با آموزش، معرفت و آگاهی ایجاد میشود. موضوع جهانبینی در تمامی سطوح حتی ورزش نقشآفرینی میکند که موضوع بحث ما امروز جهانبینی در ورزش است. افتخار مصاحبه با ورزشبان عزیز همسفر مهناز، رشته تنیس روی میز را داریم.
همسفر مهناز به همراه مسافرشان با بیش از ۲۰ سال تخریب وارد کنگره ۶۰ شدند. آنتی ایکس مصرفی شیره تریاک
روش درمان با متد DST و داروی OT. ورزش مسافرشان والیبال و شنا ورزش خودشان تنیس روی میز است. با راهنمایی راهنما مسافر سعید و همسفر راهنما نیره که هماکنون یک سال و دو ماه است که آزاد و رها هستند.

چگونه ورزش میتواند نگرش فرد را نسبت به زندگی و مشکلات تغییر دهد؟
همسفر مهناز: ما در کنگره۶۰ بر مبنای آموزشها و سیدیهای جناب مهندس و جهانبینی استاد امین یاد میگیریم که زندگی بالا و پائین بسیار زیادی دارد. هر مشکلی در مسیر زندگی هست. ما با کوشش و صبر آن را حل میکنیم. این پایان مشکلات و رنج ما نیست بعد از مدتی کوتاه یک مشکل و رنج دیگری وارد زندگی ما می شود. جناب مهندس در سیدی بادبادک باز میفرمایند؛ زندگی چون امواج بزرگ و سهمگین است و گاهی برای مدت کوتاهی از حرکت میایستند و دوباره شروع به حرکت میکنند. دقیقا مثل مسیر زندگی ما، مشکلات پشت سر هم میآیند. یک لحظات کوتاهی در آرامش هستیم. ورزش هم به همین صورت است ما در ورزش هم بالا و پایین بسیاری را تجربه میکنیم. برای رسیدن به هدف و خواسته خیلی باید تلاش کنیم تا بالاخره به هدف خود برسیم، با داشتن صبر و تلاش میرسیم.
به نظر شما ورزش فقط یک فعالیت بدنی است یا بخشی از فلسفه زندگی هم محسوب میشود؟
همسفر مهناز: ورزش علاوه بر فعالیت بدنی در درون خود فلسفه زندگی را هم به همراه دارد. ما در ورزش برای رسیدن به خواسته خود که همان پیروزی است باید گاهی اوقات خیلی چیزهایی که برایمان جذاب و دوست داشتنی است را کنار بگذاریم. فلسفه زندگی به من میگوید برای رسیدن به خود و یا همان خودشناسی باید از خیلی چیزها گذر کرد.
در مسیر ورزشی خود چه ارزشهایی برایتان اهمیت بیشتری پیدا کرده و چگونه این ارزشها جهانبینی شما را شکل داده است؟
همسفر مهناز: من در ورزش کردن به اهمیت و ارزش جسم و امانتی که خداوند به من هدیه داده است پی بردم. بیش از پیش مراقب جسم خودم هستم. فهمیدم به گفته جناب مهندس هیچ یک از دارایی ما به جز عضلات من در کهولت سن به درد من نمیخورد. پس تا میتوانم باید به آنها بها بدهم و ارزش قائل شوم.
ورزش در کنگره چه تاثیری بر دیدگاه شما نسبت به رفاقت با دیگر افراد در کنگره داشته است؟
همسفر مهناز: قبل از آمدن به کنگره۶۰ ورزش برای من فقط برد و باخت بود. برای رسیدن به پیروزی از هیچ تلاشی فروگذاری نمیکردم چون برد برایم ارزش محسوب میشد. ولی با آمدن به کنگره ۶۰ آموختم هدف از ورزش کردن فقط برد و باخت نیست اینجا بود که یاد گرفتم برد و باخت نداریم یا میبریم یا میآموزیم. اگر بردی که هیچ، ولی اگر باختی آموزش گرفتی و این خیلی با ارزش است.
چطور ورزش به شما کمک کرده است با استرس و فشارهای زندگی بهتر کنار بیایید؟
همسفر مهناز: با ورزش کردن بدن به صورت اتوماتیکوار آدرنالین ترشح میکند که خواسته و ناخواسته باعث شادی و حال خوش میشود و بدن من شاد است یا پر از استرس نمیشود. در واقع هر دو حالت باشد تا وقتی بدن سرشار از آدرنالین است از استرس دور میشوم و ترشح مداوم این هورمون در طولانی مدت استرس و فشار را دور میکند.
آیا ورزش توانسته است نگرش شما را به مسائل اجتماعی و فرهنگی تغییر دهد؟
همسفر مهناز: بله ورزش و داشتن حس خوب و مثبت دریچه نگاه من را نسبت به جامعه و حتی آدمهای اطرافم تغییر داده است. من قبل از ورزش دریچه نگاهم منفی و پر از حسهای تیره و تار بود .
به نظر شما چه ویژگی در ورزش وجود دارد که می تواند به توسعه شخصیت و جهانبینی یک فرد کمک کند؟
همسفر مهناز: ورزش با خاصیت دوری از استرس و امواج منفی دریچه نگاه همه را عوض میکند. حضور در کنگره و آموزشهایش به من یاد داد ادب بر هر چیزی ارجتر است. من در کنگره و در روزهای جمعه شاهد هستم تعداد زیادی آدم دور هم جمع میشوند و دور از هر رفتار و سخن بد با خوشی و حس و حال خوب ورزش می کنند در صورتی که گاهی اوقات در ورزشهای حرفهای و سطح بالا متاسفانه شاهد یک سری رفتار زشت و توهین آمیز از ورزشکاران بزرگ هستیم. این دورهمی در پارک چمران را چیزی به جز توسعه شخصیت و جهانبینی نمیتوان دانست .
جهانبینی در ورزش چه معنا و چه نقشی در عملکرد ورزشکار دارد؟
همسفر مهناز: الان سالهاست ما در مقاطع بالای تحصیلی رشتههای تربیتبدنی را داریم و علم با ورزش ادغام شده است. با این علمی شدن ورزش خیلی آسیبهای که ورزش برای جسم ما دارد کمتر شده است و بیش از پیش ورزش برای جسم ما مفید واقع میشود.
آیا جهانبینی و ورزش میتواند در پیشبرد خواستهها و اهداف انسان نقش سازنده داشته باشد؟
همسفر مهناز: بله ورزش ارتباط مستقیم و مثبت روی پیشبرد اهداف و خواستههای من دارد. وقتی من ورزش میکنم با حال خوش به دور از کسلی و بیحالی با انرژی بالاتری میتوانم به اهدافم فکر کنم و برای پیشبرد آنها تلاش کنم.
چرا میتوان گفت که ورزش مکمل، هنر درست زندکی کردن است؟
همسفر مهناز: ورزش خود به خود با ایجاد انرژی و حس و حال خوب و مثبت در فرد حتما در عملکرد ما در زندگی نقش آفرینی میکند. باعث لذت بردن بیشتر من در زندگی میشود. برای هنر زندگی، لازم نیست حتما کار خاصی انجام بدهی، در همین سیدی رب آقای مهندس میفرمایند:"همین که یک فنجان چایی برای خودمان بریزم، با لذت بخوریم خودش لذت از زندگی محسوب میشود".
به نظر شما چرا در این دستور جلسه ورزش همراه جهان بینی آمده است؟
همسفر مهناز: به نظر من جهانبینی در تمامی مسائل هستی مهم و ضروری و در ورزش ضروریتر است. چون با جهانبینی میتوان از ورزش بیشتر لذت برد و بیشتر به سلامتی و حال خوش نزدیک شد. من با داشتن جهانبینی با هم تیمیهایم بهتر رفتار میکنم در مواقع حساس ورزش عملکرد بهتری دارم و میتوانم از بروز خشونت در خودم و اطرافیانم جلوگیری کنم.
مصاحبهکننده: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر نیره (لژیون اول)
طراح سؤالات: همسفر فهیمه رهجو راهنما همسفر نیره (لژیون اول) و همسفر صفورا رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهری(لژیون هفتم) همسفر مرضیه رهجو راهنما همسفر نیره (لژیون اول)
عکاس: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
77