سیزدهمین جلسه از دوره هفدهم سری کارگاههای عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی بنیان مشهد به نگهبانی مسافر علی، استادی دیدهبان محترم مسافر آقای جواد فلاح و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» روز پنجشنبه ۰۱ آبانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم یک مسافر؛ سپاسگزارم که من را در جمع خودتان پذیرفتید. به همه خدمتگزاران، مسافران، همسفران، ایجنت محترم و راهنمایان گرامی نمایندگی بنیان خداقوت میگویم. یک خداقوت هم به تازهواردین و سفر اولیها؛ چرا که چراغ شعبه را در اصل آنها روشن نگه میدارند و انشاءالله در سفرشان موفق باشند. باتوجهبه برنامههایی که آقا رضا به من اعلام کردند، مختصری راجع به دستور جلسه صحبت میکنم تا بیشتر از مشارکتهای شما استفاده کنیم. ما چه بپذیریم و چه نپذیریم، چه خوشمان بیاید و چه نیاید، داریم زندگی میکنیم. زندگی میچرخد و ماهیت آن این است که ما باید از گذرگاههای سخت و از دل مشکلات عبور کنیم تا چیزی بیاموزیم. این برای همه ما است؛ از قبیل معیشت، روابط با افراد، و مشکلاتی که به هر عنوان برایمان پیش میآید. به همین خاطر، انسان طوری خلق شده و تواناییهایی برایش تعریف شده که بتواند از دل این مشکلات بهسلامت عبور کند. هرچه توانمندتر باشد، راحتتر میتواند از مشکلات رد شود؛ و هرچه تواناییها کمتر یاد من و شما باشد، عبور از دل این مشکلات سختتر و همراه با درد و رنج خواهد بود.

انسانها بازیها و فعالیتهایی را تعریف کردهاند. الان هم بازیهای فکری و فیزیکی جدیدی طراحی میشود تا ذهن و جسم انسان همیشه فعال و آماده بماند. همه اینها بهخاطر این است که انسان بتواند ویژگیها و تواناییهایی را که برای زندگی نیاز دارد تقویت کند. مثلاً در کشور خودمان، ورزش زورخانه برای این نبود که در گود نوشابه باز کنند! بلکه هدف این بود که حرکاتی را تمرین کنند که در میدان جنگ بتوانند پیاده کنند. یعنی باز هم هدف، گذشتن از سختیهاست؛ همان هدف اصلی زندگی.اگر بادقت نگاه کنید بازیهایی که امروزه هست، هرکدام میخواهد نیازی از ما را پاسخ دهد یا ضعفی از ما را پوشش دهد. مثلاً اگر من در اتفاقات و روزمرگیها نمیتوانم متمرکز باشم و درگیر حواشی میشوم، بازی تیراندازی خیلی خوب است؛ چون باید خودت را از حواشی خلاص کنی و تمام وجودت را روی یک نقطه متمرکز کنی. این بازی باعث میشود آن توانایی در من تقویت شود. بعضیاوقات اتفاقات و مشکلاتی پیش میآید که مجبور میشوی بهتنهایی با آنها روبهرو شوی و همینجا ضعفها مشخص میشوند. آنجا بازیهای انفرادی خیلی میتوانند کمک کنند؛ مثلاً کشتی که در آن تنها هستی و باید در دل سختیها درست فکر کنید. همه اینها وسیلهای هستند برای زندگی. اینها بازیاند، اما چیزی که من از صبح تا شب با آن مواجه هستم مشکلات و سختیهای زندگی است. من یاد میگیرم که «صفت گذشته در انسان صادق نیست» فقط برای حفظکردن و مشارکت نیست؛ بلکه برای زندگی است تا بتوانم از دل گذرگاههای سخت عبور کنم.
در این میان تشویق، مطرحشدن، مدال و اول شدن هم وجود دارد؛ اما رسالت اصلی بازیها یا ورزشها تقویت جسم و توانایی ذهنی من است. برای آن قسمتهایی که در آنها ضعیف هستم تا بتوانم امور زندگیام را بهتر انجام بدهم. این نظر من است. هر کسی بهنوعی به این بازیها نگاه میکند. یک نفر تمام عمرش را میگذارد تا فقط یک سکو را فتح کند. ما همه صبح جمعهها میآییم پارک، صبحانه میخوریم و هرکدام مدلی هستیم؛ اما به نظر من ورزش یعنی تقویت ضعفها. هرکسی باید ببیند در کجای زندگی و درون خودش مشکل دارد و برود یکی از این رشتهها را انتخاب کند؛ حتماً میتواند آن ضعف را پوشش دهد و آن بخش را تقویت کند. نمیدانم چند نفر از شما ورزش را بهصورت مرتب انجام میدهید؛ ولی آن چیزی که ما در پارکها میبینیم، این است که ظاهراً اهمیت ورزش موردتوجه نیست. این بازیها و تحرکها کاری با جسم ما میکنند که هیچ جایگزینی برایش وجود ندارد.
به نظر من دو چیز در زندگی جایگزین ندارد؛ خواب شب و ورزشکردن. حیف است که از این بستر و امکانات و از این بازیهایی که امروز وجود دارند استفاده نکنیم. به نظر من ورزش مکملی است برای آموزشها و سفر ما و میتواند خیلی کمک کند که در زندگی و مشکلات روزمره، راحتتر با سختیها دستوپنجه نرم کنیم و از آنها فارغ شویم؛ چرا که بعضی وقتها میبینیم یک ضعف یا یک نقطهضعف در انسان میتواند باعث فجایع بزرگی شود. پس بهتر است خودم را بشناسم، نقاط قوت و ضعف خود را بدانم و سعی کنم با بازیها و رشتههای ورزشی، آن نقاط ضعف را پوشش دهم و تقویت کنم. برای همه شما آرزوی ورزشکار شدن و توفیق در مسائل زندگی را از خداوند متعال دارم.
مرزبان خبری: مسافر وحید
تصویربردار: مسافر محمدهادی
نگارش: مسافر نوید لژیون ۵
ویرایش و ارسال: مسافر نوید نگهبان سایت لژیون ۳
- تعداد بازدید از این مطلب :
128