English Version
This Site Is Available In English

چرا ما باید ورزش کنیم؟

چرا ما باید ورزش کنیم؟

چهارمین جلسه از دور سوم از سری کارگاه های آموزشی خصوصی لژیون فیروزآباد فارس، ویژه مسافران، با استادی مسافر سیروس، نگهبانی مسافر غلامرضا و دبیری مسافر سعید با دستور جلسه « جهان‌بینی در ورزش » در روز سه شنبه مورخه ۱۴۰۴٫۷٫۲۹ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.


خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه امروز « جهان بینی در ورزش » هست. تعریف جهان بینی در کنگره ۶۰؛ ادراک و برداشت و تفکرات ما از خودمان و جهان پیرامونمان است. خب چرا ما باید ورزش کنیم؟ برای ورزش کردن دلایل زیادی  وجود دارد؛ یکی از ترس اینکه کوچک دیده نشود ورزش می‌کند یا از ترس اینکه ضعیف دیده نشود ورزش می‌کند یکی برای مقام و منزلت اجتماعی ورزش می‌کند و این مانع می‌شود که کسی ورزش بکند برای سلامتی!! هیچکس از بدو تولدش قوی هیکل نیست در اثر تمرین و ورزش و آموزشی که مربیش می‌دهد به مرور زمان قوی هیکل می‌شود و می‌تواند خودش در ورزش مطرح کند. ورزش کردن باعث می‌شود که استرس کاهش پیدا بکند، افزایش تمرکز را به همراه دارد، ورزش در رشد سلول‌های خونی در مغز تاثیر بسیاری دارد. ورزش باعث تقویت حافظه می‌شود، ورزش احساس شادی را در ما تقویت می‌کند. با توجه به این موضوع که ما هنگامی که داریم ورزش می‌کنیم انرژی از دست می‌دهیم ولی در عین حال یک لذت خوبی به ما دست می‌دهد، ورزش از کند شدن ذهن جلوگیری می‌کند و زوال عقل را به تاخیر می‌اندازد. در کنگره ۶۰ به من آموزش داده می‌شود که از جسم خودم که یک امانت الهی است به خوبی مراقبت و نگهداری کنم. یک تازه وارد وقتی در لژیون قرار می‌گیرد دو ماه از سفرش که می‌گذرد می‌تواند در ورزش روزهای جمعه شرکت کند. ما در کنگره۶۰ معتقد هستیم که درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان! و ورزش کردن در به تعادل رسیدن ما تاثیر بسزایی دارد. ما در کنگره برای سلامتی ورزش می‌کنیم، اگر پیروز شویم که پیروزی نصیب ما شده است، در غیر این صورت ما آموزش دیده‌ایم که شکستی در کار نیست و در حال آموختن هستیم. اگر ما به صورت منظم ورزش کنیم و سایر فاکتورهای سلامتی را از جمله تغذیه سالم را رعایت کنیم سلامتی خود را تضمین می‌کنیم. چند ماه گذشته نمایندگی ما در مسابقات فوتسال کنگره ۶۰ ( جام سردار ) شرکت کرد و من هم عضو این تیم بودم؛ در پارک طالقانی هر تیم در روزهای جمعه دو تا بازی داشت و تیم ما مسافت ۱۰۰۰ کیلومتری را رفته بودیم و بازی می‌کردیم و دوباره ۱۰۰۰ کیلومتر بر می‌گشتیم.   با وجود همه مشکلات و نبردن بازی‌ها و سال اول حضور در جام سردار؛ لذت بردیم و خاطرات خوبی ماندگار شد. کسانی که بازی‌های ما را تماشا کرده بودند و بعد از بازی برخورد ما را نسبت به همدیگر و محبت ما نسبت به همدیگر را دیده بودند ما را مورد تمجید قرار دادند و می‌گفتند در نمایندگی خودمان در مورد جهان‌بینی شما صحبت می‌کنیم.
ممنونم که با سکوتتان من را همراهی کردید.

خلاصه و تایپ: مسافر علی (لژیون اول )
ویرایش: مسافر علی ( راهنما )
ارسال: مسافر بهرام ( خدمتگزار سایت )

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .