جهان بینی خوب است به شرطی که کاربردی شود.

به نام قدرت مطلق الله

سلام دوستان نیما هستم همسفر.
اول از همه، از خدای خودم سپاسگزاری می‌کنم که به هر شکل ممکن، مرا با کنگره ۶۰ آشنا کرد. همچنین تشکر ویژه ای می‌کنم از آقای مهندس و خانواده محترمشان.

دستور جلسه این هفته، «جهانبینی در ورزش» است که موضوعی بسیار مهم و تأثیرگذار محسوب می‌شود. تأثیر بر چه چیزی؟ تأثیر بر حال فرد، تأثیر بر نتیجه مسابقه، تأثیر بر اعضای تیم، تأثیر بر حال تیم و تأثیر بر همه چیز. جهانبینی در ورزش، اگر به درستی اجرا شود، آن تیم دستمزد خود را دریافت می‌کند. چگونه این دستمزد دریافت می‌شود؟ اجازه دهید مثالی بزنم: تیم راگبی کنگره ۶۰ چگونه توانست رتبه سوم را کسب کند؟ با اجرای جهانبینی در ورزش توانست مقام سوم را دریافت کند
جا دارد به همین سبب به این بزرگواران تبریک بگویم

آقای مهندس و سرپرست تیم راگبی گفتند که اگر اعضای تیم راگبی کنگره ۶۰ سی‌دی‌های خود را به موقع تحویل نمی‌دادند، نمی‌توانستند مقام سوم را کسب کنند. اگر به داور مسابقه اعتراض می‌کردند، قطعاً به مقام سوم دست نمی‌یافتند و اگر هر اتفاق دیگری رخ می‌داد، تیم راگبی نمی‌توانست این مقام را به دست آورد. بنابراین، جهانبینی بسیار مهم است و مهم‌تر از آن، کاربردی بودن آن است.

من خودم را مثال می‌زنم: اگر فقط به زبان بگویم که جهانبینی خوبی دارم، آیا واقعاً اینگونه است؟ خیر اگر داشتم نیازی نبود آن را ثابت کنم، زیرا جهانبینی به خودم کمک می‌کند، نه به دیگران؛ به‌ویژه در ورزشی مثل راگبی که تمام اعضای تیم با تیم‌هایی بازی می‌کنند که هدفشان تخریب جهانبینی است! زیرا آنها آن مسابقه را بسیار جدی می‌گیرند و اگر در آن مسابقه یا هر ورزش دیگری مقام نیاورند، خود را برای همیشه بازنده می‌دانند و به دنبال مقصر می‌گردند: «اگر فلانی آن موقعیت را خراب نمی‌کرد، ما الآن قهرمان بودیم»، «اگر فلانی یار حریف را گرفته بود، اینطور نمی‌شد» و... . این موارد وجود دارد.

اما منِ نیما وقتی اشتباهی می‌کنم  برای مثال، یارگیری نمی‌کنم  باید عذرخواهی کنم. این می‌شود جهانبینی. اگر یکی از اعضای تیم اشتباهی کرد، نباید تمام تقصیرها را به گردن او بیاندازم. اگر این کار را بکنم، آن فرد به کلی نابود می‌شود.

اگر بگویید باید اشتباه آن فرد را به او توضیح دهم تا دفعه بعد آن را تکرار نکند، حق با شماست. اما اگر در وسط بازی، سر کسی داد بزنم و بگویم: «فلانی، چرا اینطوری بازی می‌کنی؟» و با او دعوا کنم، کار درستی نیست. باید اشتباهش را بعد از بازی به او بگویم، تا فکر و ذهنش درگیر حرفهای من نشود بلکه درگیر بازی شود. اگر وسط بازی به او تذکر دهم، آن فرد در ذهنش هزاران برداشت غلط از من خواهد کرد.
خلاصه اینکه، جهانبینی در ورزش بسیار مهم است و یکسری نکات ریز و کارهای عملی دارد که منِ نیما باید به آنها توجه کنم.
مرسی که با گذاشتن وقتتان به صحبت هایم گوش دادید.
نویسنده: همسفر نیما

بارگذاری مطلب:همسفر نیما

خدمتگزاران سایت همسفران آقا،شعبه شهرری