ورزش؛ تمرین انسانیت

جلسه‌‌‌ی چهارم از دوره‌ی هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی نمایندگی پردیس ویژه مسافرین نمایندگی پردیس با استادی مسافر سعید، نگهبانی مسافرمصطفی و دبیری مسافر علی با دستور جلسه‌ی «جهان بینی در ورزش» چهارشنبه 30 مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در این هفته از دستور جلسه، یاد و نام «بهادر» زنده شد؛ انسانی که روزی مصرف‌کننده شیشه بود و امروز، به عنوان مربی و آنالیزور تیم ملی شناخته می‌شود. مهندس دژاکام با افتخار نام او را بر زبان آورد و گفت: ماشاءالله.
این ماشاءالله یعنی ایمان به تغییر، یعنی باور اینکه هر انسان، اگر راه درست را پیدا کند، می‌تواند از تاریکی به نور برسد.
ورزش در کنگره ۶۰ فقط زورآزمایی یا رقابت نیست؛ تمرینی است برای ادب، انضباط، فروتنی و برادری. امروز در پارک پردیسان، بیش از سه هزار نفر از اعضای کنگره در بیش از بیست رشته ورزشی مشغول فعالیت‌اند؛ بدون دعوا، بدون درگیری، با عشق، احترام و صمیمیت. همه برادرند، برابرند، و در کنار هم یاد می‌گیرند که داور و قانون را بپذیرند.
در زمین ورزش، کسی به دنبال برد و باخت نیست. هدف، یادگیری و رشد است. همان‌طور که در لژیون‌ها می‌آموزیم: بازی را جدی نگیریم، زندگی را ساده و روان ببینیم، از لحظه‌ها لذت ببریم.

در ادامه‌ی صحبت‌ها، اشاره‌ای شد به لژیون سردار و اهمیت گلریزان؛ جایی که مفهوم «پول» تغییر معنا می‌دهد.
وقتی بخشیدن را تجربه می‌کنی، درمی‌یابی که مال، دیگر مال نیست؛ بلکه ابزاری است برای رشد، برای آرامش و برای بیمه کردن ذهن و جان در برابر وسوسه‌ها و آسیب‌ها. با بخشش، انسان گوش و چشم و زبان خود را بیمه می‌کند؛ دیگر در برابر توهین واکنش نشان نمی‌دهد، بلکه آرامش را پاسخ می‌دهد.
بخشیدن یعنی صعود، یعنی عبور از منِ کوچک به منِ بزرگ. اکنون که به وقت گلریزان نزدیک می‌شویم، شاید بتوان گفت: به وقت اذان دل‌ها، افق کنگره ۶۰ در حال طلوع است. سجده کنیم نه با جسم، بلکه با قلب؛ برای ساختن، برای بخشیدن، برای ماندگاری نیکی‌ها.
گلریزان یعنی حرکت، یعنی ایمان، یعنی یا علی گفتن برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر.

در ادامه جلسه هماهنگی ایجنت و راهنمایان نمایندگی برگزار گردید:

سایت نمایندگی پردیس