پنجمین جلسه از دوره بیست و دوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی گنجعلیخان کرمان،به استادی راهنمای تازهواردین مسافر عمار، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش » سهشنبه ۲۹مهرماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان، عمار هستم، یک مسافر.
به رسم ادب تشکر میکنم از بنیان کنگره آقای مهندس و خانواده محترمشان که این بستر را فراهم کردند،تشکر میکنم از راهنمای موادم آقا مرتضی و از آقا مجید راهنمای درمان سیگارم.
دستور جلسه امروز در خصوص جهانبینی در ورزش است. پیش از آنکه به اصل موضوع بپردازم، لازم میدانم نکتهای را مطرح کنم. بنده خارج از کنگره به ورزش میپردازم؛ بهطور خاص، روزهای شنبه با دوستانی که عضو کنگره نیستند، برای بازی فوتبال به سالن میرویم. تجربهای که در این فضا دارم، بسیار متفاوت با آن چیزیست که در فضای کنگره تجربه میکنم. متأسفانه در آن جمعها، احتمال درگیری و حتی آسیبدیدگی وجود دارد.
زمانی که از سالن بازمیگردم و به کنگره میآیم، متوجه میشوم که چقدر آموزشهایی که از کنگره میگیرم برایم حیاتیاند. همانطور که آقای مهندس میفرمایند: «آموزشی که میگیری، باید بتوانی آن را خارج از کنگره هم به کار بگیری.» من هنوز راه زیادی در پیش دارم تا بتوانم این آموزشها را در عمل و در فضای بیرون از کنگره پیاده کنم. امیدوارم بتوانم در این مسیر موفق باشم.

در مورد جهانبینی در ورزش، آقای مهندس در جلسه چهارشنبه فرمودند: جهانبینی یعنی دانایی و آگاهی. پیش از آنکه ورزش کنیم، باید بدانیم برای چه ورزش میکنیم. هدف ما از ورزش قهرمانی نیست؛ بلکه داشتن جسمی سالم است. ایشان تأکید کردند که وقتی سه ماه از سفر شخص میگذرد، راهنما به او اعلام میکند که باید به پارک بیاید و یک رشته ورزشی را انتخاب کند. دلیل این زمانبندی آن است که فرد، آموزشهای اولیه را دریافت کرده باشد تا بتواند در فضای پارک، با نگرش درست در فعالیتهای ورزشی شرکت کند.
در پارک، ممکن است اشتباهی از سوی داور رخ دهد، اما همانطور که آقای مهندس میفرمایند، نباید به این اشتباهات اعتراض کنیم؛ حتی اگر به ضرر ما باشد. هدف ما از ورزش کردن، کنار هم بودن، ایجاد تعامل مثبت، و حفظ سلامت جسمی است. اینها همه نیازمند آموزش و درک درست است. من این آموزشها را از طریق گوشدادن به سیدیها، مطالعه کتابها و جزوات کنگره دریافت میکنم تا بتوانم در بیرون از کنگره نیز آنها را به کار بگیرم.
در محیط پارک، بهدلیل آموزشهایی که اعضا دیدهاند، معمولاً اتفاق ناخوشایندی نمیافتد. حتی اگر کسی اشتباهی هم بکند، دیگران با گذشت از کنار آن عبور میکنند. اما بیرون از این فضا، چنین چیزی کمتر دیده میشود. همانطور که آقای مهندس اشاره میکنند، حتی در سطح حرفهای فوتبال، با وجود پیشرفتهترین تکنولوژیها، داور اشتباه میکند و بازیکنان اعتراض میکنند. اما ما در کنگره، دنبال این مسائل نیستیم.
هدف از ورزش، برخورداری از جسمی سالم است. همانطور که آقای مهندس میفرمایند: «ما قرار است در سالهای آینده، نیازمند عضلات قوی باشیم.» و این مهم تنها از طریق ورزش صحیح و هدفمند حاصل میشود. اگر ورزشی انجام میدهم که به بدنم آسیب میزند، آن ورزش به کار من نمیآید. ورزشی مفید است که به من کمک کند تا کارهای روزمرهام را راحتتر انجام دهم و کیفیت زندگیام را بالا ببرد. اینها را من از کنگره یاد میگیرم.
نکته مهم این است که آموزشهایی که در کنگره دریافت میکنم، باید در عمل به کار بگیرم؛ نه فقط در حد نوشتن سیدی یا نشستن در جلسه. همانطور که آقای مهندس میفرمایند: «اگر هزاران آموزش ببینی اما نتوانی آن را اجرا کنی، فایدهای نخواهد داشت.»
در پایان، میخواهم به موضوع جشن گلریزان اشارهای کوتاه داشته باشم. همواره به دوستان لژیونیام گفتهام که حال خوب امروز من، فقط و فقط نتیجه اطاعت از راهنمایم بوده است. هرچه ایشان فرمودند، انجام دادم و امروز، خدا را شاکرم که حالم خوب است.
من یازده نوع ماده مصرف میکردم و برای درمان به کنگره آمدم. خیلیها بودند که برای من صندلی گذاشتند، چای آوردند، سالن را مهیا کردند تا من با آرامش درمان شوم. حال، در قبال این زحمات، وظیفهای دارم. باید قدردان باشم و وظایفی را که کنگره به من میسپارد، با جان و دل انجام دهم.
شاید برخی بگویند کنگره پولی است. اما آقای مهندس میتوانست برای ورود به کنگره شرایطی تعیین کند، مثلاً دریافت هزینهای سنگین؛ اما چنین نکرد. هدف ایشان این بود که ما به دانایی برسیم و ارزش کاری را که برایمان انجام شده، درک کنیم. اگر به این درک برسم، حال خوبی نصیبم میشود. در غیر این صورت، اگر درمان شوم و فقط بیتفاوت بروم، قطعاً نتیجهای نخواهم گرفت.
آقای مهندس میفرمایند: زکات راهی که رفتهایم را باید پرداخت کنیم؛ این زکات میتواند خدمت باشد یا کمک مالی. برخی افراد توان مالی ندارند ولی خدمت میکنند، و برخی دیگر توان مالی دارند و در گلریزانها حمایتهای چشمگیری میکنند. اینکه کسی بتواند با دل کندن از پول، مبالغ بزرگی اهدا کند، نشان از آموزش و گذشتی بزرگ دارد که نتیجه آموزشهای کنگره است.
امیدوارم جشن گلریزان پیش رو، پربار و مؤثر باشد تا شاهد افتتاح شعبه حاجیآباد باشیم؛ جایی که میتواند محل درمان بسیاری از مصرفکنندگان دیگر شود. امیدوارم من نیز بتوانم در این جشن سهمی هرچند کوچک داشته باشم و خدمتی کرده باشم.
از اینکه به صحبتهای من گوش دادید مچکرم.

تایپ:مسافر مصطفی لژیون دوم
عکس،ویرایش و ارسال:مرزبان خبری مسافر مجید
- تعداد بازدید از این مطلب :
139