جسم من بازتابی از سبک زندگی و میزان تحر‌ک من است

از ارکان اصلی و ضروری ورزش کاربردی کردن جهان‌بینی است.
زمانی که جهان‌بینی در من شکل بگیرد، به‌ عنوان یک ورزشکار از آرامش، تعادل و آسایش خاصی برخوردار می‌گردم. هر شخصی که در طول روز فعالیت ورزشی انجام دهد، برای رقابت یا خودنمایی نیست؛ بلکه هدفش سالم ماندن جسم و فیزیولوژی است. انسان‌ به گونه‌ای آفریده شده‌ است که باید روزانه حدود چهار تا پنج هزار قدم راه برود. تنها ورزش است که روحیه را تقویت و توانایی‌های ذهنی را حفظ می‌کند. هرگز نباید از این مسئله که نمی‌توانم سریع حرکت نمایم ترس و هراسی داشته باشم؛ بلکه باید از روزی بترسم که دیگر نتوانم حرکت کنم. بایستی در چهارچوب قوانین صحیح که در ورزش وجود دارد حرکت کنیم؛ زیرا با انجام ورزش می‌خواهم به سلامت خود کمک کنم، نه این‌که به جسمم آسیب برسانم. اگر امروز که در اوج سلامتی و جوانی هستم برای انجام ورزش کردن وقت و زمان نگذارم در آینده ناچار هستم زمان زیادی را صرف درمان بیماری کنم؛ بنابراین باید از همین امروز ورزش را در برنامه‌ زندگیم قرار بدهم. جسم من بازتابی از سبک زندگی و میزان تحرک من است. من به ورزش کردن علاقه‌ زیادی دارم و هر روز ساعتی را به پیاده‌روی اختصاص می‌دهم؛ همچنین به رشته‌های ورزشی از جمله شنا و تنیس روی میز علاقه‌مند هستم و این دو ورزش جزء فعالیت‌های من در هفته است. ورزش علاوه بر تأثیر مثبت بر سلامت جسم و روان، موجب افزایش انرژی و شادابی برای انجام فعالیت‌های روزانه می‌گردد. ما یک بار در این حیات حضور خواهیم داشت؛ پس باید به سمت فعالیت‌هایی برویم که باعث شادی و نشاط ما می‌گردد و نیز بودن در کنار افرادی که لبخند را به ما هدیه و زندگی را برایمان زیباتر می‌کنند.
روزهای جمعه با حضور در پارک و همراهی دوستان بامحبت و اعضا کنگره۶۰، لحظاتی سرشار از انرژی، آرامش و حس ناب بودن در جمعی سالم و صمیمی را تجربه می‌کنم. پیش از ورود به کنگره، دیدگاه من نسبت به زندگی و اطرافیانم مثبت نبود؛ اما با ورود به کنگره۶۰ و دریافت آموزش‌های ارزشمند آقای مهندس دژاکام، نگرشم نسبت به زندگی تغییر کرد. اکنون ایمان دارم که زندگی بهترین فرصت‌ را برای رشد و موفقیت در اختیارم قرار داده و مرا به سمت جایگاه‌های بالا هدایت می‌نماید. در ورزش می‌آموزم که نقطه‌ تحمل خود را بالا ببرم، صبر و استقامت را در برابر سختی‌های زندگی افزایش بدهم و خطا را با خطا پاسخ ندهم. مسابقات ورزشی به من می‌آموزد که برد و باختی وجود ندارد؛ یا می‌آموزم و یا آموزش دریافت می‌کنم. در ورزش با کسی رقابت نمی‌کنم؛ بلکه سعی و تلاش می‌کنم آموزش‌هایی را که دریافت نموده‌ام در این مسیر کاربردی نمایم. در نهایت، عادت‌های ما زندگی ما را می‌سازند؛ پس بیایید ورزش را به یکی از عادت‌های همیشگی روزمره تبدیل نماییم. جسم ما، شهر وجودی ما است؛ پس با ورزش و تغذیه‌ سالم از این شهر مراقبت کنیم.
در پایان، از آقای مهندس و خانواده‌ محترمشان صمیمانه سپاسگزارم که بستری فراهم نمودند که نگرش و دیدگاه ما نسبت به زندگی، ورزش و سلامتی تغییر کند. با آرزوی سلامتی، آرامش و توفیق روزافزون برای تمامی اعضا کنگره۶۰.

نویسنده: همسفر فرزانه ورزشبان تنیس رهجوی راهنما همسفر صفورا (لژیون ششم)
عکاس: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر آیسان (لژیون نهم)
ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی علیرضا