اگر جسم انسان سالم نباشد، روان او هم هرگز سالم نخواهد بود

هشتمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی رضا مشهد، به استادی راهنمای محترم مسافر یعقوب، نگهبانی مسافر قربان و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه " جهان بینی در ورزش " سه شنبه 29 مهرماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سلام دوستان، یعقوب هستم یک مسافر

کلام در دهان جاری، حقیقت نمایان و عدالت جاری می‌گردد.
آن کس که ببیند و بشنود، اگر انسان باشد، با شهر و بدن ما آشنا می‌گردد و در پیِ کشف حقیقت بازمی‌گردد.

دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» است.
ورزش منافع زیادی دارد. ما به خاطر اهمیت جسم و رابطه‌ی مستقیم جسم و روان، نیاز به جسم سالمی داریم. همه‌ی ما می‌دانیم ورزش باعث طول عمر، تقویت سیستم جسمانی انسان و تولید انکفالین در بدن می‌شود و از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.

هر یک دقیقه، جسم انسان در معرض حمله‌ی سلول‌های سرطانی قرار می‌گیرد و این موضوع در پزشکی اثبات شده است. وقتی ورزش می‌کنیم، بدن خود را در مقابل اتفاقاتی که ممکن است برایمان رخ دهد، قوی‌تر می‌سازیم.

اگر جسم انسان سالم نباشد، روان او هم هرگز سالم نخواهد بود و همیشه به مشکل برمی‌خورد. من این باور را قبول ندارم که بعضی گروه‌ها می‌گویند اعتیاد فقط بیماری روان است. یا کسانی که می‌گویند بعد از ترک مواد، دوباره برگشتیم به خانه‌ی اول، چون تفکرمان خراب بود. من می‌گویم تفکر و نگرشِ درست، بدون جسم سالم غیرممکن است.

ورزش تکامل و تعادل درمان است، ولی به‌تنهایی درمان اعتیاد را انجام نمی‌دهد.
در کنگره، مجموعه‌ی کارهایی که انجام می‌دهیم، دست‌به‌دست هم می‌دهند تا درمان اعتیاد صورت بگیرد.

جهان‌بینی در کنگره به من یاد داده که با توجه به سن و وضعیت جسمانی‌ام، باید ورزش‌های مناسب خود را انتخاب کنم. من نمی‌توانم کشتی بگیرم یا روی آسفالت فوتبال بازی کنم. جهان‌بینی مجموعه‌ای از قوانین و مقررات است که می‌خواهد حال خوب امروز و فردای ما را حفظ کند.

من می‌خواهم انرژی کسب کنم، اما مهم این است که چطور انرژی به‌دست آورم.
افراط و تفریط قانون شیطان است و تعادل قانون الهی.

زمانی که ورزش می‌کنیم، در بدن اسید لاکتیک تولید می‌شود که انرژی می‌سازد و فشار خون را بالا می‌برد، اما این تولید انرژی باید همراه با تعادل باشد.
این انرژی باید به‌درستی مصرف شود.

سال گذشته تیم فوتبال داشتیم و متأسفانه در زمین فوتبال چیزهایی دیدیم که بعضی رهجوها از تعادل خارج می‌شدند، که طبیعی هم هست چون در حین ورزش، آدرنالین و مواد مخدر طبیعی در بدن ترشح می‌شود. اگر کنترل نشود، باعث حال خراب می‌شود. مثل دوران مصرف که انرژی زیادی آزاد می‌شد و نمی‌دانستیم با آن چه کنیم.

خدمت‌گزاران در کنگره با خدمت‌شان انرژی می‌گیرند و این انرژی را بین دیگران، خانواده و جامعه تقسیم می‌کنند.
در زمین فوتبال نیز، اگر فرد نتواند انرژی زیاد خود را کنترل کند، از تعادل خارج شده و پرخاشگر می‌شود. باید یادمان باشد ورزش می‌کنیم تا انرژی تولیدشده را در مسیر محبت و مهربانی به کار ببریم، نه پرخاشگری.

ما ورزش می‌کنیم تا جسم سالمی داشته باشیم.
گاهی پیش آمده دوست سفر اولی ما هنوز ورزش را بلد نیست و بعضی‌ها به او می‌گویند تو که بلد نیستی، ورزش نکن
اما هدف ما یادگیری، آموزش و کسب انرژی است تا آن را با خود بیرون ببریم و در خانه و جامعه خرج کنیم.

سال‌های قبل تیم والیبال داشتیم که از آخر، نفر اول بودیم ولی مهم این است که وقتی از بچه‌ها می‌پرسیم:
تا حالا ورزش کردید. می‌گویند: بله.
اگر بپرسیم بازی کردید. باز هم می‌گویند: بله.
این یعنی هدف ما لذت بردن از کار گروهی و انتقال انرژی به همدیگر است

نکته‌ی دیگر اینکه وقتی در پارک حضور داریم، پارک جای پتو انداختن و گشت‌و‌گذار نیست. باید در همان منطقه‌ی مشخص‌شده حاضر باشیم و استفاده‌ی درست کنیم.

ممنون که با سکوت زیبایتان به صحبت‌های من گوش دادید.

تایپ: مسافر محمد لژیون پانزدهم
ویرایش: مسافر محمد لژیون چهاردهم
عکاس: مسافر احمد لژیون چهارم
تایید خبر: مسافر جلال لژیون پنجم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی