ورزش، نه فقط یک فعالیت جسمانی؛ بلکه یک روش زندگی است که نگاه و نگرش جدیدی به جهان می‌دهد. ورزش، جهان‌بینی ما را تغییر می‌دهد و به ما می‌گوید توانایی‌های ما فراتر از تصورات ما هستند. هر روزی که تمرین می‌کنیم، یک گام به سوی نسخه بهتر خودمان نزدیک‌تر می‌شویم. شکست‌ها بخشی از مسیر یادگیری هستند و پیروزی‌ها نتیجه تلاش‌های پیوسته و هدف‌گذاری درست هستند.
در خدمت همسفر زهرا، ایجنت پارک لاله نجف‌آباد هستیم تا مصاحبه‌ای زیبا با ایشان داشته باشیم. ایشان به همراه مسافرشان با تخریب چندین‌سال وارد کنگره شدند. آخرین آنتی‌ایکس مصرفی مسافرشان شیره و تریاک بود. سفر خود را با راهنمایی مسافر منصور ولی‌خانی، و همسفر مهین، آغاز کردند. مدت سفرشان ۱۰ ماه و ۱۱ روز بود و در ادامه، سفر نیکوتین داشتند. با بیش از ۳۰ سال تخریب مصرف سیگار، اکنون حدود ۱۰ سال و ۲ ماه از رهایی از هر دو آنتی‌ایکس می‌گذرد. ورزش مورد علاقه ایشان بدمینتون است.
جهان‌بینی و دید شما نسبت به ورزش، قبل از ورود به کنگره۶۰ و در زمان حال چگونه بوده است؟
دید من قبل از ورود به کنگره، مانند بسیاری از افراد، فقط بر محور برد و باخت بود؛ اما بعد از ورود به کنگره، نگاهم تغییر کرد و جهان‌بینی در ورزش را آموختم. جهان‌بینی در ورزش؛ یعنی نظم، انضباط، ادب و فرمان‌برداری از قوانین است. فردی که ورزش می‌کند، چه سفر اولی و چه سفر دومی، باشد تفاوتی ندارد، مهم آموزشی است که در کنگره دریافت کرده است. در کنگره ما برد و باخت نداریم، باخت به‌معنای آموختن است و یاد می‌گیریم که برای بازی بعدی آماده شویم.
به نظر شما ورزش در کنگره۶۰ چگونه کمک می‌کند تا اعضای نمایندگی هاتف انگیزه بیشتری برای حضور در پارک داشته باشند؟
اگر ما به ورزش دیدی مثبت داشته باشیم و به این باور برسیم که با ورزش کردن می‌توان از نظر جسمی و روحی شاداب‌تر شد، همان‌طور که آقای‌مهندس می‌فرمایند: «بدانیم عامل بسیاری از بیماری‌ها ورزش نکردن و در سکون ماندن است»؛ بنابراین با انتخاب یک رشته ورزشی، انگیزه بیشتری برای حضور در پارک خواهیم داشت. با فعالیت در رشته ورزشی، نیروی بدن به کار گرفته می‌شود؛ به همین دلیل آقای مهندس ورزش را در کنگره به‌عنوان یک وظیفه برای مسافران و همسفران تعیین کرده‌اند.
آیا تجربه خاصی از جهان‌بینی در ورزش دارید که باعث شده به این مقوله اهمیت بیشتری بدهید؟
بله، تجربه‌ای که دارم این است که قبل از ورود به کنگره به جسم خود اهمیتی نمی‌دادم و صبح‌های جمعه را به خواب و استراحت می‌گذراندم؛ اما بعد از ورود به کنگره و با آموزش‌های آن، متوجه شدم؛ باید بیدار باشم، به پارک بیایم و با ورزش کردن به حال خوب و سلامتی برسم.
تأثیرات ورزش بر حال روحی و ذهنی شما چه‌قدر مؤثر بوده است؟
تأثیرات بسیار زیادی داشته است؛ چون من قبلاً به روح و ذهن خود تخریب‌های زیادی وارد کرده بودم و اصلاً تعادل روح و روان نداشتم. شاید دقیق ندانم چرا ورزش می‌کنم؛ اما مطمئنم کمترین تأثیر آن رسیدن ذهن و افکارم به تعادل است.
لطفاً درباره جایگاه و نقش ایجنت در پارک کنگره۶۰ توضیح دهید.
همان‌طور که می‌دانید، هر مجموعه‌ای نیاز به مسئول دارد. در کنگره، ایجنت‌ها چه در پارک و چه در شعبه، وظیفه هدایت و نظارت بر عملکرد مرزبانان را بر عهده دارند. ایجنت تلاش می‌کند تا قوانین رعایت شوند و نظم برقرار بماند. این وظیفه در پارک بسیار حساس است و ایجنت؛ باید در مسئولیت خود، بین مرزبانان و اعضای شرکت‌کننده در پارک، الگویی از صلح، نظم و محبت باشد.
در کدام یک از خدمت‌هایی که تاکنون انجام داده‌اید، حال خوش بیشتری را تجربه کرده‌اید؟
من در کنگره خدمت‌های مختلفی را تجربه کردم: مرزبانی نمایندگی، راهنمایی، ایجنت پارک و سایر خدمات، همه این‌ها برای من بسیار شیرین و جذاب بوده است؛ اما بهترین حال خوش را در چهار سال راهنمایی تجربه کردم. آن حال‌خوش، تجربه‌ای است که هرگز فراموش نخواهم کرد.
لطفاً از حس و حال خود در این موقعیت (تجلیل شدن) برای ما بگویید.
خدا را شکر که در کنگره قرار دارم. جایگاه‌ها در کنگره مانند بیرون نیست که بگوییم بازنشسته شده و دنبال کار خود می‌رویم. در کنگره، تجلیل به معنای خداحافظی نیست؛ بلکه آغاز خدمتی دیگر است. اگر از این دوره فارغ‌التحصیل شویم، در جای دیگری حرکت می‌کنیم. من معتقدم به این مکتب و آموزش‌های آن نیاز دارم؛ بنابراین حس بسیار خوبی دارم. البته تحویل لژیون ممکن است دلتنگی ایجاد کند؛ اما با حضور در کنگره و ادامه آموزش‌ها، دوباره به حال‌خوش می‌رسیم.
با توجه به سال‌ها تلاش و رنجی که در کنار همسرتان و در مسیر درمان تجربه کردید، چه ویژگی‌هایی در ایشان بود که توانستند شعبه را یاری کنند؟
ویژگی محکم مسافرم عشق به خدمت بود. او در هر شرایطی از خدمت دست برنمی‌داشت؛ حتی در زمان بیماری نیز با تمام توان به تلاش خود ادامه می‌داد. تا آخرین لحظات، با عشق در کنگره خدمت کرد. از مسافرم آموختم که غوطه‌ور بودن در ژرفای محبت؛ یعنی عاشقانه تا پای جان خدمت کردن، در این صورت هیچ رنجی احساس نمی‌شود؛ بلکه همه آن موهبتی الهی است.
در هنگام مسابقات ورزشی، چه عواملی؛ باید ایجاد شود تا فرد دچار استرس یا فشار روانی نگردد؟
با توجه به آموزش‌هایی که هر رهجو در بدو ورود در پارک می‌گیرد، به‌خوبی درک می‌کند که برد و باخت معنایی ندارد. هدف ما، برگزاری مسابقات سالم است، به همین دلیل افراد با حس خوب شرکت می‌کنند و از قیاس و قضاوت که باعث استرس و فشار روانی می‌شود، پرهیز می‌کنند.
در دوره ایجنت بودن خود در پارک لاله نجف‌آباد، بهترین لحظه شما چه زمانی بوده است؟
بهترین لحظات من در این دوره زمانی بود که حضور یک سفر اولی را در پارک نظاره‌گر می‌شدم، وقتی می‌دیدم او با حضور خود و مسافرش در محیط سالم پارک، با شور و نشاطی که کسب می‌کند، باعث آرامش و حال خوش من می‌شود.
در لژیون تغذیه سالم، بیشترین موردی که توانستید رعایت کنید و نتیجه آن را ببینید، چه بود؟
در ابتدای ورودم به لژیون، با نوشتن سی‌دی‌ها و رعایت نکات مطرح‌شده در آن‌ها، سفر بسیار خوبی را تجربه کردم. بیشترین موردی که در لژیون تغذیه سالم به من کمک کرد و نتیجه گرفتم، این بود که فهمیدم اعتیاد، صورت‌مسئله مخصوص به خود را دارد و درمان چاقی نیز صورت‌مسئله خاص خود را دارد. با آگاهی بیشتر و حس بهتر، توانستم قوانین و نکات مربوط به لژیون تغذیه سالم را با حس خوب اجرا کنم و دریافتم که بدن انسان کاملاً هوشمند است و در فرایند زمان مشخص، چربی‌های اضافه را خودبه‌خود دور می‌ریزد.
با توجه به سی‌دی عشق، جناب مهندس از قدرت و تأثیر عشق بر مسیر درمان و جسم انسان سخن می‌گویند. به نظر شما، عشق به ورزش و درمان چگونه در رهجوها پدیدار می‌شود؟
من از سی‌دی عشق یاد گرفتم که اگر انسان در صراط مستقیم حرکت کند، بدخواه نباشد، سرزنش نکند و راه درست را برود، لحظه‌به‌لحظه قدم‌های او تبدیل به گلستان می‌شود. اگر دست به خاک هم بزند، طلا می‌شود و به درمان می‌رسد؛ زیرا هر چیزی بر مبنای فرمان خودش در حرکت است. اگر مسافری با حس درست، عشق و محبت، سفر درستی داشته باشد، قطعاً فرمان رهایی او صادر می‌شود و به درمان می‌رسد.
کلام آخر
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که روزی خانواده من را در مسیر خدمت در کنگره قرار داد. از آقای‌مهندس، معلم عشق و محبت، و خانواده گرامی ایشان بسیار سپاسگزارم که درس عشق، محبت و دلدادگی را به من آموختند و یاد دادند که انسان‌ها مأمور به تلاش هستند، مأمور به نتیجه نیستند. از مسافر آسمانی خود تشکر می‌کنم که من را با کنگره آشنا کرد. همچنین از خانم فاطمه بسیار سپاسگزارم که اجازه این خدمت را به من دادند و روزی من را در این مصاحبه قرار دادند.
مسئول‌مصاحبه: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون اول)
عکس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی هاتف
- تعداد بازدید از این مطلب :
227