جهان بینی در ورزش، کلید سلامتی

مشارکت تعدادی از ورزشبانان همسفر نمایندگی بوئین زهرا در باب دستور جلسه «جهان بینی در ورزش»

جهان‌بینی در ورزش، به معنای نگرش و دیدگاهی است که فرد، نسبت به ورزش و جایگاه آن در زندگی دارد. این دیدگاه می‌تواند شامل ارزش‌های اخلاقی، روحیهٔ رقابت با دیگران در یک فضای سالم و بدون تشویش و درگیری، احترام به دیگران و تلاش برای پیشرفت باشد.
ورزش، نه‌تنها به‌سلامت جسمی کمک می‌کند، بلکه تربیت فردی و اجتماعی را نیز تقویت می‌نماید. با جهان‌بینی مثبت در ورزش، افراد می‌آموزند که شکست‌ها را تجربه‌ای برای پیروزی و رشد ببینند و به هم‌تیمی‌ها و رقیبان خود احترام بگذارند. در نهایت، ورزش به‌عنوان ابزاری مهم، در رسیدن به رشد فرهنگی و همبستگی اجتماعی شناخته می‌شود.
جهان‌بینی در ورزش، فراتر از یک فعالیت بدنیِ ساده است و این نگرش به انسان کمک می‌کند تا مسئولیت‌پذیری، صبر و پشتکار خود را در زندگی روزمره نیز تمرین و تقویت نماید. این امر، موجب شکل‌گیری روحیهٔ تیمی، احساسِ خوب و سالم، و همکاری با سایر اعضا در آن رشتهٔ ورزشی می‌شود. همچنین ورزشکار، با داشتن جهان‌بینیِ ورزشی، برای پذیرشِ قواعد بازی و قوانین، نظم و احترام در چهارچوب‌ها، راحت‌تر عمل می‌نماید.
در نتیجه، هویتِ شخص با یادگرفتنِ جهان‌بینیِ ورزش توسعه پیدا می‌کند و در زندگیِ شخصی و تعامل با دیگران، آسان‌تر و متعادل‌تر عمل می‌نماید.
  نکتهٔ قابل‌توجه در این باب آن است که:«در کنگره، هیچ نوع باختی وجود ندارد؛ ما یا می‌بریم، یا می‌آموزیم و تجربه کسب می‌نماییم.»
با آموزش و کاربردی شدنِ این موضوع، بچه‌های کنگرهٔ ۶۰، روزهای جمعه در پارک طالقانی و تمام پارک‌های ورزشیِ کنگرهٔ ۶۰، در فضایی پرانرژی و سالم، کنار هم و در رشته‌های ورزشی، بدون دعوا و مشاجره فعالیت می‌نمایند.

نویسنده: راهنما همسفر اعظم ورزشبان تنیس روی میز

کنگره ۶۰، ورزش را مکمل درمان می‌داند.
جهان‌بینی یعنی نگاهی که شخص به جهان درون و بیرون دارد. در کنگره، ورزش برای قهرمانی نیست؛ بلکه باید به ورزش، نگاه پهلوانی داشته باشیم؛ یعنی حرمت‌ها و قوانین را رعایت کنیم و بااخلاق باشیم.
در کنگره، ورزش به‌عنوان پارامتری مهم در سلامتی و نشاط، شرایط خاصی را می‌طلبد که شامل ورزشِ مناسب، زمانِ مناسب و مکانِ مناسب می‌باشد.
اگر فردی جهان‌بینی نداشته باشد، اخلاق و رفتار و کردارِ او در ورزش مناسب نخواهد بود.
آقای مهندس می‌فرمایند: «در مسابقات یا می‌بریم یا می‌آموزیم.»
ورزش، مقاومتِ بدن را در مقابل بیماری‌های جسمی و روانی افزایش می‌دهد؛ قلب و عروق را در شرایطی بهتر و ایده‌آل قرار می‌دهد و موجب می‌شود عضلات و مفاصل، سالم و قوی شوند.

نویسنده: همسفرمینا رهجوی راهنما همسفر اعظم ورزشبان بدمینتون

ورزش یکی‌ از پایه‌هایِ اساسیِ درمان‌ است و در تمامِ سطوحِ زندگیِ ما نقش‌آفرینی‌ می‌کند. آقایِ مهندس می‌فرمایند: جهان‌بینی‌ از واجباتِ ورزش‌ است؛ وقتی‌ جهان‌بینی‌ در ورزش‌ باشد، ورزشکار در آسایش‌ و آرامش‌ است.
علم در کنگره بر سه اصل بنا شده است: جسم، روان و جهان‌بینی. کسی که می‌خواهد به تعادل برسد، باید این سه اصل را در زندگی خود کاربردی کند.امروزه اکثر بیماری‌هایی که جسم انسان درگیر آن است، از بی‌تحرکی و ورزش‌نکردن است. اگر ما بتوانیم با ورزش‌کردن روزانه و مداوم و تغذیهٔ سالم، جسم خود را سالم نگه داریم، قطعاً به تعادل و حال خوش خواهیم رسید.
استارت ورزش در کنگره ۶۰ در سال ۱۳۸۳ و پس ازپلمپ‌شدن کنگره خورده شد، آنگاه که آقای مهندس مجبور شدند لژیون‌ها را در پارک برگزار کنند. ازآن‌پس، کلیهٔ مسابقات ورزشی در ساعت تعیین‌شده و با نظمی مثال‌زدنی برگزار می‌شود.
هدف از ورزش‌کردن در کنگره، رسیدن به حداکثر سلامت، تعادل و حال خوش است، و هدف بعدی کمک به پیشبرد اهداف کنگره ۶۰ و رساندن این پیام به جهانیان که اعتیاد درمان قطعی دارد.در ورزش، بردوباخت اصلاً مطرح نیست، و برای برنده‌شدن دست به هر کاری نمی‌زنیم. اصول، قوانین، حرمت‌ها، ادب و احترام را رعایت می‌کنیم. به قول آقای مهندس: در کنگره، ما یا می‌بریم یا آموزش می‌گیریم.
جهان‌بینی در ورزش یعنی این‌که بدانم برای چه ورزش می‌کنم، و هدف من از ورزش‌کردن چیست؛ یعنی رعایت ادب و احترام با هم‌تیمی‌ها و تمام افرادی که با ما در ارتباط هستند.

نویسنده: همسفراعظم رهجوی راهنما همسفر اعظم ورزشبان والیبال

ورزش ایروبیک تنها به معنای بالا و پریدن با موسیقی نیست، بلکه ساختار عملی دارد که باهدف بهبود عملکرد قلب، ریه و گردش خون طراحی شده است. ورزش ایروبیک به دسته‌ای از تمرینات گفته می‌شود که در آن‌ها عضلات بزرگ بدن طی مدت‌زمان نسبتاً طولانی به‌صورت مداوم فعال باقی می‌مانند. در این فرایند، اکسیژن به‌صورت مستقیم وارد بدن می‌شود و در تولید انرژی نقش ایفا می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود بدن، به‌جای استفاده از ذخایر قندی سریع، به سراغ چربی‌ها برود و آن‌ها را مصرف کند.
تفاوت ایروبیک با دیگر سبک‌های ورزشی مانند یوگا یا بدنسازی، تفاوت‌های زیادی دارد. در ایروبیک تمرکز اصلی بر افزایش ضربان قلب، تنفس عمیق، سوخت‌وساز و فعالیت مداوم است، ولی در بقیه سبک‌ها این‌گونه نیست. این تمرین‌ها استقامت را افزایش می‌دهد و توانایی بدن را در مصرف اکسیژن بهبود می‌بخشد.

نویسنده: همسفررقیه رهجوی راهنما همسفر اعظم ورزشبان ایروبیک

عکاس:همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر اعظم لژیون (اول)

تنظیم و ارسال:همسفر مینا رهجوی  راهنما همسفر اعظم لژیون (اول)