جلسه دوم از دوره هفتم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بروجرد به استادی راهنما همسفر ناهید، نگهبانی راهنمای تازه واردین همسفر فاطمه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» روز دوشنبه ۲۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شاکرم که بار دیگر توانستم این جایگاه را تجربه کنم. از نگهبان جلسه سپاسگزارم و از راهنمای خوبم که آموختههای فراوانی از او کسب کردهام، قدردانی میکنم. همچنین از مرزبانان عزیز و ایجنت که این مکان مقدس را برای آموزش و رشد ما فراهم کردهاند تشکر میکنم.
در مورد دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» باید بگویم همه ما میدانیم که تا پیش از آقای مهندس دژاکام، هیچ روش قطعی و علمی برای درمان اعتیاد وجود نداشت. ایشان با ابداع روش DST راهی کامل و جامع برای درمان مصرفکنندگان مواد مخدر ارائه کردند. در این روش درمان بر سه ضلع مثلث جسم، روان و جهانبینی استوار است.
یکی از اصول مهمی که برای آقای مهندس از جایگاه ویژهای برخوردار است ورزش میباشد. اگر فردی در بیرون از کنگره۶۰ بخواهد تنها با ورزش اعتیاد خود را درمان کند، موفق نخواهد شد؛ اما وقتی وارد کنگره۶۰ میشود و در کنار داروی OT و آموزشها، از ورزش به عنوان مکمل استفاده میکند، به درمان واقعی میرسد. ما باید بدانیم هدفمان از ورزش کردن چیست و در ورزش به دنبال چه هستیم. آقای مهندس دژاکام همیشه بر سلامتی و مراقبت از ساختمان جسم تأکید دارند و در ادامه میفرمایند: «کاری کنید که در تعادل باشید».
اگر با دقت نگاه کنیم میبینیم که ورزش هر دو هدف را برای ما برآورده میکند: سلامتی و تعادل؛ اما پرسشی که پیش میآید این است که آیا ورزش میتواند برای ما مضر باشد؟ بله گاهی اوقات ما افرادی را دیدهایم که در رشتههای مختلف ورزشی فعالیت دارند؛ اما در هنگام مسابقه از کنترل خارج میشوند، از تصمیم داور خشمگین میگردند یا برای پیروزی از روشهای ناعادلانه استفاده میکنند. این نوع ورزش نه تنها موجب سلامتی و تعادل نمیشود؛ بلکه اثرات منفی و مخربی نیز به همراه دارد.
در کنگره۶۰ با کار کردن بر روی جهانبینی، اعضاء نگرشی تازه نسبت به ورزش پیدا میکنند. با هم رقابت میکنند، مقامهای بالا به دست میآورند؛ اما عصبانی نمیشوند، بیاحترامی نمیکنند و مشکلی به وجود نمیآورند. در اینجا ورزش وسیلهای برای ایجاد دوستی و محبت بین انسانها است. واقعیت این است که همهی ما از پیروزی در مسابقه احساس شادی میکنیم و از باخت ناراحت میشویم؛ اما جهانبینی به ما میآموزد چگونه خود را کنترل کنیم، شکست را بپذیریم و فضای امن بازی را با عصبانیت آلوده نکنیم.
از همه مهمتر باید شاکر خداوند باشیم که از جسمی سالم برخورداریم و میتوانیم ورزش کنیم. باید سپاسگزار باشیم که امروز، مسافران ما که روزی مواد مخدر در دست داشتند، اکنون قلم و وسایل ورزشی در دستانشان است. ما در کنگره۶۰ میآموزیم که با اخلاق و جهانبینی کنگرهای خود در ورزش، به همتیمیها احترام بگذاریم، با تیم مقابل مهربان باشیم و خود را برتر از دیگران ندانیم.
ما ورزش میکنیم تا یا ببریم یا بیاموزیم. اگر در مسابقهای داور اشتباه کرد و ما بدون اعتراض از آن گذشتیم، یعنی به اوج جهانبینی رسیدهایم؛ زیرا توانستهایم خشم خود را مهار کنیم و با آرامش، برای داور احترام قائل شویم. در نهایت باید بدانیم که ورزش در کنگره۶۰ وسیلهای است برای رسیدن به تعادل و این هدف محقق نمیشود مگر آنکه روی خود کار کنیم و جهانبینی در ورزش را بهدرستی درک و اجرا نماییم.

مرزبان کشیک: همسفر زینب
تایپیست: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
عکاس: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
242