برداشت خدمتگزاران ورزشی نمایندگی حسنانی
در مورد سیدی «آسیبهای ورزشی» (استاد امین)
.jpg)
همسفر حمیده (دبیر شطرنج)
نوع نگاه در ورزش بسیار مهم است که معمولاً در ابتدا هدف از ورزش و آموختن هر نوع رشته ورزشی یادگیری، تمرین و کسب مهارت است؛ اما به مرور که شخص در آن رشته توانایی به دست میآورد، دیگر وارد حواشیهای مختلفی میشود؛ مانند قیاس، رقابت و برتری نسبت به دیگران و به جای لذت بردن از ورزش، انرژی خود را صرف این میکند که چگونه بتواند مدال قهرمانی کسب کند یا از دیگران برتر باشد؛ ولی باید بدانیم که مفهوم برتر بودن فقط مخصوص خداوند است و هیچ کس از نظر ماهیتی برتر از او نیست و چون خداوند هستی را بر مبنای عشق و محبت بنا کرده است، تواناییهایی که به انسانها داده براساس همان عشق و محبت است؛ یعنی خداوند توانایی ورزش و یا هنر را به فردی میدهد که نسبت به آن فن لذت و عشق بیشتری دارد.
به گفته استاد امین مدال، کاپ و هر چیز دیگری با این عناوین صرفاً یک نشان است و هدف نیست. این جمله این مفهوم را میرساند که برد با فردی است که عشق و لذت بیشتری نسبت به آن توانایی داشته باشد.
اگر احساس ما این باشد که از ورزش فقط لذت ببریم، خواهیم توانست که نتیجه بهتری را به دست آوریم. انسانهایی که در دلشان عشق و محبت دارند، قدرت و تواناییهایشان متفاوت است و کاراییهایشان چیز دیگری است؛ پس برای اینکه کارایی ما در همه جهت به بیشترین میزان خود برسد؛ باید حس خود را در جهت درست تقویت کنیم و هدفمان لذت بردن از آن کار باشد و حسهای بد را از خود دور کنیم.
در واقع آنچه باعث آسیبدیدگی جسمی در ورزش میشود، عدم تعادل ذهن است. باید مسیر و نوع نگاه خود را تغییر دهیم و هدف اصلی ما لذت بردن و عشق به آن کار باشد و کسب مدال و رتبه در درجه دوم قرار بگیرد تا بتوانیم به آن چه که باید برسیم.
کلام آخر اینکه فتح قله مهم نیست و آن صرفاً یک لحظه است. فردی برنده است که در طول مسیر لذت بیشتری برده باشد.
.jpg)
همسفر نیره (ورزشبان بدمینتون)
در سیدی «آسیبهای ورزشی» استاد امین میفرمایند که آسیبدیدگیهای ورزشی در انسان ایجاد ناتوانی میکنند و ناتوانیها هم در ادامه باعث یأس و ناامیدی میشوند. ایشان در طی سیدی بررسی میکنند که چگونه انسان در ورزش دچار آسیبدیدگی میشود.
اولاً نوع نگاه انسان به آن ورزش بسیار مهم است؛ چراکه اگر ذهن انسان دائماً در حال قیاس با اطرافیان بشود، انسان به جایی خواهد رسید که دیگر تنها چیزی که برایش مهم نیست، خود آن ورزش است. ثانیاً باید مراقب حقههای نفس از جمله حقه حذف زمان بود و در اجرایی کردن افکاری که ناگهانی به ذهن انسان میرسند، احتیاط کرد.
زمانی که من این سیدی را گوش دادم، تازه برای خدمت ورزشبانی انتخاب شده بودم و مطالب این سیدی بسیار برایم مفید بود. در ابتدا از این سیدی آموختم که واژه «برتری» غلط است و از نظر مفهومی با کبر هممعنی است؛ پس انسانها از یکدیگر در هیچ زمینهای برتر نیستند؛ بلکه بهترند و در ادامه آموختم که چون قدرت اصلی و بنیادی این هستی عشق است و همانطور که در وادی چهاردهم خواندهایم «هستی بر اساس عشق بنیان شده است» پس انتقالات نیز بر اساس عشق انجام میشود؛ یعنی هر که در هر زمینهای عشق بیشتری داشته باشد، خداوند و هستی از خزائن خود بیشتر به او میبخشد و همین مطلب را به دوستانی که داوطلب میشوند تا در مسابقات کنگره شرکت کنند هم میگویم که هرگز نباید برای ما اولویت اول، کسب مقام و جام باشد؛ بلکه هدف باید لذت حضور در مسابقه باشد.
همانطور که استاد امین اشاره کردهاند که فتح قله مهم نیست؛ چون یک لحظه است. کسی که در طول مسیر احساس خوبی دارد و لذت میبرد، برنده است.
در انتها ذکر این مسئله خارج از لطف نیست که بدانیم همه چیزهای خوب در زندگی از حس خوب به وجود میآیند و همه چیزهای بد از حس بد؛ پس اگر انسان بخواهد از کار بیفتد کافی است حسش به هم بریزد.
آسیبدیدگی نیز اینطور به وجود میآید که وقتی نیروهایی که در وجود انسان هستند از حالت هماهنگ خارج شوند، یکنواخت و همسو نباشند، در انسان تداخل به وجود میآورند و انسان از تعادل ذهنی خارج میشود و سپس جسم دیگر از انسان فرمان نمیگیرد. برای خارج شدن از آسیبدیدگیهای جسمی، انسان باید مسیر خودش را اصلاح کند و آن وقت است که مدال و عنوان در اولویت دوم قرار میگیرند و اولویت اول لذت بردن از زندگی خواهد شد.
منبع: فایل صوتی «آسیبهای ورزشی» (استاد امین)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر مرجان رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حسنانی
- تعداد بازدید از این مطلب :
132