شما را دعوت میکنم به مشارکت مکتوب و زیبا از مسافر بهزاد در باب دستور جلسه «هفته گلریزان»
سلام دوستان بهزاد هستم یک مسافر،
سوره آل عمران (آیه ۹۲)
لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (٩٢)
هرگز به [حقیقتِ] نیكی [به طور كامل] نمیرسید تا از آنچه دوست دارید انفاق كنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق میكنید [خوب یا بد، كم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. (۹۲)
چون در آستانه هفته گلریزان هستیم بنده با توجه به آموزه های کنگره در مورد مفهوم این آیه کتاب شریف قرآن توضیح عرض می کنم، بصورت کلی ما دو نوع جهانبینی داریم، یکی: جهانبینی ماتریالیستی هست که اعتقادی به خدا وجود ندارد و همه چیز را در چهارچوب مادیات تفسیر میکند و اعتقادی به ماورای ماده وجود ندارد و دومی: جهانبینی الهیست که مبنای آموزه های ما در کنگره۶۰ همین نوع نگاه به قوانین هستی است ، دنیای پیرامون را علاوه بر مادیات از دریچه فراماده یا الهیات بررسی میکنیم و اعتقاد به قدرت مطلق در راس امور داریم، لذا از این جهت مهندس دژاکام بعنوان استاد و بنیانگذار کنگره ۶۰ در فایلهای آموزشی از منبع کتاب شریف قرآن و مفاهیم نفس و روح و غیره بارها استفاده می کنند،
حال بر این اساس بنده از یک آیه زیبای قرآن استفاده کردم تا یکی از اصلی ترین ارکان رسیدن به حال خوش را بررسی کنیم که همان گذشتن از مال و به تعبیر قرآن انفاق است،
دوستان اگر به معنی آیه توجه کنید، در ابتدای از قید هرگز استفاده شده، البته در اینجا قصد ندارم به علم صرف و نحو بپردازم فقط نص صریح آیه را بررسی میکنیم، براستی خداوند متعال چرا چنین عبارتی را استفاده کرده؟
آیا برای رسیدن به مفهوم خوبی و حال خوش حتما باید از چیزی که دوست داریم انفاق کنیم؟
من مفهوم این آیه را در سایت کنگره۶۰ و مشارکتهای اعضای لژیون سردار متوجه شدم، گرچه رهایی از بند اعتیاد از نظر مادی قابل مقایسه نیست و این چیزی که کنگره با ما داده را هیچگونه نمیتوانیم جبران کنیم، اما بارها دیده ام که افرادی با توجه به گذشتِ مدت زیادی از رهایی اذعان کردن که با گره های زیادی روبرو بودن و با ورود به لژیون سردار و بعد دنور و پهلوان شدن، گویی دستی از غیب برای باز کردن گره های زندگیشان به کمک آمده و پس از مدتی که مفهوم بخشیدن را متوجه شدن به اون حال خوب اصیل مدنظر در کنگره رسیده اند، دوستان کنگره یک بستر برای رشد و تعالی ما است، همچون کشتی نجاتی که نیازی به کمک من نداره بلکه این من هستم که به فرمان عقل میرسم و برای نجات خود سوار این کشتی شده و با عضویت در لژیون هایی مثل سردار خود را به ساحل آرامش و آسایش می رسانم، در کتاب شریف قرآن بارها از برکات انفاق سخن به میان آمده و نقش نیروهای شیطانی و بازدارنده در این امر بخوبی مشخصه، مثل این آیه: سوره بقره (آیه ۲۶۸)
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَآءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (٢٦٨)
شیطان، شما را [به هنگام انفاق مال با ارزش] از تهیدستی و فقر میترساند، و شما را به كار زشت [چون بخل وخودداری از زكات و صدقات] امر میكند، و خدا شما را از سوی خود وعده آمرزش و فزونی رزق میدهد؛ و خدا بسیار عطا كننده و داناست. (۲۶۸)
در انتها از خداوند می خواهم که ما را با نور حقیقت و معرفت حقیقی و رسیدن به حال خوش آشنا گرداند، و در آستانه هفته گلریزان تلنگری باشد که با پرداخت زکات حال خوش دانه ای بکاریم، همچون که دیگران کاشتند و ما خوردیم، حال نوبت ماست که بکاریم تا بقول این آیه شریفه درخت کنگره ۶۰ هرساله پربار و پربرکت باشد:
سوره بقره (آیه ۲۶۱)
مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَآءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (٢٦١)
مَثَل آنان كه اموالشان را در راه خدا انفاق میكنند، مانند دانهای است كه هفت خوشه برویاند، در هر خوشه صد دانه باشد؛ و خدا برای هر كه بخواهد چند برابر میكند و خدا بسیار عطا كننده و داناست. (۲۶۱)
به امید مشارکتهای اعضای شعبه اسلام آباد، برای داشتن یک نمایندگی قوی در این شهر زیبا.
مشارکت مسافر :بهزاد لژیون دوم نمایندگی اسلام آباد غرب
تهیه تنظیم و ارسال مطلب واحد سایت نمایندگی اسلام آباد غرب
- تعداد بازدید از این مطلب :
1345