در حرکتِ بخشش، مسیر روشن می‌گردد.

جلسهٔ دهم از دورهٔ اول لژیون سردار کنگرهٔ ۶۰، نمایندگیِ بوئین‌زهرا، با استادیِ راهنما همسفر فاطمه، نگهبانیِ همسفر زهره و دبیریِ همسفر مینا، با دستور جلسهٔ «وادی هشتم؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود»، روز پنج‌شنبه ۲۴ مهرماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خیلی خوشحال هستم که در نمایندگیِ بوئین‌زهرا قرار است اولین مشارکتم را داشته باشم.از نگهبان جلسه، همسفر زهره، و دبیرشان، همین‌طور از مرزبان‌ها و از همسفر الهه، ایجنت نمایندگی، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند. از آقای مهندس و خانوادهٔ محترمشان نیز سپاسگزارم و همچنین از راهنمای خوبم، همسفر پروانه که در تمام جایگاه‌هایی که تجربه کردم، با عشق و محبتشان همراه من بودند.

دستور جلسه: وادی هشتم؛ با حرکت، راه نمایان می‌شود.در واقع این وادی می‌خواهد بگوید که انسان بدون حرکت به هیچ‌چیز دست پیدا نمی‌کند. فقط تفکر در مورد یک موضوع، راه‌حل اساسی برای حل مشکل به ما نمی‌دهد. ما به‌واسطهٔ ندانستن و تفکر نادرست، در لحظات زندگی تصمیمات زیادی گرفته‌ایم که باعث بروز مشکلات فراوانی شده‌اند.بارها پیش‌آمده که ساعت‌ها و حتی ماه‌ها به مشکلاتمان فکر کرده‌ایم، اما هرگز به راه‌حل مناسبی نرسیده‌ایم. هیچ راه‌حلی به نتیجه نمی‌رسد مگر این‌ که انسان حرکت کند.حرکت‌کردن، پیش‌زمینه و مقدمهٔ تجربه‌کردن است. انسان بدون حرکت نمی‌تواند تجربه کسب کند. ممکن است در مسیر حرکت با راه اشتباه مواجه شود، اما همان حرکت اشتباه تبدیل به آموزشی می‌شود تا مسیر درست را پیدا کند.

ما چیزی داریم به نام دانایی و داناییِ مؤثر. چیزی که در حرکت به ما کمک می‌کند، این است که همیشه مجموعه‌ای از اطلاعات در ذهن داریم، اما زمانی می‌توانیم از آن استفاده کنیم که وارد عمل شویم.وقتی تفکر و اندیشهٔ خود را به عمل تبدیل می‌کنیم، در واقع به سمت دانایی مؤثر حرکت کرده‌ایم. بدون حرکت، هیچ درک و دریافت واقعی از چیزی نخواهیم داشت.شما سال‌ها با مشکل اعتیادِ مسافران درگیر بودید، اما زمانی که شروع به حرکت کردید، نتیجه گرفتید؛ وقتی روش درمان را شناختید، در جلسات مشاوره حاضر شدید، در کنار راهنما قرار گرفتید، قوانین کنگره را رعایت کردید و حرکت‌های درستی را که به شما پیشنهاد شده بود انجام دادید، به نتیجه رسیدید.

در این مسیر آموزش گرفتید و آموزه‌های آقای مهندس را به کار بستید. تمام این‌ها یک پکیج شد تا شما حرکت درستی انجام دهید و نتیجه حاصل شود. پس انسان بدون حرکت هیچ دریافتی نخواهد داشت، هرچقدر هم که فکر کند. این حرکت است که راه درست را به انسان نشان می‌دهد.

حالا این دستور جلسه در لژیون سردار مطرح شده است؛ چه ارتباطی دارد؟
اساس و بنیان لژیون سردار بر مبنای بخشش است. انسانی که در لژیون سردار بر روی صندلی نشسته؛ یعنی معنای بخشش را فهمیده است. ما بخشی از مفهوم‌ بخشش را آموخته‌ایم و این دانایی ماست، اما زمانی که پای صندوق می‌رویم و از مال خود می‌بخشیم، آن دانایی تبدیل به عمل و حرکت می‌شود.

چرا این موضوع برای ما نمایان می‌شود؟
چون با بخشیدن مالِ خود، به ایمان نزدیک می‌شویم. خیلی از ما از بخشیدنِ مالمان می‌ترسیدیم، اما حالا دیگر آن ترس را نداریم. دیگر از بخشیدن نمی‌ترسیم، چون می‌دانیم جهانِ هستی،جهانِ جایگزین‌ است. جهانِ هستی بر پایهٔ انرژی است و مال هم نوعی انرژی است. اگر انسان مالش را نبخشد و در بخشش بخل بورزد، دچار رکود می‌شود. این انرژی در وجودش جمع می‌شود و مانعِ حرکتِ درست در زندگی می‌گردد. زمانی می‌توانیم از این انرژی که به‌شکلِ مال در اختیار ماست استفاده کنیم، که آن را ببخشیم. وقتی مال و انرژی بخشیده می‌شود، از حالتِ بالقوه به بالفعل درمی‌آید.

در نتیجه راهی که برای ما نمایان می‌شود، همان انرژی و حس خوبی است که از بخشش به دست می‌آوریم؛ آن دستاوردهایی که در بُعد پنهان وجود انسان اتفاق می‌افتد.
وقتی انسان بخشیدن مال را یاد می‌گیرد، در کنارش می‌تواند بخشیدن کینه‌ها، رنج‌ها و غم‌ها را نیز یاد بگیرد؛ بنابراین اساس و پایهٔ بخشش، از بخشیدن مال آغاز می‌شود.
امیدوارم امسال باشعور، دانایی و تفکری که از آموزه‌های کنگره آموخته‌اید، حرکت‌های اصلی را انجام دهید، تعداد افراد در لژیون‌های سردار افزایش پیدا کند و ان‌شاءالله همسفرهایی که شرایط پهلوانی دارند، به پهلوانی برسند.

تایپ :همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر آمنه( لژیون دوم)

ویرایش و ویراستاری:همسفر مینا رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون اول)

عکاس:همسفر منیره رهجوی راهنما همسفراعظم( لژیون یکم)

بارگزاری: همسفر زهرا نگهبان سایت رهجوی راهنما همسفر اعظم( لژیون یکم)