ورزش پلی بین جسم، روان و جهان‌بینی

ورزش و فعالیت بدنی، یکی از پایه‌های اصلی در مقوله‌ درمان اعتیاد در کنگره‌۶۰ می‌باشد. در دوران درمان اعتیاد، جسم انسان به سبب مصرف مواد، دچار تغییرات روانی و فیزیولوژیک می‌شود و کاملا از نظم و تعادل خارج می‌گردد. بنابراین مسافران بایستی حتما ورزش را در برنامه‌ریزی روزانه و هفتگی خود قرار دهند، چرا که در حین فعالیت بدنی، هورمون‌هایی نظیر؛ دوپامین ،سروتونین و اندروفین ترشح می‌شوند و همین امر به بازسازی و تعادل طبیعی جسم کمک شایانی می‌کند. (در واقع منظور همان موادی است که در زمان مصرف مواد مخدر به شکل مصنوعی وارد بدن فرد  می‌شدند).

در کنگره‌۶۰، مقوله درمان اعتیاد و‌ آموزش‌های جهان‌بینی به صورت گروهی صورت می‌گیرد و یک دلبستگی و محبت خاص بین افراد گروه جاری است. ورزش کردن با دوستان و هم‌گروهان، علاوه بر تأثیر جسمی و روحی فوق‌العاده‌ای که برای فرد به همراه دارد، باعث می‌شود حس همبستگی، احترام و نظم در بین اعضا تقویت شود. هم‌چنین فعالیت گروهی، باعث می‌گردد فرد از انزوا و گوشه‌گیری خارج شود و همین امر، یک قدم مثبت است برای مبارزه با نیروها و انرژی منفی که مثل حصار دور فرد را فرا گرفته است.  درنتیجه همه‌ آن ناامیدی‌ها و انرژی منفی‌ها تبدیل به‌حال خوب و پویایی می‌شود.

فکر می‌کنم دیدگاه من به عنوان یک عضو بسیار کوچک از کنگره‌۶۰ ، بایستی نسبت به ورزش تغییر کند و بسیار فراتر از یک تفریح صرف باشد. به دلیل این‌که ورزش فقط برای لاغری، تناسب اندام یا سرگرمی نیست، بلکه جزئی مهم در امر بازسازی جسم و مسیر رشد انسان است. در حین ورزش کردن زمانی که بدن ما خسته می‌شود، ذهن شروع به بهانه‌گیری می‌کند و به مغز پیام می‌فرستد که دیگر بس است، اما زمانی که با این حس مبارزه می‌کنیم و به فعالیت‌مان ادامه می‌دهیم، با ادامه دادن، با خواسته‌های نفس‌مان مقابله می‌کنیم. این خودش نوعی تمرین برای رهایی و تسلیم در برابر نیروی خیر است و چه چیزی از این بهتر.

چه‌ خوب است که ما انسان‌ها مخصوصا مسافران و همسفران کنگره۶۰، یادمان نرود که ورزش، پلی است بین جسم، روان و جهان‌بینی. هم‌چنین وسیله‌ای است برای شناخت بیشتر‌ خودمان. کسی که ورزش می‌کند، در واقع نظم، استمرار و انضباط را تمرین می‌کند. مواردی که برای یک جسم سالم و رهایی پایدار ضروری‌اند.

و در نهایت؛ دیدگاه انسان نسبت به ورزش بایستی دیدگاهی مقدس و درمانی باشد، نه صرفا فقط تفریحی. ورزش کردن به معنای خدمت به جسم و روح خود است، خدمتی در مسیر تعادل و رهایی با کیفیت. شاکر خداوند مهربان هستم برای نعمت‌های بیکرانش، برای این‌که جز کوچکی از این جمع باارزش هستم.  امیدوارم عطوفت خداوند مهربان، همیشه در دل من و همه‌ی اعضای این مکان مقدس جاری باشد.

نویسنده: همسفر فرنوش رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر سیمین رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران