یکمین جلسه از دوره ششم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدیپور قم با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «جهان بینی در ورزش» روز یکشنبه بیست و هفتم مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، محسن هستم، مسافر؛ ابتدا از نگهبان لژیون، سردار آقا مجید، سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه آموزش بگیرم. همچنین از گروه مرزبانی، ایجنت محترم و نگهبان عزیز تشکر و خداقوت میگویم که به من این فرصت را دادند.
دستور جلسه امروز بسیار زیبا و کاربردی است و برای من به عنوان یک مسافر، اهمیت ویژهای دارد. وقتی به کنگره آمدم، هدفم ترک مواد بود، اما باید دقت کنیم که چرا ورزش در کنگره 60 قرار داده شده است.
در کنگره 60، یک تصویر زیبا برای فردی که وارد میشود تداعی میشود. این تصویر مربوط به درمان اعتیاد است که باید از تکههای مختلفی تشکیل شود. درمان اعتیاد، به معنای کنار هم چیدن این تکههاست. برای دستیابی به درمانی مؤثر، باید تمامی کلیدهایی که در کنگره 60 به من گفته میشود به درستی انجام دهم؛ زیرا انجام نادرست و نصفه و نیمه آن نتیجهای نخواهد داشت.
آقای مهندس دژاکام ورزش را به عنوان ابزاری برای تعادل معرفی کردهاند. درمان اعتیاد شامل سه ضلع است: جسم، روان و جهانبینی. این سه ضلع را نمیتوان تنها با مصرف دارو درست کرد. اصل ورزش کردن این است که یاد بگیرم یک رشته ورزشی برای خودم انتخاب کنم. به نظر من، وقتی بعد از دو ماه از من خواسته میشود یک رشته ورزشی انتخاب کنم، دلیل خاصی دارد.
حضور در استخر یا پارک صبح زود، به ما کمک میکند تا نظم را در زندگیمان برقرار کنیم. اکثر مصرفکنندگان به دلیل عادتهای نادرست، دیر از خواب بیدار میشوند. اما این تمرین، به ما کمک میکند تا به روزمرگی برسیم و به مرور زمان، نظم و انضباط را در خود ایجاد کنیم.
وقتی که جسم ما رو به راه میشود، روان ما نیز بهبود مییابد. آقای مهندس فرمودند که روان، خلق و خو است و فردی که دندان درد دارد، نمیتواند به زیباییهای طبیعت فکر کند. در واقع، اگر بدن سالم نداشته باشیم، هیچ جهانبینی در ما شکل نمیگیرد.
جهانبینی در ورزش خود را نشان میدهد. من به عنوان یک مسافر، در حین ورود به پارک، باید به مسائل زیادی توجه کنم. من میتوانم در یک تیم بازی کنم و در عین حال، اعتراض نکنم. اینها به ظاهر سادهاند، اما به من کمک میکنند تا به تازهواردها احترام بگذارم و آنها را در پارک یاری کنم.
جهانبینی در ورزش به معنای احترام به بزرگترها، احترام به پیشکسوتان و عدم اعتراض بیجهت است. در این ۱۲ ماهی که مرزبان پارک هستم، چنین مواردی را مشاهده نکردهام و اینها را میگویم تا خودم یاد بگیرم که پیشکسوتان را با احترام صدا بزنم و به بقیه توجه کنم.
هدف ما از حضور در کنگره 60، ایجاد یک روز پر از نشاط و شادی است. ما در کنگره برای برد و باخت نمیرویم؛ در اینجا، برد و باخت معنایی ندارد. آقای مهندس میگویند: «باختی در کار نیست؛ یا میبریم یا میآموزیم.» اگر من ضعیف عمل کردم، باید کمک کنم و تلاش کنم تا خودم را قویتر کنم.
متأسفانه، در شعبه ما، مسافران به ویژه در والیبال ضعیف هستند و نتوانستهایم یک تیم تشکیل دهیم. این نشاندهنده این است که من از جهانبینی در ورزش چیزی نفهمیدهام. من باید تلاش کنم تا دیگران را جذب کنم و در مسابقات والیبال شرکت کنیم.
در کنگره، ما جمعهها را به عنوان روزهای غمگین نمیبینیم. ما ورزش میکنیم، کار میکنیم و متوجه میشویم که جمعهها مانند روزهای دیگر هستند.
در مورد جشن گل ریزان، برخی ممکن است بگویند که اینها فقط درباره پول صحبت میکنند، اما موضوع اصلی بخشندگی است. من باید ببینم که چقدر به من خدمت شده است و این خدمت به من کمک کرده تا از حال زار خارج شوم. آقای مهندس میگویند که درمان هر نفر هزینهای بالغ بر 50 تا 60 میلیون تومان دارد و همه چیز رایگان است.
در هیچ جای دنیا، چیزی رایگان نیست. من میخواهم در این بازی زیبا شرکت کنم، زیرا میدانم که پولی که جمع میشود به بهترین شکل ممکن مصرف میشود و هر ریال آن حساب و کتاب دارد. اگر من یاد بگیرم که کمک کنم، با دل و جان در خدمت مالی شرکت میکنم.
این خدمت مالی میتواند بسیاری از مشکلات من را برطرف کند. تغییرات زیادی در من ایجاد شده و بابت همه اینها خدارا شاکرم و از تمام کسانی که زحمت کشیدهاند تا من محسن امروز در این جایگاه قرار بگیرم، سپاسگزارم.
متشکرم که به صحبتهای من توجه کردید.
.jpeg)
در ادامه جلسه هماهنگی راهنمایان تازه واردین با حضور دستیار دیدبان محترم، مسافر محسن والایی:

عکس: مسافر امید (لژیون چهارم)
تهیه: مسافر علی (لژیون یکم)
تایپ: مسافر امید (لژیون چهارم) مسافر محمد علی (لژیون سوم)
تنظیم، ویرایش و ارسال: مسافر سینا (لژیون یکم)
مسافران نمایندگی محمدی پور قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
22