ورزش در کنگرهی ۶۰ تنها حرکت جسم نیست، بلکه تلاشی است برای هماهنگی میان جسم، روان و جهانبینی. در این مسیر، هدف از ورزش صرفاً رسیدن به تناسب اندام یا رقابت نیست، بلکه رسیدن به تعادل درونی و آرامش ذهنی است. در گفتوگویی که پیشرو دارید، با همسفر مژگان ورزشبان رشتهی ایروبیک دربارهی مفهوم «جهانبینی در ورزش» به گفتگو نشستهایم؛ گفتوگویی که بیانگر ارتباط عمیق میان اندیشه و حرکت، و هماهنگی میان جسم و روان است و نشان میدهد چگونه با تغییر نگرش و نظم در رفتار، میتوان از ورزش بهعنوان ابزاری برای رشد، آموزش و رسیدن به حال خوش بهره برد.
ورزشبان عزیز، در ابتدا بفرمایید از نگاه شما جهانبینی در ورزش به چه معناست و چه نقشی در عملکرد و رفتار یک ورزشکار دارد؟
در کنگرهی ۶۰، جهانبینی در ورزش به معنای داشتن نگرش صحیح، اخلاق، ادب، احترام و رفتار مناسب است که با تمرکز بر سلامتی و تعادل جسم و روان همراه میباشد. این نگاه، هدف ورزش را تنها مسابقه و برنده شدن نمیداند، بلکه آن را ابزاری برای رسیدن به سلامت، حال خوش و انتقال پیام درمان قطعی اعتیاد میبیند. در این دیدگاه، ورزش باید با روحیهی اخلاقی، احترام به دیگران، رعایت قوانین و داوران، و بدون فریب و بیاحترامی انجام شود؛ زیرا این اصول نقش اساسی در تعادل و پیشرفت فردی و اجتماعی دارند.
چگونه دیدگاه و طرز فکر یک فرد میتواند بر نحوهی تمرین، رقابت و برخورد او با دیگر ورزشکاران تأثیر بگذارد؟
دیدگاه و طرز فکر (جهانبینی) نقش کلیدی در نحوهی تمرین، رقابت و برخورد هر ورزشکار دارد. در کنگرهی ۶۰، این نگاه به ما میآموزد که ورزش فقط برای برد و باخت نیست، بلکه برای سلامتی، تعادل جسم و روان و اصلاح رفتار است. وقتی ورزشکار این جهانبینی را داشته باشد، بهجای بردن به هر قیمت، به ادب، احترام و رعایت قوانین اهمیت میدهد و از دعوا یا بیاحترامی به داور و رقیب پرهیز میکند. او ورزش را ابزاری برای حال خوش و پیشرفت شخصی و اجتماعی میداند و در هر نتیجهای، چه برد و چه باخت، تجربه میآموزد و از حضورش لذت میبرد.
به نظر شما مهمترین ویژگی یک ورزشبان موفق چیست؟ آیا مهارت فنی مهمتر است یا توانایی مدیریت و ارتباط با اعضا؟
مهمترین ویژگی یک ورزشبان موفق در کنگرهی ۶۰، علاوه بر مهارت فنی، توانایی مدیریت و ارتباط مؤثر با اعضاست. جهانبینی ورزش در کنگره بیش از هر چیز بر اخلاق، احترام، نظم و انضباط تأکید دارد؛ بنابراین ورزشکار موفق کسی است که علاوه بر مهارت، با روحیهی پهلوانی، احترام به حریفان و همکاری تیمی بدرخشد.

در مسیر ورزش و آموزش با چه چالشهایی روبهرو بودهاید و چگونه از آنها عبور کردهاید؟
یکی از بزرگترین چالشها در مسیر ورزش و آموزش، رعایت اصول و قوانین جهانبینی ورزش است. بدون این نگرش درست، ورزش میتواند حال بد و آسیب به همراه داشته باشد، نه حال خوش و تعادل. عبور از این چالش با پذیرش جهانبینی کنگره و تأکید بر تعادل جسم و روان، رعایت انضباط، احترام به دیگران و آموزش مستمر ممکن میشود. ورزش، سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و باعث افزایش نشاط و بازسازی جسم میشود، اما باید با صبر، نظم و پرهیز از افراط انجام گیرد تا از آسیب جلوگیری شود.
اگر بخواهید ورزش ایروبیک را در یک جمله توصیف کنید، آن جمله چیست؟
ورزش ایروبیک، ورزشی هوازی و موزون است که با انجام حرکات ریتمیک همراه با موسیقی، موجب بهبود سلامت قلب و عروق، افزایش استقامت بدن و کاهش وزن میشود.
ورزش چه تأثیری بر روحیه و نظم زندگی شما گذاشته است؟
ورزش تأثیر فوقالعادهای بر روحیه و نظم زندگی دارد؛ باعث کاهش استرس، اضطراب و افسردگی میشود و احساس شادی، آرامش و اعتمادبهنفس را افزایش میدهد. همچنین با ترشح هورمونهایی مانند اندورفین و سروتونین، حال روحی را بهبود بخشیده و به داشتن زندگی منظم، هدفمند و پرانرژی کمک میکند.
در پایان، اگر پیامی برای ورزشکاران و همسفران دارید که در مسیر رشد فکری و ورزشی گام برمیدارند، لطفاً با ما به اشتراک بگذارید.
پیام کنگرهی ۶۰ به ورزشکاران و همسفران این است که ورزش را بهعنوان راهی برای تعادل جسم، روان و جهانبینی جدی بگیرید و بدانید که «ورزشکار ماندن سختتر از ورزشکار شدن است». در مسیر رشد فکری و ورزشی هرگز از شکستها ناامید نشوید، چون «یا میبریم یا میآموزیم» و هیچ شکست واقعی وجود ندارد. با رعایت احترام، نظم و اخلاق ورزشی همراه با جهانبینی درست، پیام رهایی و درمان اعتیاد را به جهان منتقل میکنیم و ورزش را به بخشی پایدار از زندگیمان تبدیل مینماییم تا هم جسم و هم روح در بهترین حالت خود قرار گیرند.
با آرزوی سلامتی، تعادل و حال خوش برای همهی ورزشکاران و اعضای کنگرهی ۶۰
طراح سؤال، مصاحبه کننده و تایپیست: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر آتنا(لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
95