چهارمین جلسه از دوره یازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی خیام نیشابوری در روزهای یکشنبه با استادی مسافرحسن و نگهبانی مسافرحسین و دبیری مسافرحسن با دستورجلسه جهانبینی در ورزش در تاریخ 27 مهرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسن هستم مسافر. خداوند را شکرگذار هستم که قسمت شد روی این صندلی بنشینم و از شما دوستان آموزش بگیرم. ممنون از راهنمای محترم آقا علیرضا که استادی جلسه را به من داد، تا خدمت کنم. جهانبینی در ورزش و چرا جهانبینی در ورزش. چون ما در هر کاری که بخواهیم انجام بدهیم باید جهانبینی آن را داشته باشیم. و جهانبینی یعنی درست زندگی کردن،تفکر،برداشت،من مسافر از زندگی و کنگره و اجتماع که من در آن زندگی میکنم به عنوان یک انسان در این جامعه هدفمند هستم که من بی هیچ نیستم. و در وادی اول به من میگوید تو بی هیچ نیستی و جهانبینی به من کمک میکند من در کارهای روز مره در کنار خانواده و در جامعه بتوانم درست زندگی کنم و جهانبینی به انسان یک دانایی میدهد. و دانایی به دست آوردن کار سختی نیست. من میدانم ورزش برای سلامتی من خوب هست،و این یک نوع دانایی هست که من دارم که ورزش برای من خوب هست. که میتواند به جسم من کمک کند و من از سلامتی برخوردار باشم. اما چرا این را کاربردی نمیکنم،تبدیل به دانایی مؤثر نمیکنم. اینجا هست که مسئله سخت میشود. که آن دانایی که دارم را تبدیل به دانایی مؤثر کنم. و خداوند را شکر که در کنگره حضور دارم و این آموزش را دریافت میکنم. و تا زمانی که آن دانش کسب شده را کاربردی نکنیم فایدهای ندارد. مثلآ من خودم را مثال میزنم چرا من صبح جمعه باید بروم پارک،چون مکمل درمان من هست، و کنگره به این نتیجه رسیده که ورزش مکمل درمان هست. و در کنگره ۱۴ رشته ورزشی داریم که میتوانیم در هر کدام شرکت کنیم. و آقای مهندس تمام کارهایی که دارند انجام میدهند به خاطر من مسافر هست،من باید آن دانایی را داشته باشم که اگر آقای مهندس میگویند،چاقی یک معقوله مهم هست که ما باید آن را حل کنیم به خاطر من مسافر هست. که من به آن تعادل نسبی برسم که بتوانم از زندگی لذت ببرم ،واز خیلی مریضی ها دور باشم. و اگر به من میگویند جمعه در پارک حضور داشته باشیم به خاطر خودمان هست. من قبلآ تا ساعت یازده میخوابیدم و تمام قوانین که در کنگره هست به خاطر به تعادل رسیدن ما هست. و تمام خدمتگذاران کنگره تمام تلاش خودشان را برای به تعادل رسیدن ما انجام میدهند. و گاهی اوقات وارد مسائل بی اهمیت میشویم، که اگر من بروم پارک باید چند وقتی صبحانه بگیرم ،و خودم را در گیر ماديات میکنم و از رفتن به پارک خوداری میکنم. کسی که پارک نمیرود هم به درمان میرسد. ولی کسانی که در پارک حضور دارند و مشغول ورزش هستند. از سلامتی و حال خوش بهتری برخودار هستند. و نیروهای بازدارنده در همه جا وجود دارد و نمیگذارد که من از این حس و حال خوش برخوردار باشم. ومن هیچ دانایی در مورد خودم زندگی و جسمم نداشتم و زمان زیادی را صرف مصرف مواد میکردم. ولی الان که به این دانایی رسیدم چرا پارک نروم و تا زمانی که من به این دانایی نرسم که چرا باید بروم پارک آن اتفاقات خوب رقم نمیخورد. و در ورزش برد و باخت هست ولی من حسن در کنگره یاد گرفتم باختی وجود ندارد. یا میبریم یا میآموزیم. ممنون که با سکوت قشنگتان به حرفهای من گوش کردید.

عکاس:مسافر هادی (لژیون چهارم)
تایپ: مسافر حسین(لژیون چهارم)
بارگذاری: گروه خبری و سایت شعبه خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
120