خداوند حاکمی چون عقل را در وجود شما قرار داده، اما برای آن یک حد و مرزی هم تعیین نموده است تا برای آنچه نباید انجام دهید، به قوۀ تشخیص برسید.
نگهبان
سلام دوستان هاشم هستم راهنمای درمان یک مسافر، با ۲۳ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی دو گرم تریاک کشیدنی، مدت سفر اول ۱۲ ماه و ۲۰ روز، روش درمان DST، داروی درمان شربت OT، راهنمای درمان مسافر داریوش، ورزش در کنگره والیبال دارت پینگ‌پنگ، رهایی ۸ سال و ۳ ماه و ۱۹ روز .
جهان‌بینی را در جزوه جهان‌بینی از استاد جهان‌بینی کنگره ۶۰، استاد امین یاد گرفتیم که هر آنچه که در جهان پیرامون ما ( جهان درون و جهان بیرون ) برداشت، ادراک، دریافت و احساس می کنیم جهان‌بینی ما را تشکیل می دهد و این تعریف به ما می آموزد که کلیه فعالیت های درونی و بیرونی بر ما اثر گذار است و بوسیله این امواج با حال خوب و یا بد می‌شود.... یا پر انرژی خواهیم بود و یا بی حال و کم انرژی ...
جهان‌بینی در کلیه فعالیت‌های ما جاری و ساری است و عملا بدون جهان‌بینی زندگی کردن با مشکلات بسیاری روبرو است و شاید عملا امکان پذیر هم نباشد، اما چرا جهان‌بینی با این درجه از اهمیت در ورزش تحت عنوان تیتر و دستورجلسات قرار می‌گیرد موضوعی است که همه ما باید به آن دقت کرده آن را مورد بررسی قرار دهیم.
در ورزش حس رقابت، برتری جویی، قیاس، برد و باخت و حتی جنگ لفظی در کنار مهارت، سلامت جسم، گذشت و فداکاری چنان به هم پیوسته‌اند که اگر جهان‌بینی درستی بر آن حاکم نباشد فاجعه انسانی رقم خواهد خورد. اگر با آموزش راستین بر ورزش و جهان‌بینی صحبت حاکم شود آنگاه باختن‌ها تبدیل به آموختن‌ها خواهد شد، پس جهان‌بینی در ورزش به‌منزله نمایش جهان‌بینی فرد و اثبات روان یعنی خلق و خوی هر انسان رها شده و کارآزموده خواهد بود.
جسم سالم و ورزیده یک ورزشکار در کنار جهان‌بینی ورزش در او با بوجود آمدن خلق و خوی که همان روان است در هم آمیخته خواهد شد.
خلق و خوی آرام همراه با آرامش و صلح که زیبایی ورزش را هزاران برابر خواهد کرد. گذشت، طبق قوانین حرکت کردن، فرمانبردار بودن، مطیع و تسلیم داوری‌ها و در نهایت پس از یک رقابت سالم، یک روحیه بسیار عالی را برای هر فردی که دارای جهان‌بینی در ورزش است را رقم خواهد زد، لذا یکی از دستور جلسات سالیانه در کنگره ۶۰ بیان اهمیت کاربردی کردن در جهان‌بینی و نمود آن در ورزش است.
ورزش بدون جهان‌بینی هیچ ارزشی ندارد و شاید منجر به ضد ارزش هم شود، تعالی، رشد و پیشرفت یک ورزشکار در گرو جهان‌بینی اوست. ورزشکاران در تمام کشورها به الگوهای انسانی و ملی تبدیل می‌شوند به شرط داشتن جهان بینی در ورزش و چنانچه این ورزشکاران ملی جهان‌بینی در ورزش را دارا نباشند از یادها و خاطرات پاک خواهند شد.
جهان‌بینی در ورزش کلیدی است طلایی در اثبات آموزش گرفتن‌ها، تجربه نمودن‌ها و تفکرات که مثلث دانایی را بوجود می‌آورد.
مرزبان‌خبری؛ مسافر علی‌اصغر
ارسال؛ مسافر محمدرضا ل۷
- تعداد بازدید از این مطلب :
81