تعدادی از رهجویان لژیون چهارم نمایندگی آکادمی درخصوص دستور جلسه «جهانبینی در ورزش» اینگونه نوشتند:
سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر
مهندس حسین دژاکام، بنیان گذار کنگره۶۰ و مبتکر متد درمانی DST همواره بر اهمیت جهانبینی در تمام جنبههای زندگی تأکید داشتهاند. ایشان بر این باورند که برای رسیدن به تعادل درونی و رهایی از مشکلات، فرد باید نگرش و دیدگاههای خود را نسبت به جهان و خود تغییر دهد. در کنگره۶۰، ورزش به عنوان یکی از ارکان اصلی در کنار درماناعتیاد معرفی شده است.
آقای مهندس معتقدند که ورزش تنها برای بهبود جسم نیست؛ بلکه تأثیرات عمیقی روی روان و جهان بینی فرد دارد. ایشان در این زمینه میفرمایند: «ورزش در کنگره60 جزء درمان محسوب نمیشود؛ بلکه مکمل درمان است و ما به این دلیل ورزش میکنیم که هر انسانی باید ورزش کند». ایشان با اشاره به تغییرات سبک زندگی در دنیای مدرن بر لزوم فعالیت بدنی تأکید دارند.
در زمان قدیم زندگی ماشینی نبود، آقایان و خانمها در مزارع کار میکردند؛ همچنین زندگی به صورت آپارتماننشینی نبود و همه کیلومترها راه میرفتند و کارهای بدنی میکردند. امروز همه چیز تغییر کرده است و اکثر افراد از آسانسور استفاده میکنند و از پلهها بالا نمیروند. آقای مهندس میفرمایند: «جهانبینی، موضوعی است که در تمام فعالیتهای کنگره اهمیت خاص خود را دارد و فقط به امور درمان مربوط نمیشود».
هیچ موضوعی نمیتواند از حوزه علم جهانبینی خارج باشد که ورزش هم یکی از این مسائل است. درنتیجه ورزش در کنگره۶۰ نهتنها بهعنوان یک فعالیت بدنی؛ بلکه بهدلیل یک ابزار، برای دستیابی به تعادل جسم، روان و جهانبینی مورد توجه قرار گرفته است. مهندس دژاکام با تأکید بر اهمیت ورزش در زندگی روزمره، آن را مکملی برای درماناعتیاد و راهی برای رسیدن به زندگی سالم و متعادل میدانند. سخنان آقای مهندس گنجینهای ارزشمند از آگاهی و تعادل هستند. امیدوارم این نوشته بتواند، گوشهای از آن اندیشه زیبا را منتقل کند.
سلام دوستان نرگس هستم یک همسفر
آقای مهندس دژاکام میفرمایند: «جهانبینی از واجبات ورزش است، زمانیکه در ورزش وجود داشته باشد، ورزشکار از آسایش و آرامش برخوردار خواهد بود». «جهانبینی»؛ یعنی نوع نگاه ما به جهان؛ اما نکته مهم این است که چگونه دنیای پیرامون خود را میبینیم. این موضوع نقشی بنیادین در بهبود تمام سطوح زندگی ما ازجمله: خانواده، جامعه، مدرسه، دانشگاه، محیط کار، عرصههای ورزشی و مسابقات ورزشی ایفا میکند.
دستیابی به جهانبینی صحیح یکباره اتفاق نمیافتد؛ بلکه گامبهگام و ذرهذره از طریق آموزشهای کنگره و با کسب معرفت و آگاهی حاصل میشود. کنگره۶۰ بر این باور است که ورزش مکمل درماناعتیاد است و همانطور که گفته میشود «درمان، فراتر از ترک و تعادل، فراتر از درمان است»، رسیدن به تعادل جسمی، روانی و جهانبینی نیز بدون ورزش میسر نخواهد شد. بر همین اساس، تمام اعضاء کنگره۶۰ اعم از مسافران و همسفران لازم است برای رسیدن به تعادل در یک یا چند رشته ورزشی مشارکت داشته باشند.
تمام ورزشهای کنگره بر پایه جهانبینی و ادب بنا شده است. جهانبینی در ورزش زمانی درست و کامل است که اخلاق، رفتار و کردار فرد بهگونهای باشد که در برابر کوچکترین مسائل، واکنشهای تند و درگیری یا جنجال ایجاد نکند. ما در ورزشهای کنگره مفهومی به نام «باخت» نداریم؛ بهاینصورت که یا پیروز میشویم یا میآموزیم.
هدف اصلی ما قهرمان شدن نیست، هرچند اگر به قهرمانی برسیم، بسیار ارزشمند است؛ بلکه هدف رشد، یادگیری و تکامل است. بسیاری از بیماریهای امروزی انسانها به دلیل کمتحرکی و ورزش نکردن پدید میآیند. با ورزش منظم و تغذیه سالم، جسم ما سلامت خود را حفظ میکند. همانطور که از گذشته گفتهاند: «عقل سالم در بدن سالم است».
.jpg)
سلام دوستان مریم هستم یک همسفر
ورزش یک هدف نیست؛ بلکه داشتن جسم و روان سالم هدف است و جامعه بیمار، محکوم به نابودی است. چیزی که در ورزش مهم بوده، لذت بردن از ورزش کردن است و جهانبینی در ورزش این پاداش را به ما میدهد. هدف از ورزش در کنگره۶۰، رسیدن به تعادل و داشتن حال خوب است. اعتراض به نظرات داوری و ایجاد بههمریختگی در کنگره۶۰ جایی ندارد؛ پس با جهانبینی طوری ورزش کنیم که هم خود و هم کسانی که در اطراف ما هستند از آن لذت ببرند.
مهمترین عاملی که بدن انسان را سالم نگه میدارد، ورزش است؛ چون هم به جسم نیرو میبخشد و هم باعث شادابی و تعادل در خلقوخوی ما میشود. در کنگره۶۰ برد و باخت مهم نیست و در واقع نفس عمل مهم است. به فرموده آقای مهندس «یا میبریم یا میآموزیم»، همچنین یاد میگیریم که ادب و احترام به یکدیگر از مهمترین و باارزشترین عناصر زندگی ما است. در کنگره آموختهایم که اگر نخواهیم بیمار شویم یا به بیمارستان برویم؛ باید برای ورزش هزینه کنیم و برای سلامتی روح و روان خود وقت بگذاریم.
جهانبینی؛ یعنی نگاهی که شخص به جهان درون و بیرون دارد و انسان زمانی تغییر میکند که بهسوی ارزشها حرکت کند. با داشتن جهانبینی در ورزش، اخلاق، رفتار و کردار شخص تغییر پیدا میکند و متوجه میشود که هدف، قهرمان شدن نیست؛ چون درهرصورت او برنده است. درنتیجه جهانبینی در ورزش به معنی داشتن نظم، انضباط و فرمانبرداری کردن در مسیر سلامتی و ارزشهاست.
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر نصیبه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی
- تعداد بازدید از این مطلب :
176