برداشت همسفر ناهید از سیدی «آسیبهای ورزشی»:
تمام افرادی که ورزش میکنند، گاهی آسیب جسمی میبینند؛ اما بعضی افراد دائماً آسیب میبینند و عدهای چندین سال ورزش میکنند بدون اینکه آسیبی ببینند. مسئله اصلی نوع نگاه به ورزشی است که انجام میدهند؛ زمانیکه یک ورزشکار باعلاقه ورزش کند و برایش مهم نباشد که بقیه از او بهتر هستند یا نه و هدف او ورزشکردن به بهترین نحو باشد، آسیب کمتری میبیند و موفقتر است. بعضی افراد ناگهان تصمیم میگیرند ورزشی را شروع کنند؛ بنابراین بدون برنامهریزی و تمرین، شروع به انجام حرکات ورزشی سنگینی میکنند که این کار باعث آسیبهای جدی در فرد میشود.
نشان، مدال در ورزش یا هر رشتهای فقط یک نشانه است. فتح قله یک لحظه است؛ اما کسی که در آن مسیر حس خوبی پیدا میکند، برنده واقعی است. هنگام ورزش نباید به فکر برتربودن باشیم؛ بلکه باید از آن ورزش یا حرفه لذت ببریم و در کنار لذتی که میبریم سعی و تلاش هم داشته باشیم؛ زیرا اگر حس غرور به ما دست دهد بیشتر با شکست مواجه میشویم. اگر انسان نگاه خود را نسبت به خیلی مسائل تغییر دهد و تمام حواسش به هدف و لذت بردن از ورزش باشد، کمتر آسیب میبیند و موفقتر خواهد بود.
برداشت همسفراعظم (د) از سیدی «ورزش 2»:
ورزش باعث میشود که توان، تمرکز و قدرت بدنی فرد بالا رود. هدف از ورزشکردن، سلامتی و تندرستی شهر وجودی ماست که باعث شادی و ترشح مواد شبه افیونی بدن میشود. یک رهجوی تازهوارد بعد از گذشت سه ماه، میتواند در برنامههای ورزشی شرکت کند و رشته ورزشی خود را انتخاب کند. افرادی که اضافهوزن دارند، نمیتوانند در همان ابتدا شروع به انجام ورزشهای سنگین کنند؛ چون باعث آسیب به زانوها و ستون فقرات میشود. ما در کنگره سه اصل تحت عنوان: جسم، روان، جهانبینی داریم. جهانبینی؛ یعنی برداشت، دریافت و احساس ما نسبت به کل هستی.
روان به مجموعه رفتار، کردار و خلقوخو فرد گفته میشود. جسم نیز همان شهر وجودی ماست که باید از آن مراقبت کنیم. راههای مراقبت از جسم شامل چند مرحله است. ۱) فراهمکردن مواد اولیه، چون بدن انسان هر لحظه در حال ساختوساز است و بعضی مواقع خود بدن نیز مواد اولیه را فراهم میکند؛ مثلاً: هوسکردن که باعث میشود کمبود بدن مشخص شود.۲) باید از جسم خودمان در برابر گرما، سرما مراقبت کنیم. نظافت، بهداشت را رعایت کنیم. سر وقت بخوابیم و بیدار شویم.۳) تحرک که با فعالیتهای بدنی و ورزش امکانپذير است. یادمان باشد در ورزش، تشویق برای یک نفر است؛ اما تنبیه برای همه است و در مسابقات، داور حرف اول را میزند.
برداشت همسفر فاطمه (ح) از سیدی «ورزش 1»:
ما ورزش را به این علت انجام میدهیم که سالم بمانیم تا در سن 60 سالگی درگیر دکتر و آزمایشگاه نشویم. انسان به گونهای آفریده شده است که باید روزانه 5 هزار قدم راه برود؛ درحالیکه ما اصلاً راه نمیرویم، غذاهای فست فود و فاسد میخوریم و فعالیت ورزشی نیز نداریم. بدن انسان طوری طراحی شده است که اگر فعالیت نکند از کار میافتد. هر کس در حد توان خودش باید ورزش کند، مخصوصاً راهنماها که اگر ورزش نکنند، باید شال خود را تحویل دهند. رهجوهای سفر دوم نیز باید فعالیت ورزشی داشته باشند. رهجو خودش رشته ورزشی انتخاب میکند و راهنما در این مورد دخالتی ندارد و نمیتواند تعیین تکلیف کند که چه رشته ورزشی انتخاب کند.
اگر انسان نمیتواند ورزش کند، حداقل پیادهروی را انجام دهد؛ اما از کسانیکه متخصص پیادهروی هستند حتماً مشاوره بگیرند. افرادی که بالای 40 سال سن دارند، ورزشهای سنگین نباید انجام دهند و تصمیم نگیرند که ظرف مدت 3 ماه لاغر شوند؛ بلکه باید آرامآرام شروع کنند و کمکم وزن خود را کاهش دهند. انسان باید مراقب بدن خویش باشد؛ چون برخی از افراد با زیادهروی، اتفاقات ناگواری برایشان پیش آمده است. حتماً اگر در رشته ورزشی خاصی تخصص داریم در مشارکتها شرکت کنیم و دیگران را راهنمایی کنیم.
منابع: سیدیهای «ورزش 1_ 2» و سیدی «آسیبهای ورزشی»
نویسندگان: همسفر ناهید، همسفر اعظم (د)، همسفر فاطمه (ح) رهجوهای راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر بتول رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر حانیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
163