سفر هزار فرسنگی با قدم اول آغاز می‌شود

دوازدهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی مسافر مرزبان محترم مجتبی و نگهبانی مسافر احد و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «وادی هشتم و تأثیر آن روی من (با حرکت راه نمایان می‌شود)» روز پنجشنبه بیست و چهارم مهرماه ۱۴۰۴ ساعت 00: 17 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، مجتبی هستم، یک مسافر. دستور جلسه هفتگی ما وادی هشتم، تحت عنوان «با حرکت راه نمایان می‌شود» است. آقای مهندس چهارده وادی را برای منِ مسافر در نظر گرفته‌اند تا بتوانم از تاریکی‌ها خارج شوم و به سمت نور و روشنایی حرکت کنم.

یکی از مؤثرترین وادی‌ها در مسیر زندگی هر شخص می‌تواند وادی هشتم باشد. این وادی به من می‌آموزد که اگر هزاران ساعت به تفکر بپردازم اما در راستای این تفکر هیچ حرکتی انجام ندهم، به هدف واقعی و درست خود نخواهم رسید.

ضرب‌المثل چینی معروفی در کتاب «عبور از منطقه 60 درجه» وجود دارد که می‌گوید: «سفر هزار فرسنگی با قدم اول آغاز می‌شود.» هر هدفی که دارم و در هر مسیری که بخواهم قدم بگذارم، نباید بدون تفکر این حرکت را انجام دهم.

قسمت اول وادی هشتم مربوط به جبران خسارت‌هایی است که به خود، خانواده و جامعه وارد کرده‌ام. تکلیفی که این وادی برای من مسافر مشخص کرده، این است که در اولین قدم باید جبران خسارت را از خود شروع کنم. برای انجام این کار، شرط اول این است که خود را با تمام وجود ببخشم. اما بخش دوم وادی از من می‌خواهد که با خالق خود پیمان ببندم که دیگر کارهای ضد ارزشی گذشته را انجام ندهم و در ادامه مسیر زندگی‌ام به کارهای ارزشی بپردازم.

جبران خسارت از خود به این معناست که اول باید خودم را ببخشم. تا زمانی که نتوانم خود را ببخشم، نمی‌توانم مراحل بعدی جبران خسارت، یعنی جبران خسارت از خانواده و جامعه را به اجرا درآورم. طبق آموزه‌های کنگره 60، جبران خسارت کار سختی نیست و می‌توان از کارهای کوچکی مانند زباله نریختن در خیابان و طبیعت شروع کرد.

ادامه وادی هشتم پیمانی است که باید با خالق خود ببندم تا دیگر کارهای ضد ارزشی انجام ندهم. در این پیمان، می‌بندم که از این پس تلاش کنم کارهای اشتباه گذشته‌ام را تکرار نکنم و آقای مهندس بر این فعل «سعی کردن» در پیمان تأکید دارند.

قبل از ورودم به کنگره 60، به دلیل عدم تفکر لازم در انجام امور، معمولاً با بن‌بست مواجه می‌شدم؛ اما امروز مسیر برایم باز شده است و همان‌گونه که آقای مهندس گفته‌اند، برای بادبادک‌بازی باید بازیکن ماهری باشم و از باد مناسب بهره‌برم؛ که آن باد مناسب همان تمثیل کنگره 60 است. همچنین باید با ماندن در این مسیر، هنر خود را نشان دهم. در سفر دوم، شرکت در مناسبات کنگره 60، از جمله شرکت در لژیون سردار، برای من بسیار مهم است.

به باور من، خدمت مالی در کنگره 60 فرصتی بی‌نظیر است تا ذره‌ای از آنچه در کنگره 60 دریافت کرده‌ایم را جبران کنیم. این خدمت در جشن گل‌ریزان در اختیار ما قرار می‌گیرد.

همان‌گونه که من با کمک دیگران توانستم از ظلمات رهایی یابم، باید تلاش کنم تا عزیز دیگری را نیز از چاه ظلمات اعتیاد نجات دهم. امیدوارم من هم لایق باشم و فرصت خدمت در کنگره 60 را همواره داشته باشم.

ممنون از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید.

عکس: مسافر محمدعلی (لژیون سوم)
تایپ: مسافر محمدعلی (لژیون سوم) مسافر علی (لژیون یکم)
ویرایش: مسافر هاشم (لژیون پنجم)
تهیه، تنظیم و ارسال: مسافر سینا (لژیون یکم)
مسافران نمایندگی محمدی پور قم