حرکت درست و پیوسته

گر مرد رهی میان خون باید رفت                از پای فتاده سرنگون باید رفت
تو پای به راه در نه و هیچ مپرس                خود راه بگویدت که چون باید رفت

همسفر طیبه و مسافرشان به مدت 2 سال و 1 ماه است که آزاد و رها شده‌اند. راهنمای مسافرشان، مسافر سیروس و راهنمای خودشان، همسفر شهره بوده است و مسافرشان در حال حاضر در بخش مرزبانی پارک طالقانی مشغول خدمت هستند. به بهانه دستور جلسه وادی هشتم «با حرکت راه نمایان می‌شود» مصاحبه‌ای با همسفر طیبه راهنمای تازه‌واردین ترتیب داده‌ایم که شما عزیزان را به خواندن این مصاحبه دعوت می‌کنیم.

بعد از به درمان رسیدن مسافرتان چه چیزی به شما قدرت ادامه مسیر و خدمت در کنگره را داده است؟

قدرتی که باعث ماندگاری و ادامه مسیر من شد، در درون خود این سیستم است. قدرتی که در آموزش‌ها و نحوه اداره کردن کنگره وجود دارد، مرا جذب خود کرد و متوجه شدم کنگره و علمش سرشار آموزش است و من در یک NGO معمولی نیستم؛ بلکه در دانشگاهی بزرگ در حال آموزش علم و دانش و چگونه زیستن هستم. در واقع در این مکان احیاء نفس انجام می‌شود و تکامل انسانیت صورت می‌گیرد.

من متوجه شدم، اکنون که به این مکان خوانده شده‌ام؛ پس مسئولیت دارم، بمانم و آموزش بگیرم و در حد توان خدمت کنم؛ زیرا این مکان سرشار از حس خوب، انرژی و محبت است و ما تکه‌ای از وجود خداوند هستیم که از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است. با آن فر ایزدی که در وجود هر انسان است؛ گویی مثل یک آهنربا این حس خوب و انرژی مثبت را جذب می‌کند و باعث ماندگاری من و امثال من در کنگره می‌شود. وقتی در مسیر ماندم جایگاه‌های خدمتی برایم گشوده شد و با هر طلوعی به خدا نزدیک‌تر شدم.

از تجربه‌تان در حضور در لژیون سردار بگویید و آیا خدمت مالی اثر و برکتی در زندگی شما داشته است؟

لژیون سردار مصداق عینی وادی هشتم است این وادی به من یاد می‌دهد «پروا نکن و حرکت کن»، فقط کافی است قدم اول را برداری؛ زیرا همان قدم کوچک ترس را می‌شکند و وقتی از ترس عبور کنی؛ یعنی درست بازی کرده‌ای. تجربه خوب من از حضور در لژیون سردار این بود که مقداری پولی که در بانک داشتم را برداشته و عضو لژیون سردار شدم؛ سپس حس عجیبی در قلب من شکل گرفت و پاهایم در کنگره محکم‌تر شد و فهمیدم باید مصمم‌تر ادامه دهم و برای ساختن آینده خود و دیگران مفید باشم. 

متوجه شدم آرامش و آسایشی که هر کدام از ما به‌دست می‌آوریم برای دیگران هم باارزش  و مهم است که دیگران هم از این آرامش بهره‌مند باشند. در لژیون سردار چیزی از من کم نمی‌شود؛ بلکه با بخشش، جاری بودن رودخانه‌ای زلال را تجربه می‌کنم و حالم خوب شده و آرامش در من جاری می‌شود. این جاری بودن، برکت‌های فراوانی به همراه می‌آورد و می‌آموزم که چگونه ببخشم و حرکت کنم. این بالاترین برکتی است که در زندگی من داشته است.

توصیه شما برای سفر اولی‌ها با توجه به حضور مستمرشان جهت رسیدن به نتیجه نهایی و درمان در کنگره چیست؟

من کوچک‌تر از آن هستم که توصیه‌ای داشته باشم؛ ولی همیشه از بزرگان شنیده‌ایم که هر کاری با تداوم و استمرار در جهت درست به ثمر می‌رسد و نتیجه می‌دهد؛ مخصوصاً این راه و این سفر که باید طبق قوانین و اصول ارزشمند کنگره انجام گیرد. یک شکوفه روی درخت می‌داند که اگر با تنه و شاخه اصلی که روی آن قرار دارد هماهنگ باشد؛ حتماً به میوه تبدیل می‌شود.

سفر اولی هم باید به آموزه‌های کنگره ایمان داشته باشد و این اطمینان را در خودش به‌وجود آورد که اگر صبر داشته باشد و قوانین و آموزش‌ها را به‌درستی اجرا کند، حتماً به درمان و نتیجه دلخواه می‌رسد و این را بپذیرد که باوجود مشکلات، خودش علم و آگاهی حل مسئله را ندارد. وقتی این را دانست به راه‌حلی که خداوند و جناب آقای مهندس در اختیارش گذاشته‌اند، ایمان می‌آورد و محکم و استوار و بی‌وقفه حرکت می‌کند تا به نتیجه نهایی و درمان برسد.

در جایگاه یک همسفر، آسایش و آرامش را در چه چیزی می‌بینید و چگونه می‌توان آموزش‌ها و دستیابی به این آرامش در کنگره را به بیرون از آن ارتباط داد؟

اگر من به‌عنوان یک همسفر در کنگره بتوانم وظایفم را به‌خوبی انجام دهم، آرامش دارم. همسفر بودن کار راحتی نیست؛ بلکه کار مهمی است و فداکاری، شهامت و ازخودگذشتگی می‌خواهد. جایگاه همسفر از پتانسیل و انرژی خوبی برخوردار است؛ چون هدف اصلی در کنگره احیاء خانواده است. به‌عنوان یک همسفر اگر بتوانم در زندگی بین نقش‌های مختلفی که دارم تعادل برقرار کنم، در بیرون از کنگره هم به آرامش می‌رسم.

به نظر شما چه عواملی باعث کسب انرژی مداوم، ماندگاری و انجام خدمت برای همسفران در مسیر کنگره می‌شود؟

عوامل زیادی برای کسب انرژی و ماندگاری وجود دارد که در دستور جلسات و آموزه‌های کنگره عنوان می‌شود که مهم‌تر از همه فرمان‌برداری رهجو و حضور مستمر او در کنگره است تا بتواند ذره‌ذره آموزش‌ها را دریافت کند و تأثیر آن را در خود ببیند و در زندگی بکار ببرد. وقتی همسفر مطیع و فرمان‌بردار باشد و چشم بگوید به این درک می‌رسد که چرا در کنگره سفر می‌کند و متوجه می‌شود، این سفر برای این است که ابتدا بپذیرم من دارای جهل و نادانی هستم و آمده‌ام این نادانی را برطرف کنم.

وقتی به این نقطه رسید، به دانایی می‌رسد و حال خوش را تجربه می‌کند و نیروی درونی او را تشویق به ماندن می‌کند؛ همچنین مشتاق خدمت کردن می‌شود تا حال خوش را به دیگران هم انتقال دهد؛ چون بر نیروهای درونی خود مسلط شده است و می‌تواند آن‌ها را تحت فرمان خود درآورد.

به فرموده آقای مهندس «ملزوم زندگی بهتر یادگیری قوانین زندگی است»، آیا برای شما این یادگیری صورت گرفته و چه تأثیری در زندگی‌تان داشته است؟

وقتی قوانین زندگی را یاد بگیریم آن‌گاه علم زندگی را نیز فراگرفته‌ایم و مهم‌ترین علم در هستی، علم زندگی است. انسان هر چه بهتر آن را بداند ارتباط بهتری با دیگران برقرار می‌کند و از آسایش و آرامش بیشتری برخوردار است؛ اما اگر علم زندگی را نداند در هر قسمتی که پا می‌گذارد مشکلاتی درست می‌کند و دائماً با در بسته برخورد کرده و همیشه در درد و رنج باقی می‌ماند.

ادیان هم آمده‌اند که هنر و علم زندگی کردن را به ما بیاموزند. باید بدانیم مهم‌ترین امر، اجرای قوانین و فرامین الهی است که باعث بهبودی وضع ما می‌شود. من هم باید به‌عنوان عضوی از کنگره از قوانین الهی تبعیت کنم تا بتوانم هم در کنگره و هم در زندگی خانوادگی الگوی خوبی باشم و به مسائل و روزمرگی‌ها از دیدگاه و تفکر درست نگاه کنم و الگوی عشق و محبت در خانواده باشم.

با توجه به خدمات شما در کنگره نظر خودتان را نسبت به پیام «در سکون هیچ زایشی نیست» اعلام بفرمایید؟

قرار گرفتن در سکون به معنی قرار گرفتن در تاریکی است؛ زیرا بعد از سکون سقوط است. در سکون هیچ‌چیز به دست نمی‌آوریم، به‌غیر از این‌ که متلاشی شده و از بین می‌رویم. ما تا زمانی که حرکت نکنیم و قدمی برنداریم، هیچ نوری نمی‌تابد؛ اگر یک ‌قدم از تاریکی خارج شویم یک نقطه روشنایی می‌بینیم و این بستگی به خود ما دارد که بخواهیم چه اندازه تغییر را در درون خودمان ایجاد کنیم. باید بخواهیم و حرکت کنیم؛ حتی اگر مسیر را ندانیم.

آهسته و پیوسته گام برداشته و با تفکر و آگاهانه حرکت کنیم. ما اگر خواستار تغییر و تحول در درون هستیم؛ باید هر سی‌دی و کلام آقای مهندس برای ما کاربردی شود. بایستی با حرکت، مسائلمان را حل کرده  و در جهت خواسته‌هایمان که جزء وظایف اصلی ما است حرکت کنیم؛ زیرا با حرکت به خواسته‌هایمان می‌رسیم.

بسیار ممنون بابت وقتی‌که برای ما گذاشتید و تبریکات فراوان جهت قبول شدنتان به‌عنوان راهنمای کنگره60، امیدواریم این خدمت نیز مانند مابقی خدمات شما سراسر نور و برکت در زندگی‌تان باشد.

طراح‌ سؤال و مصاحبه‌کننده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر شادی
عکاس: همسفر مریم‌ رهجوی راهنما همسفر اسرین (لژیون بیست‌وسوم)
ویرایش: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر محترم (لژیون چهاردهم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر نصیبه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آکادمی