باید با بخشش جبران خسارت کنیم

جلسه پنجم از دوره پنجاه و هفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی سمنان با استادی پهلوان مسافر محمدحسن، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه «وادی هشتم: با حرکت، راه نمایان می‌شود» پنج‌شنبه 24 مهر ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محمدحسن هستم مسافر، در مرحله اول خدا را شاکرم که این جایگاه روزی من شد تا از شما عزیزان آموزش بگیرم و خیلی خوشحالم که در خدمت شما هستم. در مورد وادی هشتم باید بگویم که اگر بخواهم پیام آن  ‌را دریافت کنم بایستی به وادی‌های قبل نگاه کنم و ببینم که آن‌ها چه چیزی را می‌خواهند به من بیاموزند من بارها کتاب عشق را مرور کرده‌ام؛ ولی هر بار مطلب جدیدی را یاد گرفته‌ام اولین سؤالی که برایم پیش آمد این بود که: مگر من خودم را ندارم که قرار است خودم‌را پیدا کنم و به خودم برسم؟ من با خود واقعی‌ام چقدر فاصله‌دارم؟

زمانی که آدم و حوا به خاطر نقض فرمان از آسمان‌ها به زمین فرستاده شدند و خواهان بخشش بودند به آن‌ها گفته شد بروید و در زمین با اعمال و حرکت خود این پشیمانی را نشان دهید و آن‌ها را جبران نمایید، ما هم موضوع بستن پیمان‌و جبران خسارت را در وادی هشتم داریم و این قضیه برای این است که جبران خسارت نماییم و به خودمان برسیم و درنهایت با انجام این وادی راه خودمان را برای عبور از وادی‌های دیگر پیدا کنیم، بیاییم و ببینیم چه کرده‌ایم که باعث شده از خودمان دور شویم چرا توانایی‌هایمان از ما گرفته شد و اینکه چند درصد خودمان را می‌شناسیم و این نکته مهمی است که چقدر از خودمان شناخت داریم. من وقتی در سفر دوم شروع به شناخت خودم کردم تازه فهمیدم که چقدر نکات منفی جلوی چشمانم را گرفته که نمی‌توانم حرکت کنم. در این وادی تزکیه و پالایش یعنی جدا کردن ناخالصی‌ها، منیت‌ها با درد همراه است. کنگره طوری درون من را شخم زده است که تمامی کرم‌ها و جانورانی که جلوی من را می‌گیرند از وجودم بیرون کشیده است، آن مواردی که در وادی پنجم گفته‌شده است، بیانگر همین موضوع است. تزکیه کار سختی است، زمانی که می‌خواهند طلا را از آهن جدا کنن کله پدرتون د باید آن‌ها را ذوب کنند و تحت‌فشار قرار می‌دهند و از صافی عبور می‌دهند، کالایی به درد تجارت می‌خورد که خالص باشد، حس آن سالم باشد، آیا من به آن نقطه رسیده‌ام؟ من همیشه این را با خودم مرور می‌کنم که تا من نبخشم اجازه بخشیده شدن و حرکت به من داده نمی‌شود تا محبت و عشق را در خودم جاری نکنم، سفر دومی شکل نمی‌گیرد این حرکت یک امر درونی است که هفت وادی اول قوانین را بیان می‌کند و در هفت وادی دوم اجرایی کردن آن بیان می‌شود.

تا ظرفیت در من ایجاد نشود آن حکم اجرا به کار نمی‌آید و درنهایت من باید با بخشش بتوانم به درجه‌ای برسم که خشم و شهوت خودم را کنترل نمایم و به حس‌هایی که به سراغم می‌آیند مسلط شوم و در وادی چهاردهم بتوانم به خودم برسم انسان هرچقدر مراتب سفرش بالاتر می‌رود، باید بخشنده‌تر و بامحبت‌تر باشد. فرق گذشت با بخشش در این است که در گذشت کردن وقتی زورم نمی‌رسد حق خودم را بگیرم، می‌گویم در بعد دیگر حقم را خواهم گرفت؛ ولی بخشش این است که از حق خود چشم‌پوشی کنم و به قول آقای مهندس تمنایی وجود نداشته باشد. امیدوارم در این مسیری که کنگره و آقای مهندس با خرد و بصیرتشان برای ما بازکرده‌اند بتوانیم در وادی چهاردهم به بخشش برسیم و امید دارم که همه ما بتوانیم پهلوان زندگی خودمان باشیم و برای خود، خانواده و جامعه‌مان مفید واقع شویم. متشکرم از این‌که به صحبت‌های من توجه کردید.

عکاس: همسفر عادل لژیون چهارم
نگارش متن: مسافر محمد لژیون پانزدهم
ارسال مطلب: مسافر میثم لژیون چهارم 

مرزبان خبری: مسافر رامین