English Version
This Site Is Available In English

دنبال خویشتن خویش بودن

دنبال خویشتن خویش بودن

 

هر رودی که از جایی  بیرون می آید همه تلاش‌ها را می‌کند و خود را به تخته سنگ‌ها و قلوه سنگ‌ها می‌زند تا راهش را هموار نماید، راه سخت است؛ اما امکان‌پذیر است که به بحر، ملحق می‌شود. 

دیده‌‌بان مسافر رضا ترابخانی با آنتی‌ایکس مصرفی تریاک وارد کنگره۶۰ شدند که با راهنمایی آقای سلامی به روش DST  به مدت ۷ ماه و ۲۰ روز سفر کردند و اکنون به مدت ۲۵ سال است که از بند اعتیاد آزاد و رها هستند، ایشان در کنگره به عنوان دیده‌بان راهنمایان در حال خدمت‌گزاری هستند، به خاطر حضور ایشان در نمایندگی پروین اعتصامی اراک، این توفیق حاصل شد تا دقایقی با ایشان گفت‌و‌گویی داشته باشیم، از همه عزیزان دعوت می‌کنیم با ما همراه باشید.

از این‌که شما نزدیک آقای مهندس در حال خدمت هستید و ایشان را هر روز می‌بینید چه حسی دارید؟

حس، حس شاگرد و استادی است و این‌طور نیست که هر روز آقای مهندس را ببینم. کنگره این‌قدر گسترش پیدا کرده که ما اکثراً به خاطر مسائل کنگره، دو هفته یک‌بار آقای مهندس را می‌بینیم و گاهی اوقات هم ایشان حضور پیدا می‌کنند در ساختمان بابت رسیدن به امور و کار‌ها آن‌جا هم آقای مهندس را ملاقات می‌کنیم، همان‌طور که گفتم، حس شاگرد و استادی، احترام، محبت و آموزش است که در وجود همه ما وجود دارد.

در این مدتی که در کنگره خدمت می‌کنید (۲۵ سال) هیچ وقت به این فکر افتاده‌اید که دیگر از کنگره بروید و به این فکر کنید که سراغ زندگی خودم بروم و حس کنید خدمت خود را انجام داده‌اید؟

امکان دارد برای هر کسی پیش بیاید، هر چیزی را که پرورش بدهی همان‌قدر هم رشد می‌کند. آدم‌ها در درون خودشان دنبال سوالات می‌گردند و باید جواب‌ها را بگردند و پیدا کنند و این‌ها در خدمت در کنگره پیدا می‌شود. من می‌دانم بیرون از این‌جا خبری نیست، می‌دانم جواب سوالات من در خدمت کردن است، مثل تمام کسانی که در حال خدمت هستند که  با جهان‌بینی به سوالات خود برسند، در نتیجه سعی می‌کنم اصلاً به این موضوع فکر نکنم. اینجا هستم در کنگره در حال خدمت و سعی می‌کنم روی خودم کار کنم.

مهم‌ترین چیزی که شما را پایبند کنگره کرده چیست؟

دنبال خویشتن خویش بودن، دنبال استاد بودن و سوالات درونی بودن است که در جلسه هم اشاره شد کنگره در دو حرکت درونی و بیرونی به راه خود ادامه می‌دهد. یک بخش آن در بیرون خدمت کردن است و بخش درونی که مهم‌تر از همه این‌هاست که باعث روند حرکتی می‌شود، همان درونی است، در بیرون نیست که شما رفتار کنی ببینی که چه رفتاری داری انجام می‌دهی با بازخورد آن تفکری که در درون داری در عمل نشان می‌دهی یا مثبت یا منفی، نتیجه را می‌بینی که آیا اصلاح کنی با نه.

آیا بستن پیمان وادی هشتم به این معنی می‌باشد که ما دیگر هیچ اشتباه و گناهی در زندگی نمی‌کنیم؟

نه اصلاً این‌طوری نیست! مگر می‌شود آدم اشتباه نکند. خود وادی می‌گوید سعی می‌کنیم به عنوان یا‌د‌آوری باشد، هر موقع یاد پیمان می‌افتیم، جلو‌گیری می‌کند از خطا و اشتباهی که در ذهن ما است، لا‌اقل سر نزند. قبلاً بدون تفکر هر چیزی در فکر ما بود را عمل می‌کردیم، حالا دروغ‌ یا غیبت یا هر‌چیز دیگری؛ ولی بعد از پیمان، سعی می‌کنیم یادمان بیاید ما پیمان بستیم و یا این غیبت و قضاوت چه آسیبی می‌تواند به من بزند؛ چون من قانون عمل و عکس‌العمل را یاد گرفتم، هر فکری که راجع به دیگران می‌کنم و می‌گویم این چرا این‌کار را می‌کند، هستی این قوانین و این شرایط را جوری می‌چرخاند که برای من همان اتفاق بیافتد تا من جواب چرای خود را بگیرم. پیمان برای این است که یادم بیفتد از به‌وجود آوردن این آسیب‌ها جلو‌گیری کنم، ولی انسان فراموش‌کار است و یادش می‌رود ولی حسنش این است که در این تکرار‌ها سعی می‌کنیم لااقل آدم خوبی باشیم.

چرا در وادی هشتم جبران خسارت از خودمان در اولویت قرار داده شده است؟

به‌خاطر این‌که تکرار کم‌تر شود و از روند اتفاقاتی می‌افتد جبران ما‌فات کنیم. من باید بخشش را یاد بگیرم، بخشش اول باید در تفکر به‌وجود آید و بعد در بیرون، خیلی از آدم‌ها بخششان اندازه پنج هزار تومان است، بعضی ده هزار و بعضی‌ها صد هزار تومان است و بعضی پانصد میلیون تومان است، حالا در کنار این بخشش، این عمل و کاری که انجام می‌دهیم، چه‌چیزی به دست می‌آوریم! ما یک بازخورد عملکردی داشتیم، یک تخریبی به‌وجود آوردیم، الان با این کاری که انجام می‌دهیم، جبران خسارتی که انجام می‌دهیم به خودمان یاد‌آوری می‌کنیم خرابی‌هایی که به‌وجود آوردیم باید آباد کنیم که درسش برای ما تکرار نشود، که اگر یک زمانی حال دیگران را خراب می‌کردم، الان با تکرار حال خوب برای دیگران و آموزش، آن روند تخریبی برای من دیگر به‌‌جود نیاید.

لطفاً بفرمایید، نظم و انظباط را در نمایندگی پروین اعتصامی اراک، چگونه ارزیابی کردید؟

من اولین بار است که به شعبه و ساختمان جدید پروین اعتصامی آمدم، نظم و انظباط مرزبانان و ایجنت‌ها بسیار خوب بود و همه‌چیز سر جای خودش بود، ممنونم از همه شما عزیزان.

از دیده‌‌بان محترم آقای ترابخانی بسیار سپاسگزاریم که وقت خودشان را در اختیار ما قرار دادند.

طراحان سوال: راهنما همسفر اکرم و همسفر معصومه
عکاس: همسفر نوشین (لژیون هشتم)
تایپ و ارسال: راهنما همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .