با تفکر کردن بدون عمل هیچ کاری انجام پذیر نیست

به نام قدرت مطلق الله

موضوع: وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود.
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر، خوشبختانه هفت وادی را پشت سر گذاشتم تا بتوانم خواسته‌های معقول و غیرمعقول را به‌طور نسبی بشناسم. اکنون دریافته‌ام که با «حلوا حلوا» گفتن، دهان شیرین نمی‌شود. علم‌الیقین، یعنی دانستن و دیدن برای دیگران و این برای من کافی نبود؛ تا زمانی که خودم در برابر خواسته‌هایم حرکت کردم، تلاش کردم، آموزش دیدم، تجربه کردم، تلخ و شیرینِ مسیر را چشیدم.
در نتیجه‌ توانستم به خواسته‌های خودم برسم؛ البته به لطف خداوند. در کنگره ۶۰ آموختم که هر آنچه بکارم، همان را درو خواهم کرد. خواسته‌هایم، چه آن‌هایی که به‌زودی محقق می‌شوند و چه آن‌هایی که در بلندمدت به ثمر می‌رسند باید با روش DST بارور شوند، به شرط آنکه آن‌ها را رها نکنم.
باید در مسیر خواسته‌هایم تلاش کنم، پشتکار داشته باشم، تفکر کنم، آن‌ها را جدی بگیرم و با نگاهی آسان اما عمیق به آن‌ها اهمیت دهم. باید بررسی کنم، صبر داشته باشم، تقوا پیشه کنم، خوش‌خلق باشم، مشورت کنم، آموزش ببینم، به حس و عقل خود توجه کنم، مبدأ را پیدا کنم و به سوی مقصد حرکت کنم. همچنین باید پذیرای نیروهای ارزشی باشم و اجازه دهم در امور زندگی‌ام دخالت کنند.
در این مسیر، باید از نیروهای ضد ارزشی که با کینه و تمام توان در پی انحراف انسان از مسیر صراط مستقیم هستند، آگاه باشم. انسان همیشه در دو راهی قرار دارد و اختیار دارد که مسیر تقوا، عشق، محبت، صلح، دوستی و صداقت را برگزیند یا راه فسق، فجور، حسادت، کینه، نفرت، جنگ، دشمنی و فساد را در پیش گیرد.
گر مرد رهی، میان خون باید رفت
از پای فتاده، سرنگون باید رفت 
تو پای به راه نه و هیچ مپرس   
خود راه بگویدت که چون باید رفت
پس از عبور از راه‌های سخت و طاقت‌فرسا و شرکت در جلسات پرانرژی کنگره ۶۰، این مسیر برایم چشم‌گیر و دل‌پسند بود. با انتخاب راهنما، فرمان‌برداری، مصرف به‌موقع شربت OT، پوشش مناسب، مشارکت فعال، خدمت بی‌چشم‌داشت و بدون انتظار در نتیجه، توانستم از سرمای ۶۰ درجه زیر صفر با روش DST عبور کنم و گل رهایی را از دستان توانمند جناب مهندس دریافت نمایم.
اکنون با آغاز سفر دوم، وادی‌ها را به‌صورت کاربردی در زندگی‌ام به کار خواهم گرفت. با آموزش، تکرار و تمرین، به جلو حرکت می‌کنم و می‌دانم چه اتفاقاتی در لحظه برایم رخ می‌دهد. در این مسیر، بدون ترس و پروا حرکت می‌کنم و مطمئنم که با حرکت، راه برایم نمایان خواهد شد.
تجربه‌ام نشان داده که با توقف، نشستن، فکر کردن بی‌عمل، عدم مشورت با راهنما، بی‌همتی و بدون تلاش، هیچ کاری برایم انجام‌پذیر نیست. برای این عمل عظیم: شکر، شکر، شکر
نگارش: مسافر مهدی م ل۱۶
تایپ: مسافر علی اکبر ل۱۵
ویرایش مسافر علیرضا ل۶
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان