English Version
This Site Is Available In English

اگر در یک نقطه ثابت بمانیم سقوط خواهیم کرد

اگر در یک نقطه ثابت بمانیم سقوط خواهیم کرد

جلسه سیزدهم دوره سی‌ و یکم کارگاه‌های آموزشی، خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سهروردی اصفهان به استادی راهنما مسافر رجبعلی، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه ((وادی هشتم: باحرکت راه نمایان می‌شود)) سه‌شنبه 22مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان رجبعلی هستم یک مسافر، ابتدا از ایجنت، نگهبان و دبیر جلسه تشکر می‌کنم که امروز فرصت آموزش و خدمت را در این جایگاه به من دادند. موضوع دستور جلسه امروز «با حرکت راه نمایان می‌شود» است؛ یکی از وادی‌های کنگره ۶۰. ما ۱۴ وادی داریم که با اجرای هفت وادی اول، به وادی هشتم می‌رسیم: «با حرکت راه نمایان می‌شود».
این جمله در نگاه اول ممکن است به حرکت فیزیکی تعبیر شود، اما در کنگره آموختم که حرکت واقعی از اندیشه و تفکر آغاز می‌شود. من شخصاً مسیرهای مختلفی را برای درمان طی کردم؛ از کلینیک‌ها، عطاری‌ها، داروها و حتی سقوط آزاد، اما نتیجه‌ای نگرفتم. تا اینکه با تفکر و اندیشه وارد کنگره شدم. کنگره از همان ابتدا مسیر دقیق را برایم مشخص کرد و من با انتخاب راهنما و نشستن در لژیون، قدم در راه گذاشتم.
پیمانی که در این مسیر می‌بندیم تعهدی است برای فرمان‌برداری از راهنما و حرکت در مسیر درمان. در این ۱۰ الی ۱۱ ماه سفر، هیچ چیز در سکون نمی‌ماند. جهان هستی پر از فراز و نشیب است. اگر در یک نقطه ثابت بمانیم، سقوط خواهیم کرد. همان‌طور که در سی‌دی «بادبادک‌بازی» آقای مهندس اشاره شده، باید موج سوار خوبی باشیم تا در موج‌های زندگی دوام بیاوریم.
فرمان‌برداری یعنی حرکت به سمت ارزش‌ها. اگر از ارزش‌ها فاصله بگیریم، کنگره مانند گردباد ما را بیرون می اندازد اما اگر به مرکز آن برسیم، صعود خواهیم کرد. سفر درمان نیز همین‌گونه است؛ اگر به حاشیه برویم، موفق نخواهیم شد. حضور واقعی در جلسات و لژیون‌، کلید موفقیت است.
برای رسیدن به رهایی، باید خواسته‌ای قوی داشته باشیم و بر آن پافشاری کنیم. درمان زمانی مؤثر است که از دل خودمان بجوشد، نه به اجبار دیگران. کنگره به ما نشان داد که مبدا کجاست؛ چیزی که هیچ‌جا به ما نگفته بودند. ما مقصد را می‌دانستیم: درمان. اما نمی‌دانستیم در کجای مسیر ایستاده‌ایم و مواد مخدر چه بلایی بر سرمان آورده‌اند.
در این وادی، جبران خسارت نیز مطرح است؛ با سه مرحله: 1- جبران خسارت از خود: یعنی تغییر درونی و دوری از ضد ارزش‌ها.
2- جبران خسارت از خانواده: تبدیل شدن به الگویی سالم و قابل اعتماد.
3- جبران خسارت از جامعه: که تنها راه آن خدمت به همنوع است.
این مسیر نیازمند زمان است. نمی‌توان در ۲۴ ساعت همه چیز را جبران کرد. من بارها تلاش کردم سیگار یا مواد را ترک کنم، اما به دلیل نداشتن شناخت و آگاهی، شکست خوردم. خسارات زیادی به خانواده و جامعه وارد کردم که باید با خدمت و تغییر جبرانشان کنم.
یک خاطره جالب دارم: در مدت ۸ ماه، ۱۶ بار برای تست اعتیاد از محل کارم به سید علی‌خان فرستاده شدم؛ جایی که همه از آن می‌ترسیدند. اما هر ۱۶ تست منفی بود. حراست گفت تقلب کرده‌ام، اما نکرده بودم. در شعبه سلمان، در ماه رمضان، استاندار اصفهان که قبلاً مدیرعامل ما بود، دعوت شده بود. استاد جلسه از ایشان پرسیدند: «شخصی را ۱۶ بار فرستادید تست و همه منفی بود.»
ایشان باور نکردند، تا اینکه من را صدا زدند، ماسکم را برداشتم و ایشان من را شناختند و تعجب کردند. این نشان می‌دهد که اگر بخواهیم خودمان را فریب دهیم، آسان است؛ اما اگر بخواهیم درست حرکت کنیم، باید با دقت و تعهد مسیر را طی کنیم. در پایان، درباره جشن گلریزان که سه هفته دیگر برگزار می‌شود: اگر می‌خواهیم حرکتی انجام دهیم، باید از همین حالا برنامه‌ریزی کنیم. نباید تا روز جشن صبر کنیم.
باید بدانیم چرا می‌خواهیم کمک کنیم، چقدر می‌خواهیم کمک کنیم، و چه برنامه‌ای برای مشارکت داریم. از همه عزیزان درخواست می‌کنم با تمام وجود در این جشن شرکت کنند.


ضبط صدا : مسافر رضا ل۵
تایپ: مسافران مجید، مهدی و امید ل۱، مسافر مهدی ل۱۷
ویرایش: مسافر جواد ل۱۴
تنظیم و ارسال: مسافر علیرضا ل۶

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .