اگر بخشش را نیاموزیم از مسیر تکامل بازمی‌مانیم

به نام قدرت مطلق الله

جلسه سوم  از دورۀ هفتم لژیون سردار نمایندگی سهروردی روز یکشنبه ۱۴۰۴/۰7/20 در ساعت ۱۵:30 با استادی پهلوان مسافر علیرضا و نگهبانی دنور مسافر رضا و دبیری دنور مسافر محمود با دستور جلسه  ((وادی هشتم: با حرکت راه نمایان می‌شود )) در نمایندگی سهروردی برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر، خدا را شکر می‌کنم که این توفیق نصیبم شد تا در جمع بزرگان کنگره ۶۰ حضور داشته باشم و از آموزش‌های ارزشمند بهره‌مند شوم. دستور جلسه این هفته، یکی از مهم‌ترین وادی‌های کنگره است: «با حرکت راه نمایان می‌شود» به‌نظر من، این  وادی از پرتحرک‌ترین وادی‌ها است و تأثیر عمیقی بر مسیر درمان و رشد انسان دارد.
ما در کنگره آموختیم که زندگی یعنی حرکت، و انسان یعنی زندگی؛ و تنها با حرکت است که انسان می‌تواند به خواسته‌ها و لذت‌هایی که به دنبال آن‌ها است برسد و از مواهب الهی بهره‌مند شود. پیش از ورود به کنگره، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ما همین بود که نمی‌دانستیم باید حرکت کنیم. همیشه تصور می‌کردیم نقطه‌ای وجود دارد که باید به آن برسیم، اما نمی‌دانستیم مسیر چگونه است.

در مسیر زندگی، گاهی بهانه‌هایی پیدا می‌کنیم تا متوقف شویم؛ یا راه را نمی‌بینیم، یا از دشواری‌ها می‌ترسیم. اما این وادی به ما آموخت که تفکر به‌ تنهایی کافی نیست؛ باید حرکت کرد. وقتی حرکت می‌کنیم، تازه متوجه می‌شویم که بسیاری از مشکلاتی که قبلاً نمی‌دیدیم، پدیدار می‌شوند. در این مسیر، با نیرویی به نام «نیروی بازدارنده» مواجه می‌شویم؛ نیرویی منفی که از انسان‌های متوقف تغذیه می‌کند و آن‌ها را به زوال می‌کشاند.
افرادی که درگیر اعتیاد هستند، بیشتر در معرض این نیرو قرار دارند. نیروهای بازدارنده از همین طریق وارد زندگی‌مان شدند و ما را از لذت‌های جوانی و زندگی محروم کردند. حتی تصورات ذهنی و ترس از آینده، می‌تواند ما را از حرکت بازدارد. در کتاب استاد  سردار آمده است: «لحظه دشواری‌ها، همان لحظه‌ای است که در آن تفکر می‌کنیم؛ اما وقتی حرکت می‌کنیم، آن دشواری‌ها دیگر وجود ندارند.»
پیش از حرکت، ترس و ناامیدی ما را فرا می‌گیرد، اما اگر حرکت کنیم، می‌توانیم از آن عبور کنیم. در ارتباط با لژیون سردار، باید بدانیم که شیطان از ضعف انسان‌ها استفاده می‌کند و مادیات یکی از ابزارهای او می‌باشد. اگر بخشش را نیاموزیم و درگیر مال دنیا شویم، از مسیر بازمی‌مانیم.
در وادی هشتم، آقای مهندس اشاره می‌کند که؛ انسان پس از خطا، از خداوند طلب بخشش کرد و خداوند فرمود: «برو و نشان بده که واقعاً پشیمان هستی.» یعنی باید حرکت کنیم، پاک شویم و به مقصد اولیه بازگردیم. حتی با مرگ نیز این حرکت پایان نمی‌پذیرد؛ بلکه به حلقه‌های بعدی ادامه می‌یابد.
امروز، یأس و ناامیدی را در چهره جوانان‌مان می‌بینیم، بسیاری به دنبال گوشه‌ای امن هستند تا از حرکت فرار کنند که  فضای مجازی نیز با کلیپ‌ها و فیلم‌هایی که پایان‌شان ناامیدی است، انسان را از حرکت بازمی‌دارد. اگر بخواهم جمع‌بندی کنم، اساس کار نیروهای بازدارنده این است که انسان را از حرکت جدا، تا انرژی‌اش را تغذیه و خودشان رشد کنند.
یکی از بهترین مکان‌هایی که می‌توانیم انفاق و گذشت را بیاموزیم، لژیون سردار است؛ ما با اطمینان می‌گوییم که در صراط مستقیم هستیم و هزینه‌ها در مسیر درست صرف می‌شوند. تعهدی که در کنگره می‌دهیم، تعهدی با خداوند است و باید به آن پایبند باشیم. در سفر اول، هدف ما درمان سیستم ایکس بود؛ و بخشندگی نیز همان سیستم را فعال می‌کند. من نمی‌دانستم که ماده‌ای به نام «سِروتونین» از طریق بخشندگی فعال می‌شود.
آرامشی که در وجود ما است، حاصل ترشح همین ماده است؛ و این ماده با بخشش فعال می‌شود. پس باید در مسیر بخشش حرکت کنیم.
تایپ: مسافران محمد و علی‌اکبر ل۱۵
ویرایش: مسافر مرتضی ل۹
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان