فانوس راه زندگی؛ عبور از فراز و نشیب‌ها با وادی هشتم

جلسه سیزدهم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی باغستان کرج به استادی همسفر وحیده، نگهبانی همسفر فهیمه و دبیری همسفر آسیه با دستور جلسه «وادی هشتم(با حرکت، راه نمایان می‌شود» روز دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

دستور جلسه امروز، وادی هشتم است: «با حرکت راه نمایان می‌شود».شاعر می‌گوید: 

گر مرد رهی میان خون باید رفت 
از پای فتاده سرنگون باید رفت 
تو پای در ره نه هیچ مپرس 
راه خود بگویدت چون باید رفت 

این شعر مصداق کاملی از وادی هشتم است. وادی هشتم به ما می‌گوید: حرکت کن. ما هفت وادی قبل را در کوله‌بار خود داریم. ما تفکر را داریم، امیدواری را داریم، ما فانوس هدایت‌گر راه، عقل را داریم، ما مسئولیت‌پذیری را داریم. با وجود این تجهیزات در کوله‌بار خود، دیگر هیچ سکونی جایز نیست؛ چون همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند: هیچ‌چیز در سکون نیست، همه چیز در حرکت است. در حرکت است که تغییر، تبدیل و ترخیص صورت می‌گیرد؛ پس باید حرکت کنیم، نباید بترسیم. چرا؟ چون ما آن تجهیزات را در کوله‌بار خود داریم. ما آن نمای کلی و آن نقشه کلی از راه خود را داریم، با تفکر خود آن نقشه را کشیده‌ایم. به قول آقای مهندس که در کتاب ۱۴ وادی می‌فرمایند: تفکر معمار ساختارها است، زبان سخنگو و تعیین‌کننده مسیر راه است؛ پس دیگر نباید ترسید. ما با تفکر خود، خواسته و هدف خود را تعیین کردیم، یک نمای کلی و یک نقشه کلی از راه نیز داریم؛ حالا دیگر باید حرکت کنیم. اگر بایستیم، زیر چرخه‌های روزگار خرد خواهیم شد. حرکت می‌کنیم به جزئیات راه هیچ توجهی نمی‌کنیم، با آن تجهیزاتی که در اختیار داریم راحت و به آرامی با آرامش کامل داخل ماشین جسم خود می‌نشینیم و مسیر زندگی را می‌پیماییم.

دیگر ترس نداریم که الان چه اتفاقی در جاده خواهد افتاد. الان جاده لغزنده خواهد شد؟ آیا می‌خواهد مه‌آلود شود؟ آیا دره در پشت آن پیچ‌ها است؟ دیگر نگران نیستیم. می‌دانیم که فانوس راه ما همراه ما است. به ما می‌گوید: الان جاده لغزنده است، زنجیر چرخ خود را ببند. الان وارد مه خواهی شد، چراغ مه‌شکن را روشن کن. الان در دره سقوط خواهی کرد، بپیچ، نرم و آهسته برو.

منظور این است که فراز و نشیب‌های زندگی همیشه هست. به قول آقای مهندس: اگر نباشد زندگی معنا ندارد. اگر ما به آن نشیب‌های زندگی برخورد کردیم، به آن مشکلات سخت اگر برخورد کردیم، به آن طوفان سخت و آن جاده لغزنده رسیدیم، آن فانوس راه به ما می‌گوید چه‌کار کنیم. راه را به ما نشان می‌دهد. پس نگران نباشیم، نترسیم، حرکت کنیم.

اگر آن فانوس راه، آن تفکر همراه با عقل باشد، نه تنها نمی‌ترسیم، از آن فراز و نشیب‌ها به خوبی عبور می‌کنیم بلکه از زیبایی‌های جاده هم لذت می‌بریم. از زیبایی‌های مسیر زندگی خود لذت می‌بریم.

همان‌طور آقای مهندس فرمودند: اگر ما بپذیریم مشکلات زندگی برای ما لعنت نیستند بلکه رحمت خدا هستند، خیلی راحت می‌توانیم مشکلات خود را بپذیریم و خیلی راحت از آن‌ها می‌گذریم تا در نهایت بعد از عبور از این‌ها، آن آفتاب زیبایی که پس از باران است، آن رنگین‌کمان قشنگی که در آسمان تشکیل می‌شود، خیلی لذت‌بخش است. به آن ساحل آرامش خواهیم رسید. به امید آن روز.

اما به واسطه این‌که امروز لژیون سردار خدمت‌گزار این جلسه هستیم و من هم عضو کوچکی از این لژیون هستم در خدمت شما عزیزان، بدون لطف ندیدم که از این وادی و از این دستور جلسه برای لژیون سردار هم استفاده کنم.

نرم نرمک بهار در راه است، تو دلت را تکانده‌ای آیا 
مطمئنی که سبز خواهی شد؟ در زمستان نمانده‌ای آیا 

عزیزان دل، بهار دل‌ها جشن گلریزان است. چیز دیگری نمانده، شاید یک ماه یا کمتر. خانم سحر عزیز در جلسه‌ای خیلی قشنگ گفتند: خیلی تاثیرگذار بود، لژیون سردار لژیون مالی یک پیوند میمون است در شجره کنگره. این پیوند میمون را از دست ندهیم. این پیوند میمون محصولات خوب و مرغوبی را برای ما حتماً در پی خواهد داشت. اگر ما یک فلش‌بک به خود بزنیم، برگردیم به قبل از اینکه وارد شویم، یعنی از روزی که وارد کنگره شدیم را با قبل مقایسه کنیم ببینیم این کنگره این مکان مقدس چه چیزی به ما داد؟ ما از این‌جا چه چیزی دریافت کردیم؟ با خود که تعارف نداریم، با درون خود که تعارف نداریم. بدون [تعارف] همه ما چیزهای خیلی خوبی دریافت کردیم که روزهای دوشنبه و پنج‌شنبه که می‌شود، هر طوری شده خود را به شعبه می‌رسانیم. اینقدر حال ما خوب می‌شود که با پای دل به این‌جا می‌آییم. چرا؟ چون حس خوب دریافت می‌کنیم، حس زندگی، حس بودن، حس اعتماد به نفس.

کنگره به ما موج‌سواری را یاد داده است. هنر زندگی کردن را به ما یاد می‌دهد. به ما یاد می‌دهد در مقابل مشکلات زندگی برویم روی موج سوار شویم، همراه موج حرکت کنیم وگرنه زیر موج دنده‌هایمان خرد خواهد شد. پس خیلی چیز باارزشی است. آقای مهندس می‌گویند: هر چیزی بهایی دارد. هر چیزی را که ما دریافت می‌کنیم اگر بهای آن را پرداخت نکنیم دیگر دریافتی نخواهد داشت.

پس ظرف وجودی خود را خالی کنیم تا بزرگ‌تر و پرتر شود. کنگره گوهر خیلی باارزشی به ما داده است. راه را به ما نشان داده است. خود ما را به خودمان پس داده است. ما راه را گم کرده بودیم. خیلی باارزش است. ما همه می‌دانیم که کنگره از لحاظ مالی به هیچ ارگانی وابسته نیست و به واسطه کمک تک تک اعضای خود کنگره است که مستحکم است و چراغ آن روشن است. پس بی‌تفاوت و راحت از کنار آن رد نشویم. کاری کنیم همان‌طور که ما از این در آمدیم داخل صندلی برای ما گذاشتن تا روی آن بنشینیم، ما هم یک صندلی برای دیگری برای یک تازه‌وارد داشته باشیم. این خیلی حس و حال قشنگی است. به قول معروف می‌گویند: دیگران کاشتن ما خوردیم، ما بکاریم دیگران بخورند.

شکر نعمت نعمتت افزون کند 
کفر نعمت از کفت بیرون کند 

ما مالک هیچ‌چیز نیستیم، همه چیز در دست ما امانت است. پس چه بهتر که آن چیزی را که دست ما امانت است به بهترین نحو ممکن که باید برگردد برگردانیم. ما فقط مالک عشق و محبت هستیم. پس آن را دریغ نکنیم.

خوشا به حال آنکه می‌دهد و به دنبال باز گرفتن نیست، بی‌دریغ چون الله.

پس انشالله آنچه شایسته است به بهترین نحو ممکن در جشن گلریزان به انجام برسانیم. خیلی مختصر برای تازه‌واردینی که از لژیون سردار اطلاعاتی ندارند می‌گویم: حق عضویت در این لژیون ۶ میلیون تومان است. هر عزیزی می‌تواند به صورت اقساط، از الان تقریباً تا اردیبهشت سال که البته بستگی به فرمایش آقای مهندس دارد که چه مقدار آن را اضافه کنند. ما اردیبهشت را در نظر می‌گیریم، می‌توانند تسویه را داشته باشند. سرداری را داریم که ۶ میلیون، دنیوری ۶۰ میلیون، پهلوانی ۶۰۰ میلیون است و نشان بی‌نشانی که بالاتر از آن است. منتظر حضور هرچه باشکوه‌تر شما عزیزان در جشن گلریزان هستیم، امیدوارم با فاصله‌ای که از الان تا جشن گلریزان مانده دل‌های خود را بتکانیم و رجوعی به درون خود کنیم و یک جایی برای بازپرداخت حال خوش خود خالی کنیم، حتماً جایی باز می‌شود.

خدایا چنان کن سرانجام کار 
تو خشنود باشی و ما رستگار 

خیلی ممنون از همه شما عزیزان که صبورانه به صحبت‌های من گوش کردید.

در ادامه از تعدادی از اعضای لژیون سردار تقدیر شد:

مرزبانان کشیک: همسفر دریا و مسافر محمدرضا
تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمانه (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج