حرکت یعنی تغییر وضعیت و جایگاه

جلسه یازدهم از دوره سیزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دنا شهرضا به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر ثنا و دبیری همسفر مژگان با دستور جلسه «وادی هشتم (با حرکت، راه نمایان می شود) و تأثیر آن روی من.» روز یکشنبه ۲۰ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا به معنای تیتر «وادی» می‌پردازیم:
حرکت؛ یعنی تغییر وضعیت و تغییر جایگاه.
راه؛ یعنی مسیری برای رسیدن به یک مقصد یا موضوع. برای مثال، برای موفقیت در کنکور، باید مسیر درس خواندن را طی کنیم.
هنگامی که صحبت از راه و مسیر می‌شود، به این معناست که ما در این مسیر جاری و ساری هستیم و ساکن نیستیم. همان‌طور که می‌دانیم، سکون برابر با سقوط است و چون تمام کائنات جاری و در حال حرکت است، منِ انسان نیز به عنوان جزئی از آن، باید همواره در حال حرکت باشم.

حرکت می‌تواند در دو جهت باشد: جهت مثبت، الهی و ارزش‌مدار، یا جهت منفی، ضد‌ارزش‌ها و نیروهای شیطانی. حرکت دو نوع بیرونی و درونی است. هیچ‌کس به اندازه خود من از درون من آگاه نیست؛ بنابراین من باید در درون خود جستجو کنم تا آشفتگی‌های ذهنی، کینه، نفرت، دلهره، ترس و اضطراب را بیابم و از آن‌ها عبور کنم.

حرکت بیرونی نیز شامل آموزش گرفتن و تکرار تمرین‌هایی است که انجام می‌دهم.
اگر بخواهم سفر موفقی داشته باشم؛ باید هم حرکت درونی و هم حرکت بیرونی من هماهنگ و در یک راستا باشد، در غیر‌این‌صورت به هدف نخواهم رسید. زمانی‌که من خودم را بشناسم و بدانم که باید تغییراتی در خود ایجاد کنم؛ اما هیچ‌گونه آموزش، تمرین و تکراری نداشته باشم، موفق نخواهم شد.
برای شروع حرکت، باید مؤلفه‌ها را رعایت کنم:
۱) هدف یا خواسته کاملاً مشخص باشد، اهداف مختلفی مانند درمان اعتیاد، ازدواج، ادامه تحصیل، بچه‌دار شدن، خرید خانه و غیره.
۲) شخص باید با تمام وجودش بخواهد که به خواسته‌اش برسد؛ البته برخی خواسته‌ها مانند درختی که ابتدا بذر آن کاشته می‌شود و پس از چندین سال رسیدگی و آبیاری به محصول می‌نشیند، نیازمند زمان هستند.

در مسیر حرکت گاهی با چندین راه برخورد می‌کنیم؛ راه‌های ارزشی و ضد‌ارزشی، یا الهی و شیطانی. انتخاب این راه‌ها بر اساس خردمندی یا کم‌خردی خودمان است که در کدام مسیر حرکت کنیم.
اگر بخواهیم به سلامتی، صلح، آرامش، عشق و محبت برسیم، باید خسارت‌هایی که به خودمان، خانواده و جامعه وارد کرده‌ایم را جبران کنیم: ابتدا خودمان را ببخشیم و در ترمیم جسم و روان اقدام کنیم. سپس در خانواده، در هر جایگاهی که هستیم (پدری، مادری، فرزندی)، اگر خسارتی وارد کرده‌ایم، اول بپذیریم و کم‌کم جبران کنیم و نهایتاً، اگر خسارتی به جامعه وارد کرده‌ایم، ابتدا از وارد کردن خسارت‌های بیشتر جلوگیری کنیم و سپس با انجام کارهای ارزشی، جبران کارهای ضد‌ارزشی گذشته را انجام دهیم.

خاطره و حرکتی که من خودم نسبت به این وادی داشتم، مربوط به سال ۱۳۸۳ است که من و مسافرم تقریباً با کنگره۶۰ اصفهان آشنا و وارد آن شدیم. مسافرم تقریباً دو سالی بود که درگیر اعتیاد شده بود و من شناخت چندانی از اعتیاد نداشتم؛ هنوز با چالش‌هایی که دیگران از زندگی خود تعریف می‌کردند، روبه‌رو نشده بودیم. برادر مسافرم، کنگره را به ما معرفی کرد.
وقتی به کنگره آمدیم، من آموزش‌ها را به‌ویژه از جنبه خودشناسی خیلی دوست داشتم. راه برای ما باز شده بود؛ اما هدف ما خیلی قوی نبود. بعد از دو سال که به کنگره اصفهان می‌رفتیم، راهنمای مسافرم به او گفت که چون هدف و قصد رها شدن نداری، دیگر به کنگره نیا، من خیلی ناراحت شدم.

چند وقت بعد به شهرضا آمدیم و ساکن شدیم و رفت‌و‌آمد به اصفهان برایمان سخت‌تر شد. حال مسافرم بدتر شد و من ترکش‌های اعتیاد را در زندگی‌ام احساس می‌کردم و ما تقریباً همه چیز خودمان را از دست دادیم.
۱۳ سال طول کشید تا دوباره اذن ورود ما به کنگره صادر شد. بعد از چند جلسه که رفتیم، در اصفهان فهمیدیم که کنگره‌۶۰ به شهرضا نیز آمده است و ما خیلی خوشحال شدیم که دوباره راه برایمان باز شده بود. خیلی خوشحالم که خداوند دوباره به ما اجازه داد تا بیاییم و در جهت رشد و آگاهی خودمان آموزش بگیریم. جا دارد که از همین‌جا از کسانی که برای گشایش کنگره شهرضا تلاش کردند؛ تشکر کنم و همیشه برایشان دعاگویشان هستم.
امیدوارم من هم بتوانم در جایگاه راهنمایی قرار بگیرم، در کنگره بمانم و خدمت کنم.
در آخر از خانم زهرا راهنمایم و هم‌لژیونی‌هایم که همیشه از آن‌ها انرژی می‌گیرم و همه شما که با سکوت زیبایتان به حرف‌های من گوش دادید، تشکر می‌کنم.

تایپیست: همسفر عاطفه و همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهناز رهجو راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی دنا شهرضا