نظم، انضباط و احترام از ارکان اساسی کنگره ۶۰ هستند؛ سه اصلی که نه‌تنها در مسیر درمان اعتیاد، بلکه در ساختن انسانی متعادل، مسئول و خدمت‌گزار نقشی بنیادین دارند. هر عضو کنگره، در هر جایگاهی که باشد، با رعایت این اصول، به رشد فردی و جمعی جامعه‌ی کنگره کمک می‌کند.
در این گفت‌وگو، میزبان یکی از خدمتگزاران ارزشمند کنگره ۶۰ هستیم؛ فردی که سال‌ها در جایگاه‌های مختلف، از جمله ایجنتی و پهلوانی، خدمت کرده و امروز در جایگاه اسیستانت دیده‌بان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. ایشان با نگاه دقیق و تجربه‌ای غنی، درباره‌ی ارتباط میان نظم، انضباط و احترام در کنگره سخن می‌گویند و از اهمیت این اصول در لژیون سردار و مسیر خدمت صحبت می‌کنند.
شما سال‌ها در جایگاه‌های مختلفی مانند ایجنتی، پهلوانی و اکنون به‌عنوان اسیستانت دیده‌بان خدمت کرده‌اید. تجربه‌ی شما از پیوند این جایگاه‌ها با نظم، انضباط و احترام در کنگره ۶۰ چگونه بوده و هرکدام چه نقشی در رشد شخصی‌تان داشته‌اند؟
هر جایگاهی یک نقش محسوب می‌شود که باید سعی کرد از عهده‌ی ایفای آن به‌خوبی برآمد. البته باید صور پنهان و آشکار را نیز در نظر داشت، همراه با دانش، سعی و تلاش متناسب با آن جایگاه. اما نکته‌ای که باعث درخشش در هر خدمت و نقشی می‌شود، نظم و انضباط درونی و بیرونی است؛ تأکید می‌کنم، درون و بیرون.
به‌عنوان کسی که مسیر پهلوانی را طی کرده‌اید، چگونه می‌توان فرهنگ پهلوانی را با اصول احترام و نظم در کنگره ۶۰ در هم آمیخت تا الگوی رفتاری برای تازه‌واردان و رهجویان باشد؟
نظم و انضباط در ظاهر اهمیت زیادی دارد؛ در چهره، پوشش، کلام و رفتار. یک پهلوان باید بداند چگونه در نمایندگی رفتار و عمل کند و از همه مهم‌تر، آموزش‌های کنگره را در بیرون از کنگره نیز به‌کار گیرد. این موارد موجب می‌شود همان جاذبه‌ی مثبت و سازنده‌ای که جناب مهندس در سی‌دی‌ها به آن اشاره کرده‌اند، در وجود فرد شکل گیرد و دیگران را به سوی خود جلب کند.
در کنگره ۶۰ گفته می‌شود احترام، محصول دانایی و آموزش است. شما چه تجربه‌هایی در جایگاه‌های مختلف داشته‌اید که نشان دهد بی‌احترامی‌ها اغلب ریشه در جهل دارند؟ و چگونه توانسته‌اید این موضوع را در لژیون‌ها مدیریت کنید؟
با کمال احترام باید بگویم که نه دانایی و نه آموزش، هیچ محصولی ندارند مگر آن‌که به دانایی مؤثر تبدیل شوند. تجربه نشان داده است که «به‌روز بودن» حتی در فاصله‌ی کوتاهی، مثلاً از شنبه تا دوشنبه، در خدمت‌کردن بسیار اهمیت دارد. در هر جایگاهی، تفاوت میان ایجنت، راهنما و خدمت‌گزاری که با نظم و انضباط عمل می‌کند، آشکار است؛ چنین فردی هم نزد زمین محترم است و هم نزد آسمان.
.jpeg)
به‌عنوان عضوی از لژیون سردار، چه نسبتی میان «بخشش» با «نظم و انضباط» می‌بینید؟ آیا می‌توان گفت مشارکت مالی و خدمت در لژیون سردار، نوعی تمرین برای ایجاد نظم در جهان‌بینی فرد است؟
سؤالات شما پیرامون دستور جلسه است، اما ما در خلقت، مفهومی داریم به نام نظم در بی‌نظمی یا همان «نظریه‌ی آشوب» که خود نیز نتیجه‌ای نیکو دارد و قابل‌شرح در گفت‌وگوست، نه در نوشتار. اما پاسخ کوتاه من این است که: بله، نظم در جهان‌بینی کاربردی است و بخشش بخشی از همین نظم در مسیر تکامل انسان است.
اگر بخواهید یک پیام کلیدی برای همه‌ی اعضای کنگره ۶۰ در خصوص نظم، انضباط و احترام بیان کنید، آن پیام چه خواهد بود و چرا؟
کنگره در هر لحظه آبستن و زایش اتفاقاتی است که وصف‌ناپذیرند؛ هر هفته شاهد رهایی‌های مواد، سیگار، تغذیه‌ی سالم، احیای جسم‌ها، جان‌ها و زندگی‌ها هستیم. تمام این‌ها دستاورد نظم و انضباطی است که کنگره در حرکت درونی و بیرونی خود حفظ کرده است.
از وقتی که در اختیار ما گذاشتید و تجربه‌های ارزشمندتان را با ما به اشتراک گذاشتید، صمیمانه سپاسگزاریم. بدون شک، آنچه فرمودید چراغ راهی خواهد بود برای اعضا، به‌ویژه تازه‌واردانی که نظم، انضباط و احترام را زیربنای حرکت خود قرار می‌دهند.
امید است در جایگاه اسیستانتی، همچون گذشته، منشأ خیر و برکت باشید و در مسیر لژیون سردار نیز همچنان بدرخشید.
طراح سؤال، مصاحبه کننده و تایپیست: همسفر شیرین رهجوی راهنما همسفر آتنا(لژیون یازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
100