تولد ده سال رهایی راهنمای محترم مسافر علی

به نام قدرت مطلق الله 

جلسه دهم از دوره دوازدهم سری جلسات کارگاه های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی شوشتر به استادی راهنمای محترم آقا فرشید، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر منصور با دستور جلسه نظم، انضباط واحترام در کنگره۶۰ در روز پنجشنبه مورخ ۱۷/مهر/۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، فرشید هستم، یک مسافر. بسیار خوشحالم که امروز در جمع شما عزیزان حضور دارم. حدود یک سال بود که به شوشتر نیامده بودم و این دیدار مجدد با دوستان، حس بسیار خوبی به همراه دارد.

فضای منظم و آرامش‌بخشی که در این نمایندگی شاهد آن هستیم، نتیجه تلاش بی‌وقفه خدمتگزاران، مرزبان‌ها، ایجنت، همسفران و کلیه اعضای مجموعه است. همه چیز در جای مناسب خود قرار دارد؛ از روشنایی سالن گرفته تا نظم تابلوها و چیدمان فضای حیاط. این‌ها نشان‌دهنده عملکرد دقیق و منسجم افرادی است که مسئولیت‌های خود را با تعهد کامل انجام می‌دهند. از صمیم قلب به تمامی عزیزان خداقوت عرض می‌کنم.

موضوع دستور جلسه امروز «نظم، انضباط و احترام» است. یکی از پرسش‌هایی که همواره در ذهن انسان شکل می‌گیرد این است که آیا ما بر محیط تأثیر می‌گذاریم یا محیط بر ما تأثیرگذار است؟ بسیاری از اوقات، افراد می‌کوشند اثبات کنند که اگر دچار آشفتگی یا آسیب شده‌اند، به دلیل شرایط محیطی بوده است. اما در واقعیت، مسئولیت نهایی متوجه خود فرد است.

محیط می‌تواند به ما آموزش دهد، همان‌طور که وقتی وارد کنگره می‌شویم، با نظم خاصی مواجه می‌شویم: نحوه صحبت کردن، نوع پوشش، شیوه برخورد، و حتی اصول اولیه مانند نحوه معرفی خود. یک موقع هست که شخص تازه‌وارد وارد مکانی میشود ممکن است نداند که باید چه بگوید؛ به او گفته می‌شود اعلام کند که قصد دارد مصرف مواد را کنار بگذارد و هر فردی را میتواند به عنوان راهنما انتخاب کند؛ کسی که حداقل پنج ماه از قطع مصرفش گذشته باشد. اما در کنگره ۶۰ اینطور نیست و همه این مراحل از پیش تدوین‌شده و منظم هستند. راهنمای تازه‌وارد می‌داند چه مطالبی را باید بیان کند، فرد تازه‌ وارد نیز می‌آموزد در جلسه اول، دوم و سوم چه کارهایی باید انجام دهد. این نظم در تمام نمایندگی‌ها وجود دارد و نقش مؤثری در هدایت افراد ایفا می‌کند.

مراحل آموزش، از زمان ورود فرد تازه‌وارد تا زمان شروع سفر، بر اساس پروتکل‌های مشخصی اجرا می‌شود. به‌عنوان مثال، نظم در مصرف دارو، نخستین گام انضباط درونی فرد است. راهنما در جلسه اول از تازه‌وارد نمی‌خواهد که سی‌دی بنویسد، بلکه از او می‌خواهد مصرف داروی خود را تنظیم و مستند کند. پس از چند جلسه، داروی جایگزین برخی وعده‌های مصرف می‌شود و این تغییر با نظمی دقیق انجام می‌گیرد.

این فرآیند انضباطی، از مصرف دارو آغاز شده و به حضور منظم در جلسات می‌رسد. غیبت در جلسات، حتی یک‌بار، نباید اتفاق بیفتد؛ زیرا نظم، پایه و اساس موفقیت در این مسیر است. وقتی فرد موظف است سر موعد مشخص داروی خود را دریافت کند، باید تمام تلاش خود را برای حضور در جلسه انجام دهد. این انضباط، به‌تدریج درونی می‌شود و به مرور زمان، شخصیت فرد را متحول می‌سازد.

در ادامه، فردی که این نظم را در درون خود نهادینه کرده، ممکن است به سطحی برسد که بتواند یک نمایندگی جدید را راه‌اندازی کند. همان‌طور که می‌بینیم، ساختار و نظم درونی افراد، به تدریج در محیط پیرامون آن‌ها نیز شکل می‌گیرد و این زایش و رویش در نقاط مختلف کشور ادامه می‌یابد.

بخش دیگری از موضوع جلسه، «احترام» است. انضباط و احترام ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. فردی که انضباط شخصی ندارد، معمولاً نمی‌تواند احترام درونی نسبت به خود یا دیگران داشته باشد. کسی که بی‌احترامی می‌کند، در درون خود دچار احساس بی‌ارزشی است و تصور می‌کند دیگران نیز به او بی‌احترامی می‌کنند. کسی که پرخاش می‌کند، اغلب احساس می‌کند مورد پرخاش قرار گرفته است. بنابراین، فقدان انضباط درونی، زمینه‌ساز بروز رفتارهای ناپسند بیرونی است.

در زندگی اجتماعی نیز، احترام نقش مهمی دارد. تصور کنید رستورانی کیفیت غذای خوبی دارد، اما برخورد کارکنان نامناسب است؛ مشتری برای بار دوم به آنجا مراجعه نمی‌کند. بنابراین، صرفاً کیفیت یا توانمندی فنی کافی نیست، بلکه نوع رفتار، ادب و احترام نیز تعیین‌کننده است.

امروز نیز، مصادف است با دهمین سال رهایی علی‌آقا، که همه ما ایشان را می‌شناسیم. علی‌آقا سفر اول خود را در تهران و در لژیون آقای حسین نمکی آغاز کردند. پس از مدتی، به لژیون بنده منتقل شدند و با وجود مشکلات فراوان، مسیر را با اراده‌ای محکم ادامه دادند. ایشان ابتدا در شعبه اهواز (ساختمان رامین) خدمت می‌کردند. پس از آشنایی با شوشتر، پیشنهاد شد که سفر خود را در اهواز ادامه دهند.

علی‌آقا با عزمی راسخ، سفر اول را به پایان رساندند، در بخش‌های مختلف نمایندگی خدمت کردند، از آبدارخانه گرفته تا سایر بخش‌ها، و در ادامه، سفر دوم را نیز آغاز نمودند. سپس، با مطالعه و تلاش مستمر، راهنما شدند و رهجوهای بسیاری را تربیت کردند.

ایشان با همراهی دوستانی چون آقای اکبر بهداروند و آقای کیوان، اقدام به راه‌اندازی نمایندگی شوشتر کردند. امروز، این نمایندگی یکی از موفق‌ترین شعب کنگره ۶۰ است و ثمره تلاش‌ها و خدمات بی‌وقفه علی‌آقا و همراهانشان محسوب می‌شود.

به همسفر ایشان نیز خداقوت عرض می‌کنم؛ کسی که از ابتدا، با وجود سختی‌ها، در کنارشان ایستاد. به دخترانشان، پدر و مادرشان، و همه کسانی که در این مسیر یاورشان بودند، تبریک و سپاس عرض می‌کنم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

گزارش تصویری از جشن رهایی: