جهان، مملو از امواج است؛ امواجی بسیار با طول کم و نیز امواجی سهمگین و خطرناک، و میان آنها سکونی است نسبتاً کوتاهمدت. ما نیز همچون برگی بر روی این امواج سواریم؛ گاهی با خشم به زیر میرویم و گاه چون پرِ مرغی به سطح میآییم. باید بیاموزیم که هر لحظه را چگونه کنترل کنیم. اگر لحظهها را با اراده و عزم راسخ، همراه با صبر طی نماییم، طریقهی بالا آمدن از زیر چرخهای امواج را فرا میگیریم. در آن هنگام میتوانیم بگوییم که با مبارزه و سازگاری با طبیعت آموختهایم آماده و حاضر به انجام بسیاری از آنچه «قدرت مطلق» میخواهد هستیم؛ یعنی تسلیم در برابر قدرت مطلق.
مهندس در این سیدی این سؤال را مطرح میکنند که چرا ما از عنوان «قدرت مطلق» استفاده میکنیم؟ زیرا برخی، خدا را قبول ندارند و میگویند خدایی وجود ندارد. گاهی نیز مقصر نیستند، چون در بعضی از ادیان از این عنوان سوءاستفاده شده است؛ مانند دوران قرون وسطی که بسیاری از انسانها را به جرم جادوگری یا ضد مسیح بودن زندهزنده سوزاندند. اما به هر حال، آن نیرویی که هستی را برنامهریزی کرده و قدرت جهان در دست اوست، همان قدرت مطلق است.
همهچیز در جهان هستی عمری دارد؛ هیچ چیز پایدار نیست و نمیتوان چیزی یافت که فناپذیر نباشد. ما نیز بر سنگی به نام زمین زندگی میکنیم که در هوا معلق است. پس باید بدانیم برای چه به این هستی آمدهایم و چگونه از آن استفاده کنیم.
زندگی مانند امواجی است که گاه ما را بالا میبرد و گاه پایین میآورد. اگر درست تعلیم دیده باشیم، مانند موجسواری هستیم که بر امواج سوار است و از قدرت آن استفاده میکند و لذت میبرد. اما اگر آموزش ندیده باشیم، همان موج ما را در هم میشکند. زندگی نیز همین است؛ و نکتهی مهم، نحوهی ارتباط ما با انسانهای اطرافمان است. ما میتوانیم با عقل و تفکر، مسائل را حل کنیم و سفری آرام در مسیر امواج داشته باشیم.
وقتی در جهت رودخانه شنا کنیم، از قدرت آن بهره میبریم؛ اما اگر برخلاف مسیر آن حرکت کنیم، انرژیمان تحلیل میرود. در کنگره ۶۰ نیز همینگونه است؛ برخی از حضور در کنگره لذت میبرند، یعنی در صراط مستقیم هستند و با حرکت کنگره هماهنگاند. باید آموزش بگیریم، زیرا کنگره با سرعت بهسوی جلو در حرکت است؛ اگر در مسیر درست باشیم، همراهش پیش میرویم، وگرنه از گردونه خارج خواهیم شد.
ما باید بکوشیم خود را بسازیم و جایگاه خود را بشناسیم تا در زیر امواج زندگی فشرده نشویم. اما اگر چنین شد، در دل همان سختی، قدرت و توان و صبر را میآموزیم. اگر از آموزگار بیاموزی، آموختهای؛ وگرنه از روزگار خواهی آموخت. پیامبران آمدهاند تا به ما طریقهی درست زیستن را بیاموزند.
آیا به عدالت و وعدهی خدا ایمان دارید؟ اگر ایمان داشته باشید، به عظمت او پی خواهید برد. بادبادکها در باد مناسب و به دست بازیکنندهای ماهر به خوبی هدایت میشوند. شما بادبادکباز بودید و باد مناسب، کنگره بود؛ اگر کنگره نبود، به رهایی نمیرسیدید. بادبادک، انسان است و باد مناسب، قوانین الهی. برخی از کارهای الهی به ما میآموزد که زمان را بشناسیم و عمر خود را به پوچی نگذرانیم. در پایان، باید بدانیم: اگر بادی نباشد، یا بازیکنندهای ماهر وجود نداشته باشد، در هر حال، بادبادکها پایین خواهند آمد.
منبع: سیدی بادبادک باز
نویسنده: راهنما همسفر فلورا(لژیون دوازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
86